ပူေဇာ္၀ႏ ၱ ဂါရ၀

၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၂၉)ရက္ေန ့မွ ၾသဂုတ္လ(၆)ရက္ေန့ထိ  (၉)ရက္တာ အခ်ိန္ကာလ
  မိုးကုတ္ျမိဳ ့ ဓမၼရံသီရိပ္သာ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးတြင္သစၥားေလးပါးတရားေတာ္မ်ားကို
 နာယူမွတ္သားက်င့္ၾကံ အားထုတ္ခြင့္ရခဲ့ပါသည္။

ငရဲ နဲ ့နိဗၺာန္ ဘယ္ကိုသြားမလဲ

ငရဲ နဲ ့နိဗၺာန္ ဘယ္ကိုသြားမလဲေမးရင္ နိဗၺာန္ သြားမယ္လို့ေျဖတတ္ၾကေပမယ့္
တစ္ရက္တစ္ရက္မွာ နိဗၺာန္ သြားတဲ့အလုပ္ ကိုဘယ္ေလာက္လုပ္ၾကသလဲ လို ့ေမးရင္
ဘယ္သူမွ သဲသဲကြဲကြဲ မေျဖနိုင္ၾကပါဘူး။

အထူးအစီအစဥ္(၁၀) ၀ိပႆနာ ဆက္လက္ အားထုတ္ပါ

၀ိပႆနာ ညစ္ညဴ းေၿကာင္းတရား(၁၀)ပါး ရွိသည္။
၁။ ၾသဘာသ=ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္၀ါ အေရာင္အလင္းမ်ား။
၂။ ။ပီတိ= ႏွစ္သက္မွူမ်ား။
၃။ ။ပႆဒၶိ =ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ျငိမ္းေအးမွ ူမ်ား။

အထူး အစီအစဥ္(၉) ၀ိပႆနာ အားထုတ္ျခင္း

၀ိပႆနာ အားထုတ္ျခင္းသည္ ပုထုဇဥ္နယ္မွ အရိယာ နယ္သို ့တက္လွမ္းျခင္းျဖစ္သည္။

တက္လွမ္းရျခင္းအေၾကာင္းရင္းမွာ ပုထုဇဥ္တို့၏ ေသျခင္းသည္ ဂတိ မျမဲျခင္း။
အရိယာတို့၏ ေသျခင္းသည္ ဂတိျမဲျခင္း။ ပုထုဇဥ္တို့၏ သံသရာသည္ အဆံုးမရွိျခင္း။
အရိယာ တို့ ့၏ သံသရာသည္ နိဗၺာန္`၌ အဆံုးရွိျခင္း ။ စသည့္ ႏွိဳင္းယွဥ္၍ မရေလာက္ေအာင္
ေက်းဇူးၾကီးမားျခင္းေၾကာင့္ အရိယာနယ္သို ့တက္လွမ္းနုိင္ရန္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

အထူးအစီအစဥ္(၈) နိ၀ရဏ ငါးျဖာ ဖယ္ရွ ူပါ

ကုသိုလ္ ရရုံေလာက္ လူအထင္ၾကီးခံရရံုေလာက္ တရားအားထုတ္သူမ်ားအတြက္  ဤကဲ့သို့ေသာ
တရားေတာ္မ်ားသည္ မလိုအပ္ေပ။

အထူးအစီအစဥ္(၇) အဓိပတိ(၃)ပါး လက္ကိုင္ထား

ဟုတ္မွန္ေသာစကားသည္ အက်ိဳးရွိ လွ်င္ ေျပာသည့္သူက ေျပာရမည္။ နာယူသည့္သူကလည္းနာယူရမည္။
ၾကမး္တမ္းေသာစကားျဖစ္ပါေစ နုးညံေသာစကားျဖစ္ပါေစ မည္သည့္စကားကိုမဆို ေျပာရမည္ျဖစ္ျပီး နာယူ
သူကလည္းၾကမ္းတမ္းသည္ နုးညံ့သည္ မခြဲျခားပဲ နာယူမွတ္သားရမည္။

ေလာက တြင္လူျမင္သူျမင္ေကာင္းေအာင္ ၾကားေကာင္းေအာင္ အထင္ၾကီးေအာင္ မိတ္ မပ်က္ေအာင္
ေဆြ မပ်က္ေအာင္ စသည္ျဖင့္ ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္  အေပၚယံေရႊမွ ူန္ၾကဲကာ ေျပာဆိုဆက္ဆံတတ္ၾက
သည္။

ထိုနည္းတူစြာ မိမိခႏၶာတြင္ ကိေလသာရွိသည္ကိုလူသိမည္စိုးရိမ္ျပီးဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ဖံုးကြယ္ ေနတတ္
ၾကသည္။လူအထင္ၾကီးေအာင္ လုပ္ျပတတ္ၾကသည္။ေစာင့္စည္းထိမ္းသိမ္းဟန္ သီလရွိဟန္ သမာဓိရွိဟန္
ေဆာင္တတ္ၾကသည္။

၀ိပႆနာ   အားထုတ္သူမ်ားသည္လည္း ကိေလသာထၾကြျခင္းျဖစ္ၾကမည္ပင္။ ထိုေရာအခါ အဓိပတိ(၃)ပါးျဖင့္
သီလ သမာဓိ ပညာကိုျမွင့္တင္ၾကရမည္။
 ၁။ ။အတၱာ ဓိပတိ           =မိမိ ကိုယ္ကို အၾကီးအမွ ူးထားျခင္း။
၂။ ။ေလာကာ ဓိပတိ       =ပတ္၀န္းက်င္ကိုအၾကီးအမွ ူးထားျခင္း။
၃။ ။ဓမၼာ ဓိပတိ               =တရားေတာ္ကို အၾကီးအမွ ူးထားျခင္း။
 

၀ိပႆနာ အားထုတ္ရင္းပ်င္းရိသည့္စိတ္၀င္လာလွ်င္  သားေရး သမီးေရး သံသရာရွည္ဖို့အေရး မွာျဖင့္ အားၾကိဳး
မာန္တက္ ၾကဳိးစားျပီး သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ေရး ခႏၶာ ့ဒုကၡ မွ ျငိမ္းေအးေရးကိုေတာ့ျဖင့္ ပ်င္းေနလိုက္တာ
နင္ ဒီလိုပ်င္းရိေနျခင္းက သံသရာထဲ က်င္လည္ေနခ်င္ေသးလို ့လား  ခႏၶာ ့ဒုကၡ ခံခ်င္ေသးလို့လား စသည္ျဖင့္
မိမိကိုမိမိ အၾကီးအမွ ူးထား၍ ဆံုးမပါ။မိမိ စိတ္ကိုျမွင့္တင္ပါ။ ျပဳျပင္ပါ။ထိုနည္းသည္ အတၱာဓိပတိ ျဖစ္သည္။
မိမိ လိုခ်င္သည့္တရားထူးတရားျမတ္ရေအာင္ ရည္မွန္းခ်က္ထားျပီး မပ်င္းမရိၾကိဳးစားအားထုတ္ပါ။
၀ီရိယ ေလ်ာ့လာတိုင္း အတၱာ ဓိပတိ ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပဳဳ ျပင္ စီရင္ပါ။

၀ိပႆနာ  အားထုတ္ေနသည္ကို ေတြ ့လွ်င္ လူတို့ သည္၎။နတ္တို့သည္၎။အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို့
သည္၎။တရားနည္းလမ္းသင္ၾကားပို့ခ်ေသာဆရာသမားတို ့သည္၎။  သာဓု ေခၚၾကသည္။
ထို ့သို ့ပတ္၀န္းက်င္မွ သာဓုေခၚဆိုၾကပါလွ်က္ လူနတ္တို ့ လက္အုပ္ခ်ီမိုး ပူေဇာ္မွ ူျပဳၾကပါလွ်က္
မိမိက ျဖစ္ပ်က္ ေသာ္မွ မျမင္ပဲေတြးခ်င္ရာေတြးေနမည္ ဆိုလွ်င္ရွက္ဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။
လူကေတာ့ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနသျဖင့္ ကာယဣေျႏၵ  ၀စီဣေျႏၵ ျငိမ္သက္ကာ တရားမွတ္ေနသည္ ဟု ပတ္၀န္းက်င္က ျမင္ေသာ္လည္း မေႏွာ `၌မူ ဗြက္ေပါက္ မတတ္ ေတြးေနျခင္းသည္ပတ္၀န္းက်င္ကို
ဟန္ေဆာင္ေနျခင္း လိမ္ညာေနျခင္းသာျဖစ္သည္။အဘိညာည္ရေသာအရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို ့က
မိမိ စိတ္ကိုသိေနသည္ကိုမေမ့ထားလိုက္ပါႏွင့္။ လူအထင္ၾကီးေအာင္ ဟန္ေဆာင္ေနမိပါလား။
နတ္ေတြအထင္ၾကီးေအာင္ ဟန္ေဆာင္ေနမိပါလားဟု ေလာကာဓိပတိ ျဖင္ ့ မိမိကိုယ္ကို ျမွင့္တင္လိုက္ပါ။
ျပဳ ျပင္ စီရင္လိုက္ပါ။ ဆံုးမလိုက္ပါ။

