ပုထုဇဥ္ ႏွင့္ အရိယာ

သူခိုးႏွစ္ေယာက္သည္ ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္ တရားပြဲ``၌ တရားနာသူမ်ား အၾကားတြင္ေရာကာေရာက္
ေနေလ၏။ တစ္ဦးေသာ သူခိုးသည္ တရားေတာ္ကိုနာၾကား၍ ေန၏။ က်န္တစ္ဦးသည္ ပစၥည္း ခိုးယူရန္
ၾကံစည္၍ၾကည့္ရွ ူေန၏။


တရားနာေသာ သူခိုးသည္ တရားေတာ္ကိုနာၾကားရင္း ပင္ ေသာတာပန္ တည္ေလ၏။

က်န္ သူခိုးသည္ တရားနာပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ ခါး၀တ္ပုဆိုးၾကား ညွပ္ထားသည့္ အသျပာထုပ္ကိုခိုးယူရရွိခဲ့၏။

အသျပာထုပ္ကိုခိုးယူခဲ့သူသည္ အိမ္တြင္ ထမင္းဟင္းေကာင္းတို့ျဖင့္ အဟာရ မွီ၀ဲရသည္ျဖစ္၏။
တရားနာ၍ ေသာတာပန္တည္ေသာ ပုဂိၢဳလ္၏ အိမ္`၌ ထမင္းဟင္း စားစရာမရွိျဖစ္ေလ၏။

ထိုအခါ အသျပာထုပ္ ခိုးယူခဲ့ေသာ သူခိုးသည္ တရားနာ၍ ေသာတာပန္တည္ေသာ ပုဂိၢဳလ္ကို  မိမိ မိသားစု
အတြက္ စားစရာရေအာင္ပင္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္သူ ဟု ေျပာဆိုေလွာင္ေျပာင္ေလ၏။

အရိယာ ျဖစ္ေနေသာ သူသည္ ဤသို ့ေတြး၏။. လူမိုက္တို ့သည္ ပညာရွိကို ပညာရွိဟု မသိနိုင္ေပ။

ထို အေၾကာင္းအရာကိုျမတ္စြာဘုရားအားေလွ်ာက္ထားလိုေသာေၾကာင့္ ေဆြမ်ိဳးတို ့ႏွင့္တကြ ေဇတ၀န္
ေက်ာင္းေတာ္သို ့သြား၍ ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထို ဒကာ ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍
တရားေဒသနာေတာ္တစ္ပုဒ္ကို ေဟာၾကားရာ အရိယာ ျဖစ္သြားေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ေဆြးမ်ိဳးမ်ားႏွင့္တကြ
မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းတို ့သည္ ေသာတာပတၱိဖိုလ္`၌ တည္ေလ၏။


ပုထုဇဥ္တို ့မည္သည္ မိမိကိုမိမိ ဟုတ္လွျပီဟု ထင္တတ္ၾကသည္။ အရိယာတို ့သည္ကားပုထုဇဥ္တို ့၏
မိုက္မဲျခင္းကို သနားဂရုဏာပင္ ျဖစ္ၾကရေလ၏။ ထို ့ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ မိမိ ေတာ္လွတတ္လွ သျဖင့္လည္း
ဂုဏ္ေမာက္ေနျခင္းကိုမျပဳသင့္။ အရိယာတို ့ နား။ မ်က္စိ ႏွင့္ ျမင္ေသာ္ ၾကားေသာ္ သနားစရာ ျဖစ္ေနတတ္
သည္ကို သတိျပဳ ဆင္ျခင္သင့္လွပါသည္။

ပုထုဇဥ္တို ့၏ ရူးမိုက္ျခင္းမ်ိဳး မွ လြတ္ကင္း၍ အရိယာ ႏွလံုးသားကိုပိုင္ဆိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ


(က်မ္းကိုး.။     ။အရွင္ ဓမၼႆာမီဘိ၀ံသ ေရးသားေတာ္မူေသာ ဓမၼပဒ  ၀တၳဳေတာ္ၾကီး ပထမ တြဲ
စာမ်က္ႏွာ-၅၅၄ မွ ခါးပိုက္ႏွိုက္သမားေသာတာပန္တည္ျခင္း)


                                        *****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****