ျဖစ္ပ်က္ ကိုျမင္ေအာင္ ရွူမည္။ ျဖစ္ပ်က္ အျမင္စိပ္လွ်င္ ရင္ထဲေအးျပီး နိဗၺာန္ ရမည္ကို ေတြးသိျပီး တရားရွ ူ
မွတ္ျခင္းျဖင့္ ဓမၼာ ဓိပတိ လက္ကိုင္ထားကာ ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမည္။

ဤသို့နည္းျဖင့္ အၾကီးအမွ ူးအရာထားတတ္ျခင္းသည္ နိဗၺာန္ေရာက္ရန္ အေထာက္အပံ့ေကာင္းျဖစ္သည္ကို
တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္တို့ မေမ ့မေလ်ာ့ မွတ္သား လိုက္နာရန္ လိုအပ္လွပါသည္။

*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****

အထူးအစီအစဥ္(၆) ေလးပါးေသာတရား မွ ခုႏွစ္ပါးေသာတရား

တစ္ပါးေသာ အာနာပါန ကမၼဌါန္းကိုပြားမ်ားျခင္းေၾကာင္ ့ေလးပါးေသာ သတိပဌါန္တရားတို့ႏွင့္ျပည့္စံု၏။

ေလးပါးေသာတရားကိုပြားမ်ားျခင္းသည္ ခုႏွစ္ပါးေသာ တရားႏွင့္ျပည့္စံု၏။

ခုႏွစ္ပါးေသာတရားဟူသည္ ေဗာဇၥ်င္(၇)ပါး ျဖစ္သည္။ ေဗာဇၥ်င္ ဆိုသည္မွာ သစၥာသိေသာအေၾကာင္းတရား
ကို ေဗာဇၥ်င္ဟုေခၚသည္။

 အာနာပါန ကမၼဌါန္းကိုရူမွတ္ပြားမ်ားရာတြင္ သတိႏွင့္ေစာင့္ၾကည့္ရ၏။ရုပ္ေသာ္၎။ နာမ္ေသာ္၎း
ေပၚလာသည့္ ဓမၼ ကိုသတိ ျဖင့္  သိေနျခင္းသည္ သတိသေမၺာဇ်ၥင္ျဖစ္၏။
သတိျဖင့္ ဆင္ျခင္သိမွတ္ေနျခင္းသည္ သတိ သေမၺာဇ်ၥင္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေနျခင္း ျဖစ္၏။

သတိျဖင့္ သိမွတ္ေနျခင္းတြင္ရုပ္ပဲ  နာမ္ပဲ  အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္ေနျခင္းပဲ ဟု ခြဲျခားဆင္ျခင္နိုင္ျခင္း
သည္ ပညာ၏ သေဘာျဖစ္သည္။ထိုသို ့ ပညာ ျဖင္ ့ဆင္ျခင္နိုင္ျခင္းသည္ ဓမၼ၀ိစယသေမၺာဇၥ်င္ ႏွင့္ျပည့္စံု
ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ေပၚလာသမွ် ရုပ္နာမ္ဓမၼ တို့ကိုသတိျဖင့္ တရစပ္ ရွူမွတ္ေစာင့္ၾကည့္အားထုတ္ ျခင္းသည္
 ၀ီရိယ သေမၺာဇ်ၥင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေနျခင္းျဖစ္သည္။

ၾကိဳးစားအားထုတ္လို ့ အျဖစ္ကိုအျဖစ္မွန္းသိေနျခင္း အပ်က္ကို အပ်က္မွန္းသိေနျခင္း အေၾကာင္းအက်ိဳးကို
ဥာဏ္ျဖင့္ ရွင္းလင္းစြာသိျခင္း တို ့ျဖင့္ ဥာဏ္ရည္တိုးတက္လာျခင္းတြင္ သူေတာ္ေကာင္းတို ့သ႑ာန္ `၌
ပီတိ ျဖစ္ရပါသည္။ ခႏၶာရဲ႕ သေဘာဟာ ဒီလိုပါလားဟု အသိဥာဏ္တိုးတက္ သိရွိရျခင္းေၾကာင့္။ ဓမၼကို
ယံုၾကည္ျမတ္နိုးျခင္းေၾကာင့္  ပီတိ စိတ္သည္ ျဖစ္ေပၚ၏။ထို ့ေၾကာင့္ ပီတိသေမၺာဇၥ်င္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေနျခင္း
ျဖစ္သည္။

အျဖစ္ အပ်က္ အေၾကာင္းအက်ိဳးတို ့ကို သိမွတ္ ဆင္ျခင္ေနသူသည္ ကိေလသာ၀င္လာျခင္းမရွိသည့္အတြက္
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ေအးခ်မ္းေနသည္။ယင္းကဲ့သို့  ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ျခင္းသည္ ပႆဒၶိ သေမၺာဇၥ်င္ ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း
ျဖစ္သည္။

ခႏၶာ၏ သေဘာကိုရွ ူမွတ္ဆင္ျခင္ေနျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာျငိမ္းေအးျပီးစိတ္ေအးခ်မ္းသာရွိေနသူသည္
တည္ၾကည္ျခင္းရွိ၏။ ထို ့သို ့တည္ၾကည္ျခင္းသည္ သမာဓိ သေမၺာဇၥ်င္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေနျခင္းျဖစ္သည္။

သတိ။ပညာ။၀ိရီယ တို ့ျဖင့္ ရွ ူမွတ္ေနသူသည္ ပီတိ ပႆဒၵိ     စသည္ျဖင့္ စိတ္တြင္ျဖစ္ေပၚေနေသာ္လည္း
ခ်မ္းသာျခင္းသုခကို ခံစားလိုသည့္ စိတ္မ်ိဳး မရွိပဲ ရုပ္၏သေဘာ နာမ္၏ သေဘာျဖစ္မွ ူပ်က္မွ ူတြင္သာ
အာရံုစူးစိုက္ ရွ ူမွတ္ေနျခင္းေၾကာင့္  လ်စ္လွ ူရွ ူလ်က္ ေနသည္ ျဖစ္၏။ ထိုသို ့လ်စ္လ်ဴ  ရွ ူေနျခင္းသည္
ဥေပကၡာသေမၺာဇၥ်င္ ႏွင့္ျပည့္စံုေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

တစ္ပါးေသာ အာနာပါန ကမၼဌာန္း စီးျဖန္းျခင္းသည္ ေလးပါးေသာ သတိပဌာန္ တရားကိုပြားမ်ားျခင္းျဖစ္ျပီး
ထိုေလးပါးေသာ သတိပဌာန္ တရားကို ပြားမ်ားျခင္းသည္ ခုႏွစ္ပါးေသာ ေဗာဇၥ်င္ တရားတို ့ကို စီးျဖန္းရာ
ေရာက္ေသာေၾကာင့္ သစၥာ(အမွန္တရား=ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာ)ကို သိေစအပ္ပါသည္။ဥာဏ္အလင္းကို ပြင့္လင္း ေစခဲ့ပါသည္။ထိုဥာဏ္ အလင္းသည္

ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကိုသိျခင္းတည္း ဟူေသာခႏၶာတို့၏ ျဖစ္မွ ူပ်က္မွ ူ မျမဲျခင္း ဒုကၡသစၥာကိုသိျခင္းသည္၎။
ဒုကၡသစၥာ ကိုျဖစ္ေစေသာ သမုဒယသစၥာ ကိုသိျခင္းသည္၎။သမုဒယသစၥာကို ပယ္သတ္ဖယ္ရွားသည့္
မဂၢသစၥာကိုသိျခင္းသည္၎။သမုဒယ တို့၏ ျငိမ္းရာခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓ သစၥာ ကိုသိျခင္းသည္၎
သိသင့္သည့္တရားကို သိျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ ၀ိဇၨာမည္၏။၀ိဇၨာဥာဏ္အလင္းေပါက္သျဖင္ ့ ၀ိမုတၱိေခၚ
လြတ္ေျမာက္မွ ူ နိဗၺာန္ စခန္းသို့ ေပါက္ေရာက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ဤသို့ျဖင့္ ႏွစ္ပါးေသာ တရားတို့ႏွင့္
ျပည့္စံုေလသည္။

သိသင့္ေသာတရားတို့ကို သိ၍ သတိပဌာန္ေလးပါးျဖင့္အားထုတ္က်င့္ၾကံနိုင္ၾကျပီး ေဗာဇၥ်င္ ခုႏွစ္ပါးႏွင့္
ျပည့္စံုၾကကာ ႏွစ္ပါးေသာ တရားတို ့ျဖင့္ နိဗၺာန္ စခန္း တက္လွမ္းနိုင္ၾကပါသည္။

သိသင့္ေသာတရားကိုသိျခင္းသည္ ၀ိဇၨာ
သိျပီးမွ က်င့္ျခင္းသည္ စရဏ
 ျပည့္စံုျခင္းသည္  သမၸႏၷ
၀ိဇၨာ စရဏ သမၸေႏၷာ ဟူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို
ဥာဏ္ေတာ္ျဖင့္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္နိုင္ၾကပါေစ

*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****

အထူးအစီအစဥ္(၅) တစ္ပါးေသာ တရား မွ ေလးပါးေသာတရား

အာနာပါန ကမၼဌါန္းကိုပြားမ်ားျခင္းသည္ ကာယာနုပႆနာသတိပဌါန္ျဖင့္ ၀ိပႆနာရွူပြားျခင္းျဖစ္သည္။
ႏွာသီးဖ်ားမွ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းကို သတိျဖင့္ ရွ ူမွတ္ရသည့္ နည္းျဖစ္သည္။
ႏွာသီးဖ်ားသည္ ရုပ္  ။ ေလသည္ရုပ္ျဖစ္သည္။ရုပ္ႏွစ္ခု၏ ထိေတြ့မွူတြင္တိုး၀င္ တိုးထြက္သည့္သေဘာသည္
ျဖစ္၏။ထိုတိုး၀င္ တိုးထြက္ သည့္ သေဘာေလးသည္ ျဖစ္ျပီးခဏ`၌ ပ်က္စီး၏။ထို့သို့ ျဖစ္သည့္သေဘာႏွင့္
ပ်က္သည့္သေဘာကို ဥာဏ္ျဖင့္ေစာင့္ၾကည့္သိရွိေနျခင္းသည္ နာမ္၏ သေဘာျဖစ္၏။

ရုပ္ကို  ကာယ ဟုေခၚ၏။နာမ္ကို စိတ္ ဟု ေခၚ၏။

ရုပ္ႏွစ္ခုထိေတြ ့မွ ူေၾကာင့္ တိုး၀င္တိုးထြက္သည့္သေဘာေလး ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္း ကိုေစာင့္ၾကည့္
အကဲခတ္ျခင္းသည္ ကာယာနုပႆနာ သတိပဌါန္ျဖစ္သည္။

ရုပ္ဓမၼ တို ့ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းကိုေစာင့္ၾကည့္သိရွိေနျခင္းသည္ စိတ္ျဖင့္ သိျခင္းျဖစ္၏။
ရုပ္ဓမၼ တစ္ၾကိမ္ျဖစ္လွ်င္ အျဖစ္ကိုသိသည့္စိတ္သည္တစ္စိတ္။ ရုပ္ဓမၼ ပ်က္သည္ကိုသိလွ်င္ အပ်က္ကို
သိသည့္စိတ္သည္တစ္စိတ္။အျဖစ္သိသည့္စိတ္ သည္ ရုပ္ဓမၼ ပ်က္ခ်ိန္`၌ ပ်က္၏။ ရုပ္ဓမၼ ပ်က္ခ်ိန္`၌
အျဖစ္ကိုသိသည့္စိတ္ပ်က္၍ အပ်က္ ကိုသိသည့္ စိတ္ျဖစ္၏။ရုပ္ဓမၼထပ္ျဖစ္ခ်ိန္`၌ အပ်က္ ကိုသိသည့္စိတ္
သည္ ပ်က္၏။ဤ ကဲ့သို့ စိတ္သည္တစ္စိတ္ျဖစ္လိုက္ တစ္စိတ္ပ်က္လိုက္ျဖစ္ေနသည္ကို သူေတာ္ေကာင္း
တို ့ဥာဏ္ျဖင္ ့သိမွတ္နိုင္ပါလွ်င္ စိတ္ကိုရွ ူမွတ္ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ စိတၱာနုပႆနာ သတိပဌါန္ျဖစ္သည္။

တနည္း။ ။ႏွာသီးဖ်ားမွ ၀င္ေလ ထြက္ေလကိုရူရွိုက္ ရွ ူမွတ္ေနခ်ိန္တြင္ ေမႊးေသာအနံကိုရ၏။ ေမႊးေသာရနံ
ကို၀င္ေလ ရူမိလွ်င္ႏွစ္သက္မိေသာေၾကာင့္ ထပ္မံ ရူခ်င္စိတ္ျဖစ္လာသျဖင့္  စိတ္သည္ ေလာဘ စိတ္ျဖစ္၏။
ရူသည့္ ခဏ ရူစိတ္ကုန္၍ ထြက္ေလစထြက္ေသာအခါ ေလာဘစိတ္ပ်က္စီး၏။ဤနညး္ျဖင့္ ေလာဘ
စိတ္သည္ျဖစ္ျပီးပ်က္၏။ထပ္ရူလွ်င္ေမႊးေသာရနံကိုထပ္ရပါက ထပ္ျပီးေလာဘ စိတ္ျဖစ္ျပန္၏။
ထြက္ေလ စ ထုတ္သည့္အခါ  ေလာဘစိတ္သည္ပ်က္၏။ နံေသာရနံ ႏွစ္လိုဖြယ္ မေကာင္းေသာရနံကို
၀င္ေလ ရူမိေသာအခါ ေဒါသစိတ္သည္ ျဖစ္၏။ ထိုေဒါသစိတ္သည္ ထြက္ေလစထြက္ခ်ိန္`၌ ပ်က္၏။
ဤနည္းျဖင့္ စိတ္သည္ ျဖစ္လိုက္ ပ်က္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္ကို ဥာဏ္ျဖင့္ရွ ူမွတ္သျဖင့္ စိတၱာနုပႆနာ သတိ
ပဌါန္ျဖစ္သည္။

ေမႊးေသာရနံကိုရူရွိုက္မိသျဖင့္ စိတ္တြင္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ သုခ ေ၀ဒနာျဖစ္၏။
သုခေ၀ဒနာသည္ ရူသည့္အခိုက္ျဖစ္၏။ထြက္ေလစ ထြက္သည္ႏွင့္ သုခေ၀ဒနာသည္ ပ်က္၏။
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ရူသည့္အခါ သုခ ေ၀ဒနာသည္ျဖစ္၏။နံေသာရနံကိုရူရွိုက္မိသည့္အခါ စိတ္တြင္ မရူခ်င္ပဲ
ရူရေသာေၾကာင့္ ဒုကၡေ၀ဒနာျဖစ္၏။ထြက္ေလ စထြက္ေသာအခါ ဒုကၡ ေ၀ဒနာပ်က္၏။
ဤနည္းျဖင့္ သုခ ေ၀ဒနာသည္၎။ဒုကၡ ေ၀ဒနာသည္၎။ တစ္ၾကိမ္ျပီးတစ္ၾကိမ္ ျဖစ္လိုက္ ပ်က္လိုက္
 ျဖစ္ေနသည္ကို ဥာဏ္ျဖင့္ရွ ူမွတ္ျခင္းသည္ ေ၀ဒနာ နုပႆနာ သတိပဌါန္ျဖစ္သည္။

ရုပ္ဓမၼသည္၎။ နာမ္ဓမၼသည္ ၎ ျဖစ္လာသမွ် ပ်က္ သြားျခင္းကို ဥာဏ္ျဖင့္သိေနျခင္းသည္
ဓမၼာနုပႆနာ သတိပဌါန္ျဖစ္သည္။

တစ္ပါးေသာတရားကိုရွ ုမွတ္ျခင္းျဖင့္ေလးပါးေသာတရားႏွင့္ျပည့္စံုျခင္းျဖစ္၏။

၀ိပႆနာ ရွုမွတ္သူသည္ မိမိ ရွ ူမွတ္သည့္ မူလကမၼဌါန္းမွ ၾကားထိုးျဖစ္ေပၚေသာ ဓမၼ ကုိ ရွ ူမွတ္တတ္ရမည္။
ျဖစ္သမွ် ဓမၼသည္ ပ်က္သည္ကိုဥာဏ္ျဖင့္သိမွတ္ရမည္။ အာယတန (၆)ပါးမွ လာေသာ ျမင္စိတ္ ၾကားစိတ္
နံစိတ္ စားစိတ္ ေတြ့ထိစိတ္ ၾကံေတြးစိတ္ တို ့ ျဖစ္ေပၚသမွ် ဥာဏ္ျဖင္ ့ျဖစ္ဓမၼမွန္းသိျပီး ျဖစ္ဓမၼ ပ်က္သည္
ကိုေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္၍ ပ်က္ဓမၼ ကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္ကာ ၾကားထိုးျဖစ္ေပၚသည့္ ဓမၼေလး ဆက္လက္
မျဖစ္ေတာ့ေသာအခါ မူလ ကမၼဌါန္းကိုအာရံုျပန္ထားျပီး စူးစိုက္ရွ ူမွတ္ျခင္းျဖင့္မိမိ၏ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္အားကို
ပြားမ်ားရပါမည္။

၀ိပႆနာ ဥာဏ္အားေကာင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် စိတ္အစဥ္သည္ ၾကည္လင္လာေသာေၾကာင့္ ခႏၶာ ၏
သေဘာကို သိသာထင္ရွားစြာျမင္သိလာမည္ျဖစ္သည္။

ခႏၶာကိုယ္ကို ငါေကာင္သူေကာင္ဟု ထင္ျမင္ေနျခင္းမွ ရုပ္တို့၏ သေဘာ နာမ္တို့၏ သေဘာသာရွိသည္ကို
သိျမင္လာ၏။ထို သို ့သိျမင္လာျခင္းသည္ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကိုသိေသာဥာဏ္=ယထာဘူတ ဥာဏ္ကိုရျခင္း
ျဖစ္သည္။

ယထာဘူတ ဥာဏ္သည္ ရုပ္ ရုပ္ခ်င္းတိုးထိျခင္း အေၾကာင္း တရားေၾကာင့္  တိုးထိသည့္ သေဘာ အက်ိဳး
တရားရျခင္းကိုသိ၏။အေၾကာင္းေၾကာင့္အက်ိဳးျဖစ္သည္ကိုသိ၏။အေၾကာင္းသည္ ပဋိစ။အက်ိဳးသည္သမုပၸဒ္။
ျဖစ္သည္။ရုပ္ႏွင့္ နာမ္တို့သာ ရွိျပီး ရုပ္တို ့၏သေဘာ နာမ္တို့၏သေဘာသာျဖစ္သည္ကိုသိ၏။
ရုပ္နာမ္တို့၏ သေဘာသည္ ျဖစ္ျပီးလွ်င္ ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာသာလွ်င္ရွိသည္ကိုသိ၏။

အေၾကာင္း အက်ိဳးကိုသိေသာဥာဏ္။ ရုပ္နာမ္ကို သိေသာဥာဏ္ ။ ျဖစ္ ပ်က္ ကို ျမင္ေသာဥာဏ္
ဥာဏ္(၃)ဥာဏ္ကိုရ၏။၀ိပႆနာ  ရူမွတ္ျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူး ပင္ ျဖစ္သည္။

မျမဲျခင္းသေဘာသည္ အနိစၥမည္၏။ ထိုမျမဲျခင္းအနိစၥေၾကာင့္ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ၾကသျဖင့္ဒုကၡမည္၏။
ထိုဒုကၡသည္ကိုယ္ပိုင္ ကိုယ္ဆိုင္ျဖင့္ျပဳ၍ မရ သူသေဘာႏွင့္သူသာရွိေသာေၾကာင့္ အနတၱ မည္၏။

ဤသို့လွ်င္ ယထာဘူတ ဥာဏ္ျဖင့္ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကို  လကၡဏာေရးသံုးပါးျဖင့္ ရွ ူဆင္ျခင္နိုင္၏။

ထို့ေၾကာင့္ ခႏၶာငါးပါး ရုပ္နာမ္တရားတို့၏ ျဖစ္ျခင္း  ပ်က္ျခင္းတို့သည္
အနိစၥ  မျမဲ ပါတကား
ဒုကၡ ဆင္းရဲပါတကား
အနတၱ ကိုယ္ပိုင္ကိုယ္ဆိုင္ျဖင့္ အစိုးမရနိုင္ပါတကား...........ဟု
လကၡဏာေရးသံုးပါးျဖင့္ ရွ ူမွတ္ဆင္ျခင္ သိျမင္ၾကကာ
ျဖစ္ပ်က္ျမင္မုန္း ဆံုး၍
အဆံုးနိဗၺာန္ ေရာက္နိုင္ၾကပါေစ

*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****

အထူးအစီအစဥ္(၄) သိရမည့္ တရား ပယ္ရမည့္တရား ပြားရမည့္တရား

သေဗၺ သခၤ ါရာ အနိစၥာ တိ =အၾကင္ ရုပ္နာမ္သခၤါရ အားလံုးတို့သည္ အျမဲမရွိကုန္ ဟု ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ျဖင့္
ရွ ူျမင္နိုင္၏။ သတၱ၀ါ လူ ငါ ဟူေသာ ခႏၶာ ငါးပါးသည္ မတည္ျမဲ အစဥ္ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲလ်က္ ရွိ၏။
မတည္ျမဲသမွ်သည္ ဒုကၡဆင္းရဲပင္ ျဖစ္သည္။ဤဒုကၡ ဆင္းရဲကို ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ရန္ နားလည္ရန္
အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။  ဒုကၡ သစၥာ သည္  သိရမည့္ တရား  ျဖစ္သည္။

အစီအစဥ္(၁) တြင္ ပဋိစၥသမုပၸဒ္ကို၎။  ခႏၶာ ငါးပါး ကို၎။   သိမွတ္ထားရန္လိုအပ္ေၾကာင္း
 ေဖၚျပခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။

ဒုကၡ သစၥာ ၏ ျမစ္ဖ်ားခံရာသည္ သမုဒယ သစၥာ ျဖစ္သည္။လိုခ်င္ရခ်င္၍ အားထုတ္ခဲ့ေသာ တဏွာအရင္းခံ
သခၤါရ တရားတို့သည္ လက္ရွိတြင္ ခံစားစံစားေနရသည့္ ဒုကၡကိုသာအက်ိဳးေပး၏။ ဒုကၡ အက်ိဳးသာရသျဖင့္
ဆင္းရဲျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္ သမုဒယ သစၥာမည္ျခင္းျဖစ္၏။  ထို ့ေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းကိုအလိုမရွိကုန္ေသာ
သူေတာ္ေကာင္းတို့သည္ ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ပယ္စြန့္ရမည္။ သမုဒယ သစၥာ သည္ ပယ္ရမည့္ တရား  ျဖစ္သည္။

ထို သမုဒယ သစၥာကို   ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ျဖင့္ ပယ္သတ္ရမည္။၀ိပႆနာ သည္ သတိ ပညာ ၀ီရိယ တို့၏ ေပါင္းစု
စြမ္းအားျဖစ္သျဖင္ ့၀ိပႆနာ ဥာဏ္  အားၾကီးလာေသာအခါ သမုဒယ သစၥာ ကိုပယ္သတ္နိုင္၏။
ထိုသို ့ပယ္သတ္နိုင္ေအာင္ နည္းလမ္းအမွန္ျဖင့္ ပြားမ်ားအားထုတ္ျခင္းသည္ မဂၢသစၥာမည္၏။
မဂၢသစၥာသည္ ပြားရမည့္တရားျဖစ္သည္။

၀ိပႆနာ ဥာဏ္အားၾကီးလာျပီး သမုဒယ သစၥာကို ဥာဏ္ျဖင့္ပိုင္းျခားထင္ထင္ ပယ္သတ္ နိုင္ပါက
နိဗၺာန္ စံ အရိယာ ျဖစ္ျပီ ျဖစ္သည္။သမုဒယ သစၥာ ျငိမ္းျခင္းသည္ နိေရာဓ သစၥာမည္၏။
နိေရာဓ သစၥာသည္ ဆိုက္ ေရာက္ရမည့္ တရားျဖစ္သည္။

၀ိပႆနာ ရွ ူမွတ္သည့္ သူေတာ္ေကာင္းသည္ အာရံုပ်ံလႊင့္မွ ူမရွိေအာင္ ၀ီရိယ ထား၍ ရွ ူမွတ္ရပါမည္။
ထို ့သို့ရွ ူမွတ္ေနျခင္းသည္ မဂၢ သစၥာမည္၏။မဂၢ သစၥာသည္ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းဆိုေသာ ဒုကၡသစၥာ၏သေဘာကို ရွ ူမွတ္ေနျခင္းျဖစ္၏။ ထို ့သို့ရွုမွတ္ေနေသာသူ၏စိတ္`၌လိုခ်င္ရခ်င္ ျဖစ္ခ်င္သည္
 ဆိုေသာ ကိေလသာ သမုဒယ သစၥာ ကင္းေနလိမ့္မည္။ထုိကဲ့သို ့သမုဒယ သစၥာ ကင္းေနသည့္ ခဏသည္နိေရာဓ သစၥာမည္၏။အျပီးတိုင္ပယ္သတ္နိုင္ျခင္းမရွိေသးေသာ္လည္းခဏတာ ျငိမ္းေအးျခင္း
နိဗၺာန္ အရသာကို ခံစားရသည္သာျဖစ္သည္။

ဒုကၡ သစၥာကို မဂၢသစၥာျဖင့္သိေနျခင္းေၾကာင့္ သမုဒယသစၥာေသျပီး နိေရာဓ သစၥာကို ဆိုက္ေရာက္ေနျခင္း
ပင္ ျဖစ္သည္။

ထို ့ေၾကာင့္ ၀ိပႆနာ ရွူ မွတ္ျခင္းသည္ သစၥာ ေလးပါးကိုသိျခင္းမည္၏။ဤသို့သစၥာသိျခင္းသည္ အပယ္မွ
လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းတည္း။

ဘုရားရွိခိုးသူမ်ားသည္ သစၥာေလးပါးျမတ္တရားကို ပိုင္းျခင္းထင္ထင္ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား
ဟု ဂုဏ္ေတာ္ကိုေဖၚေဆာင္၍ ရြတ္ဆိုၾကသည္ကို ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မည္။ ထိုသစၥာေလးပါးသည္
သိ ရမည့္တရား။ ပယ္ ရမည့္ တရား။ ပြားရမည့္ တရား။ ဆိုက္ရမည့္တရား။ဟူေသာေလးပါးေသာ သစၥာကို
ဆိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ဤသို့ျမတ္စြာဘုရားတို့သိအပ္ေသာ သစၥာေလးပါးကိုသိျခင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို ့
၏ ဘုန္းကံအားေကာင္းေသာေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။


ခဏ နိဗၺာန္ မွ ထာ၀ရ နိဗၺာန္သို ့ဆိုက္ေရာက္နိုင္ၾကပါေစ။

*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****

အထူးအစီအစဥ္(၃) ကမၼဌါန္း အစ အာနာ ပါန

ဂဂၤ ါ၀ါဠဳ သဲစုမက ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္ျပီးေသာ ဘုရားရွင္ အဆူဆူႏွင့္ ပေစၥက ဗုဒၶါ ဘုရားငယ္ အဆူဆူ
တို့သည္ အာနာပါန ကမၼဌါန္း ကိုသာ အားထုတ္ေတာ္မူၾကျပီး ဘုရားအျဖစ္ ဘုရားငယ္ အျဖစ္ ေရာက္ရွိ
ေတာ္မူခဲ့ၾကပါသည္။ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္မ်ားႏွင့္ အရိယာသူေတာ္စင္မ်ားလည္း ဤ အာနာပါန ကမၼဌါန္းကို
ပင္ အားထုတ္ေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးေနာက္`၌လည္းဤ အာနာပါန ကမၼဌါန္းကိုပင္
ႏွလံုးသြင္းေတာ္မူၾကျပီး အသက္ထက္ဆံုး စ်ာန္သမာပတ္ ၀င္စားေတာ္မူခ်ိန္`၌ ရွ ူပြားေတာ္မူခဲ့ၾကပါသည္။

တစ္ပါးေသာတရားကိုပြားမ်ားလွ်င္ ေလးပါးေသာ တရားႏွင့္ျပည့္စံုမည္။
ေလးပါးေသာတရားကိုပြားမ်ားလွ်င္ ခုႏွစ္ပါးေသာတရားႏွင့္ျပည့္စံုမည္။
ခုႏွစ္ပါးေသာတရားကိုပြားမ်ားလွ်င္ ႏွစ္ပါးေသာတရားႏွင့္ျပည့္စံုမည္။ ဟု ျမတ္စြာဘုရား
ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

-တစ္ပါးေသာတရားဟူသည္ အာနာပါန တည္း။
-ေလးပါးေသာတရားဟူသည္ သတိပဌာန္တရား တည္း။
-ခုႏွစ္ပါးေသာတရားဟူသည္ ေဗာဇၥ်င္ တရားတည္း။
-ႏွစ္ပါးေသာတရားဟူသည္ ၀ိဇၨာႏွင့္ ၀ိမုတၱိတည္း။

ထို့ေၾကာင့္ အာနာပါန ကမၼဌာန္း တရား အားထုတ္သူမ်ားသည္ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ျဖင့္ သတိပဌါန္တရား
(၄)ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုလာျပီး ယင္း သတိပဌါန္တရား(၄)ပါးကို အဆက္မျပတ္ က်င့္ၾကံပြားမ်ားလွ်င္ ေဗာဇၥ်င္(၇)
ပါးႏွင့္ျပည့္စံုျပီး ၀ိဇၨာ ဥာဏ္အလင္း ေပါက္၍ ၀ိမုတၱိေခၚ လြတ္ေျမာက္မွ ူနယ္ပယ္ နိဗၺာန္ စခန္းသို့
ေပါက္ေရာက္နိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

အာနာပါန ကမၼဌါန္း ပြားမ်ားရာ`၌ ႏွာသီးဖ်ား။ႏွာသီး၀ မွ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ထိခိုက္မွ ူကိုသိေနရမည္။
၀င္ေလ စ ၀င္ခ်ိန္မွ ၀င္ေလဆံုးသြားခ်ိန္ထိ ႏွာသီးဖ်ာတြင္တိုးေနသည့္ သေဘာေလးကို ရွ ူမွတ္ရမည္။
၀င္ေလ ဆံုး ၍ ထြက္ေလ စထြက္ခ်ိန္မွ ထြက္ေလဆံုးသည္အထိ ႏွာသီးဖ်ားတြင္ တိုးထိ တြန္းတိုက္ေနသည့္
သေဘာကို သိေနရမည္။ ဤနည္းျဖင့္ သတိမလြတ္ေစပဲ ၀ီရိယ စိုက္ထုတ္ကာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရမည္။
၀င္ေလ ၀င္မွန္းသိ ထြက္ေလ ထြက္မွန္းသိေနရမည္။

ထိုင္နည္းစနစ္မွန္ကန္ေသာသူသည္ တာရွည္ထိုင္နိုင္သည့္အျပင္ သတိအားေကာင္းျပီး ကမၼဌာန္းကို
တစိုက္မတ္မတ္ ရွ ူမွတ္နိုင္သည္။ထိုင္နည္းစနစ္ မွန္ကန္မွ ူမရွိပါက သတိလြတ္ျပီး ကမၼဌာန္း ပါ
လြတ္သြားတတ္ပါသည္။အေတြးမ်ားေသာသူသည္ မိမိေတြးမိရာအတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ ယိမ္းယိုင္
ေျပာင္းလဲတတ္သည္။ထို ့ေၾကာင့္ ၀ီရိယ စိုက္ထုတ္ကာ သတိထား ေစာင့္ၾကည့္ရန္ မွာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။

ပံုမွန္ ရွ ူေနၾကအတိုင္း သာ ရွဴ ရွိဳက္ရမည္။ တမင္တကာ လုပ္၍ မရွ ူရ မရွိဳက္ရ။
၀င္ေလ ထြက္ေလကိုသတိျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းသည္ အာရံုကို ပ်ံ  ့လြင့္မွ ူမရွိေအာင္ ၀ီရိယထား ကာ
ေစာင့္ၾကည့္နိုင္ပါက သမာဓိအားေကာင္းလာမည္ျဖစ္သည္။ အာရံုစူးစိုက္မွူ မရွိပါက သမာဓိ ရမည္
မဟုတ္ပါ။

သမာဓိအားေကာင္းလာပါက ၀ိပႆနာ  ပညာ ဘက္သို့ ေျပာင္းလဲ ရွ ူမွတ္ပါ။

၀ိပႆနာ  ဟူသည္ ရုပ္နာမ္ အမူအရာတို့္၏ အျဖစ္ အပ်က္ကို သိေအာင္ အားထုတ္ရသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း
ၾကံစည္၍ျဖစ္သည္ကို  သိျခင္း။ၾကံစည္၍ ပ်က္သည္ ကိုသိျခင္း ဤ သုိ ့သိျခင္းမ်ိဳးကို ၀ိပႆနာ  ဟု မဆိုရ။
အေၾကာင္းအားေလွ်ာ္စြာ မၾကံစည္ပဲ ျဖစ္ေပၚလာသည္ကို သိျခင္း ပ်က္သြားသည္ကို သိျခင္း ဤသို ့သိျခင္း
မ်ိဳးကိုသာ ၀ိပႆနာ ဟု ဆိုပါသည္။

၀င္ေလ စတိုး၀င္သည္ ့အခ်ိန္သည္ ၀င္ေလ ျဖစ္ျခင္း ၀င္ေလ ဆံုးသြားသည့္အခ်ိန္သည္ ၀င္ေလ ပ်က္ျခင္း။
၀င္ေလ ဆံုးျပီးလွ်င္ ထြက္ေလ စတိုးသည္ကို ဥာဏ္ျဖင့္ သိရမည္။ထြက္ေလစတိုးသည့္အခ်ိန္သည္
ထြက္ေလ ျဖစ္ျခင္း ထြက္ေလ ဆံုးသြားသည့္အခ်ိန္သည္ ထြက္ေလ ပ်က္ျခင္း။ ျဖစ္သည့္ခဏ
တည္ေသာ္လည္း ထိုခဏ `၌ပင္ ပ်က္စီးျခင္း သေဘာကို ဥာဏ္ျဖင့္ျမင္သိနိုင္ရမည္။ ထိုသို ့ျမင္သိေအာင္
သမာဓိ ထူေထာင္ ေစျခင္းျဖစ္သည္။ သမာဓိ အားနည္းပါက ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းကို ရွူျမင္နိုင္စြမ္း မရွိပါေခ်။
လွိဳ ့၀ွက္ေသာ နက္နဲေသာ ဂမၻီရ ဆန္ေသာ ပညာရပ္ကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ပါက
အက်ိဳးထူးရမည္မဟုတ္ေၾကာင္း  ဆင္ျခင္ၾကရပါမည္။

အျဖစ္၏ သေဘာကိုသိျခင္းသည္ သမထ ျဖစ္ျပီး ကုသိုလ္ကိုအက်ိဳးေပး၏ နိဗၺာန္ ကိုမ်က္ေမွာက္ မျပဳနိုင္ေပ။
အပ်က္ကို သိျခင္းသည္ ၀ိပႆနာ  ျဖစ္ျပီး နိဗၺာန္  ေရာက္ေၾကာင္းကို ရြက္ေဆာင္နိုင္သည္။

ပံုမွန္ ၀င္ေလ ထြက္ေလကို စတင္ျဖစ္ေပၚခ်ိန္သိျပီး ဆံုးသြားခ်ိန္ကိုသိေပးျခင္းသည္ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ ျဖစ္သည္။
၀ိပႆနာ ဥာဏ္ျဖစ္ေစရန္ ပံုမွန္ရွ ူျခင္းရွဴိက္ ျခင္းကိုသာ ရွ ူမွတ္ေနရမည္။ ရွာ၍ မရွ ူရ။တမင္လုပ္၍ မရူရ။
ရူရွိိုက္ရာ`၌ ဗ်ာမမ်ားရ။ပံုမွန္ အေနအထားအတိုင္းသာ ရူရွိ ုက္ေနရမည္။

၀င္ေလသိ ထြက္ေလသိေနျခင္းသည္ သတိျဖင့္ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းေၾကာင့္ သိျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုကဲ့သို ့အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာရူတိုင္း ရွိုက္တိုင္း သိေနျခင္းသည္ ၀ီရိယ စိုက္ထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
၀င္ေလ၏ အျဖစ္ကို၎၊အပ်က္ကို၎။ ထြက္ေလ၏ အျဖစ္ကို၎၊ အပ်က္ကို၎ သိေနျခင္းသည္
ပညာ ၏ သေဘာျဖစ္သည္။

သတိ ပညာ ၀ီရိယ တို့၏ စြမ္းအားျဖင္ ၀ိပႆာနာ   ဥာဏ္သည္ျဖစ္၏။

သတိ မရွိပါက ၀င္ေလ ထြက္ေလကို မသိ။၀ီရိယ စိုက္ထုတ္မွ ူမရွိပါက အာရံုစူးစိုက္မွ ူ ပ်က္စီးမည္။
ပညာ မစြက္ပါက ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္း ကိုမသိနိုင္ မျမင္နိင္ေပ။

ထို့ေၾကာင့္ ၀ိပႆနာ   အားထုတ္မည့္ ပုဂၢိဳလ္သည္
သတိ စြမ္းအား ပညာ စြမ္းအား ၀ီရိယ စြမ္းအားကို စိုက္ထုတ္ သံုးစြဲတတ္မွသာ ၀ိပႆနာ မည္ပါလိမ့္မည္။
သတိမပါ ပညာ မတတ္ ၀ီရိယ စိုက္ထုတ္ျခင္းမရွိလွ်င္  မိမိ ခႏၶာကို ညွင္းဆဲျခင္း အေညာင္းခံ
 ဒုကၡ သာျဖစ္မည္။

ငုတ္တုတ္ထိုင္တိုင္း ၀ိပႆနာ  အားထုတ္သည္မမည္ေပ။ သတိ ပညာ ၀ီရိယ ပါမွသာ ၀ိပႆနာ  မည္ပါသည္။
ထို့ေၾကာင္ ့မိမိကိုယ္ကို ၀ိပႆနာ အားထုတ္သူလား။ လူျမင္ေအာင္ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနသူလားဆိုသည္ကို
ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္ ဆင္ျခင္ ၾကေစလိုပါသည္။

ျဖစ္ေအာင္လည္း မျပဳႏွင့္
ပ်က္ေအာင္လည္း မျပဳႏွင့္
ျဖစ္ေအာင္ျပဳက ေလာဘ
ပ်က္ေအာင္ျပဳက ေဒါသ
ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္း မသိက ေမာဟ

သတိ ပညာ ၀ီရိယ တို့္၏ စြမ္းအားျဖင့္ ၀ိပႆနာ  ဥာဏ္အျမင္ စင္ၾကယ္နိုင္ၾကပါေစ။

*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****



(မွတ္ခ်က္။  ။internet connection ေကာင္းပါက ေန့စဥ္  အစဥ္အတိုင္း အားထုတ္လိုသူမ်ားအတြက္
ေက်းဇူးျပဳပါမည္။ MPT ၏ အစိုးမရ ျခင္းကို နားလည္ ခြင္လႊတ္ေတာ္မူၾကပါကုန္)။

တရားအားထုတ္လိုသူမ်ားအတြက္ အထူး အစီအစဥ္

တရားအားထုတ္ရန္ ဆႏၵရွိသူမ်ားအတြက္ သမီးေတာ္ တတ္နိုင္သည့္ အင္အားႏွင့္
ၾကိဳးစားျပီးတင္ျပသြားရန္ စီစဥ္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အမွန္တကယ္ တရားအားထုတ္လိုသူမ်ားအတြက္ တရားေတာ္ ကိုအစဥ္အတိုင္းျဖစ္ေစရန္
ၾကိုးစားတင္ျပသြားပါမည္။

သစၥာ တရား သိျပီး နိဗၺာန္ ၀င္စံလိုသူမ်ားသည္  ပထမ ဦးစြာ
၁။ သိရမည့္ တရား
၂။ပယ္ရမည့္ တရား
၃။ပြားရမည့္ တရားမ်ားကို  မွတ္သားထားရန္ လိုအပ္ပါသည္။

သမီးေတာ္ အေန ျဖင့္ ေပါေပါ့ပါးပါး ေလး မွတ္သားနာယူမိသမွ်ထဲမွာ
စိတ္ထဲ လိုလိုလားလားျဖစ္မိသည္မ်ားကို ေရးသားရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း
အပုဒ္(၁၀၀)ျပည့္သည့္အခ်ိန္တြင္ အမွန္တကယ္ တရားလိုလားသူမ်ားအတြက္
အထူး အစီအစဥ္တရပ္အေန ျဖင့္ ေရးသားရန္ စီစဥ္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဤ အစီအစဥ္ကို ေဆာင္ရြက္သည့္အတြက္သမီးေတာ္မွာတာ၀န္ၾကီးပါသည္။
သို ့ေသာ္ တတ္စြမ္းသေလာက္ေတာ့ မွ်ေ၀ခ်င္မိပါေသးသည္။

ထို့ေၾကာင့္ ဤဘ၀ ဤခႏၶာျဖင့္ နိဗၺာန္ကိုအေရာက္လွမ္းလိုသူမ်ားကို
ၾကိဳးစားျပီး ေက်းဇူးျပဳပါမည္။

٭٭٭٭٭တတိယေျမာက္သမီးေတာ္٭٭٭٭٭

ေဗာဇ်ၥဂၤ သုတ္ေတာ္အား ၾကည္ညိုျခင္း

ခႏၶာ အာယတန ဓါတ္တို့ မျပတ္ျဖစ္ရာ သံသရာ`၌ အစ မထင္ ဆံုးမျမင္ေအာင္က်င္လည္ ေျပးသြား
သတၱ၀ါ အမ်ားတို ့အား အုိနာေသေရး ခပ္သိမ္းေသာ ဒုကၡ ေဘးတို့ကို မေႏွးခုတ္ျဖတ္ ေပ်ာက္ကင္းေစ
တတ္ကုန္ေသာ ကိေလသာမာန္ ကိုယ္တြင္းရန္ကိုတြန္းလွန္ႏွိမ္ႏွင္း ဖ်က္ခြင္းေစတတ္ကုန္ေသာ။
သရုပ္ပိုင္းျခား ခုႏွစ္ပါးေသာ အၾကင္ေဗာဇ်ၥင္ တရားတို ့ကို မမွားဥာဏ္ထြင္ သိျမင္ၾကကုန္သည္ရွိေသာ္
သတၱ၀ါ အေပါင္း တို ့သည္ ေကာင္းျမတ္ၾကကုန္၏

ကာမ ရူပ အရူပ ဟု ဘ၀ သံုးသြယ္ ၀ဋ္ထံုးႏြယ္မွ အကယ္မခၽြတ္ ကင္းလြတ္ၾကကုန္၏။ ပဋိသေႏၶ
စြဲတည္ေနျခင္းမရွိ ဆံျဖဴသြားက်ိဳး ႏြမ္းညိွဳးမခ်ိ အိုရျခင္းမရွိ မအီမသာ ဘယ္ညာ ေျပာင္းလွည့္ နာရျခင္းမရွိ။
စုတိ ျပတ္ေၾကြ ေသရျခင္းမ်ား မရွိေသာ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းရာမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္ သို ့
အမွန္ မ်က္ေမွာက္ ဆိုက္ေရာက္ ၾကကုန္၏။

ဤ သို ့စသည့္ ဂုဏ္ထူးမ်ားရွိ၍ မ်ားဘိေထာင္ေသာင္း ဂုဏ္ေတာ္ ေကာင္းတို ့ျဖင့္ ေပါင္းစု ျပည့္ႏွက္
သျဂိဳလ္ ေရတြက္အပ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာညႊန္ထား၍ သၾကားနတ္ေပး ေပ်ာက္ေစ ေဆးႏွင့္လည္း
တူေသာ ဘုရားနုတ္ထြက္ ဓမၼစက္ေခၚ ဤေဗာဇ်ၥင္သုတ္ မႏၱန္ေတာ္ကို ဓမၼ မာမက ကလ်ာဏ ႏြယ္၀င္
သူေတာ္စင္ ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ သပၸဳရိသ အေပါင္း အို ....သူေတာ္ေကာင္းတို ့....
အကၽြနဳ္ပ္တို ့သည္ ေမတၱာ လႊမ္းျခံဳေစတနာ ဟုန္ ျဖင့္ ၾကည္ယံုသဒၵါ ရြတ္ဆိုၾကပါကုန္စို ့။

ေကာင္းျမတ္ေသာ တရားတို ့ကို ပြားမ်ားအားထုတ္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ သတိ သေမၺာဇ်ၥင္ သည္၎။
ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါး သခၤ ါရ တရား တို ့ကိုပြားမ်ားဆင္ျခင္ သိျမင္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ဓမၼ ၀ိစယ သေမၺာဇ်ၥင္
သည္၎။ ထိုမွ တစ္ပါး ကုသိုလ္ တရားတို့`၌ ပြား မ်ားအားထုတ္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ၀ီရိယ သေမၺာဇ်ၥင္
သည္ ၎။ ေကာင္းေသာအာရံုတို့`၌ ပြားမ်ားထံုလွ်က္ ႏွစ္သက္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ပီတိ သေမၺာဇ်ၥင္သည္
၎။ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္တန္ ပူပင္ ျငိမ္းေအးျခင္းဟု ဆုိအပ္ေသာ ပႆဒၶိ သေမၺာဇ်ၥင္သည္၎။ ထိုမွတစ္ျခား တစ္ပါး
ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ခ်က္ ျငိမ္သက္ တည္ၾကည္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ သမာဓိ သေမၺာဇ်ၥင္ ႏွင့္ သုခ ဒုကၡ ဟူသမွ်
တို ့`၌ ဆုတ္နစ္ တက္ၾကြ မရွိရပဲ  အညီ အမွ် ထားျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ဥေပကၡာ သေမၺာဇ်ၥင္ သည္၎။
ဤသို ့ အလံုးစံုေသာ တရားတို့ကို အကုန္ အစင္ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္  မ်ားျပား
ျပည့္စံု ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ကုန္၏။

ထိုေဗာဇ်ၥင္ ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားတို့ကို ၾကိမ္ဖန္မျခား ပြားမ်ားအပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ ။ ၾကိမ္ဖန္ အထပ္ထပ္
ေလ့လာ အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္။ ထူးေသာဥာဏ္ျဖင့္ တရားမွန္ ဟူသေ႐ြ ့တို ့ကို  ထိုးထြင္း၍ သိျခင္းငွါ။
ဒုကၡ ခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းရာမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းငွာ မဂ္ဖိုလ္ တရား ပိုင္းျခား ထင္ထင္
ထိုးထြင္း၍ သိျခင္းငွာ ျဖစ္ၾကပါကုန္၏။

ဤသို ့မွန္ကန္ေသာ သစၥာ စကားေၾကာင့္ သင့္အား ေန့ေရာ ညပါ  အခါ ခပ္သိမ္း ေဘးရန္ျငိမ္း၍
ေရွာင္တိမ္း ေရာဂါ ေကာင္းျမတ္ေသာမဂၤလာ သည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

အခါတစ္ပါး ျမတ္စြာဘုရားသည္ နာဖ်ား ဆင္းရဲ ေ၀ဒနာ စြဲ၍ ေနၾကကုန္ေသာ ဂိဇ်ၥကုဋ္ေတာင္ေန
အရွင္ မဟာ ေမာဂၢလာန္ မေထရ္ ႏွင့္ ပပၸလိ လိုဏ္ေန အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္တို့ကို မ်က္ေမွာက္
ေရွ့တြင္ေတြ ့ျမင္ေတာ္မူ၍ သတိ သေမၺာဇ်ၥင္ စသား ခုႏွစ္ပါးေသာ တရားေတာ္တို့ကို ေမတၱာေရွ ့သြား
ဂရုဏာ ထား၍်   ေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။ သာသနာ့ ဦးစီး ထိုမေထရ္ၾကီးႏွစ္ပါးတို့သည္လည္း
ထိုသို ့ ေဟာၾကား ခုႏွစ္ပါးေသာ ေဗဇ်ၥင္ တရားေတာ္ကို အလြန္ ႏွစ္လို ၾကည္ညိဳၾကကုန္သည္ျဖစ္၍
ေကာင္းစြာ နာရ ထိုခဏ `၌ပင္လွ်င္ နာက်င္ျပင္းစြာ စြဲကပ္လာေသာ ေ၀ဒနာ မွ မၾကာကင္းေပ်ာက္
ခ်မ္းသာလြတ္ေျမာက္ေတာ္မူ ၾကကုန္၏။


ဤသို ့မွန္ကန္ေသာ သစၥာ စကားေၾကာင့္ သင့္အား ေန့ေရာ ညပါ  အခါ ခပ္သိမ္း ေဘးရန္ျငိမ္း၍
ေရွာင္တိမ္း ေရာဂါ ေကာင္းျမတ္ေသာမဂၤလာ သည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

တရံေရာအခါ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ နာက်င္ ခံခက္ ေရာဂါေ၀ဒနာ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍
အရွင္စုႏၵ အမည္ ရေသာ မေထရ္အား ထိုေဗာဇ်ၥင္ ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားကိုပင္လွ်င္ေလးစားရိုေသ ရြတ္ဖတ္
ေတာ္မူေစ၍  ၾကည္သာ႐ႊင္ျပ ၀မ္းေျမာက္ အားရ ၾကားနာေတာ္မူ၏။ ထိုခဏ `၌ မွာပင္ နာက်င္ခံခက္
ျမတ္စြာဘုရား စြဲကပ္ေသာ ေရာဂါ ေ၀ဒနာသည္  ရွင္းရွင္းေပ်ာက္၍ ထေျမာက္ က်န္းမာေတာ္မူေလ၏။


ဤသို ့မွန္ကန္ေသာ သစၥာ စကားေၾကာင့္ သင့္အား ေန့ေရာ ညပါ  အခါ ခပ္သိမ္း ေဘးရန္ျငိမ္း၍
ေရွာင္တိမ္း ေရာဂါ ေကာင္းျမတ္ေသာမဂၤလာ သည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

သီလကၡႏၶ စသည့္ ေက်းဇူး ဂုဏ္ အထူးကို ဆည္းပူး ရွာမွီးေလ့ ရွိေတာ္မူၾကကုန္ျပီးေသာ သဗၺညဳ ျမတ္စြာ
ဘုရားႏွင့္ လက္၀ဲေတာ္ရံ အရွင္မဟာ ေမာဂၢလာန္ အရွင္ မဟာ ကႆႆပ     သာသနာ ့ဦးစီး သံုးပါး ကုန္ေသာ
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးတို ့သည္ ပယ္ေဖ်ာက္အပ္ကုန္ေသာ နာက်င္ခံခက္ ထိုေရာဂါ ေ၀ဒနာ ႏွိပ္စက္ျခင္းတို ့မွ
တရားဥာဏ္မဂ္ ဓါးသန္လွ်က္ျဖင့္ ပယ္ဖ်က္ခုတ္သတ္ အပ္ကုန္ျပီးေသာ ကိေလသာတို့ကဲ့သို့ ေရာဂါ ေ၀ဒနာ
တို့မွ ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာျခင္းသို့ ေရာက္ျခင္းၾကီး ေရာက္ၾကပါကုန္၏။


ဤသို ့မွန္ကန္ေသာ သစၥာ စကားေၾကာင့္ သင့္အား ေန့ေရာ ညပါ  အခါ ခပ္သိမ္း ေဘးရန္ျငိမ္း၍
ေရွာင္တိမ္း ေရာဂါ ေကာင္းျမတ္ေသာမဂၤလာ သည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

(ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ေတြ ့ျဖစ္ရပ္မ်ား စာအုပ္မွ အနက္ ကိုႏွစ္သက္စြာ ရြတ္ဆို ကူးယူ
ေဖၚျပျခင္းျဖစ္ပါသည္)



            *****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

သမီးေတာ္ ေရးထားတာေလးေတြကိုလာေရာက္ဖတ္ရွ ူၾကသူမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ရျခင္းက သမီးေတာ္ ေရးတာကို ဖတ္ေပးလို ့မဟုတ္ပါဘူး။ တရားေတာ္ေတြကို
ဖတ္ရွ ူေလ့လာျခင္းေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္တာျဖစ္ပါတယ္။ထပ္ဆင့္ျပီးေက်းဇူးတင္ခ်င္တာက ....
မဟာဂရုဏာေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားက ဘုရားျဖစ္လို ့သတၱ၀ါေတြကို ဥာဏ္ေတာ္နဲ့ၾကည့္တဲ့အခါ
ဘာ ဆို ဘာမွ မသိၾကတာကိုျမင္ေတာ္မူျပီး အင္မတန္မွ သနားေတာ္မူသတဲ့။ဒီေတာ့ သမီးေတာ္တို ့က
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့တရားေတာ္ေတြကို ကိုယ္သိသေလာက္ နားလည္
သေလာက္ ၾကိဳးစားျပီး ေ၀မွ် ရင္း ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ မဟာ ဂရုဏာနဲ့ ေစတနာကို ျဖည့္ဆည္းခြင့္ရလို ့
လာေရာက္ဖတ္ရွ ူသူမ်ားအားလံုး ကို ေက်းဇူးတင္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။

တရားေတာ္ေတြကို ေ၀မွ်တဲ့ေနရာမွာ သမီးေတာ္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြရွိပါတယ္။
အစဥ္တစိုက္ တရားေတာ္ေတြ မေ၀မွ်နိုင္ျခင္းပါပဲ။ တရားတပုဒ္ကို ေရးသားဖို ့ စိတ္ကူးလိုက္တိုင္း
တရားေတာ္ေတြ နားၾကားရပါတယ္။ နာၾကားတဲ့အခါ တစ္ၾကိမ္တည္း နာလို ့မရပါဘူး။အနည္းဆံုးသံုးၾကိမ္
ေလာက္နာၾကားရပါတယ္။ ခပ္တိုတိုပဲ ဖတ္ခ်င္တတ္တဲ့ လူ ့သဘာ၀ ေၾကာင့္ ခပ္တိုတိုနဲ့ နားလည္ေအာင္
ၾကိဳးစားျပီး ထုတ္နုတ္ရတာပါ။လိုရင္းအခ်က္နဲ့ နားလည္ေအာင္ တရားေတာ္ကိုႏွလံုးသြင္းနိုင္ေအာင္
ေရးသားနိုင္ဖို ့ၾကိဳးစားရပါတယ္။

သမီးေတာ္က ဓမၼ ကထိက လည္းမဟုတ္သလို  ဆရာသမားရဲ႕ ၾသ၀ါဒ ကိုခံယူရတာမ်ိဳးလည္း မရွိေတာ့.
ေရးလိုက္တဲ့ တရားေတာ္မွာ လြန္သြားတာမ်ိဳး ။ လြတ္သြားတာမ်ိဳး။ လိုသြားတာမ်ိဳး ။ ျဖစ္မွာစိုးလည္းစိုးရိမ္
မိပါတယ္။

ေရးလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာမွာ တကယ္ တရားေတာ္ထဲက ေဟာထားတာကို နားလည္မွ ူ  အားနည္းျပီး
အေရးလြန္မွာ စိုးပါတယ္။ လိုရင္းကို လြတ္ျပီး ေရးမိမွာ စိုးပါတယ္။ ျပည့္စံုေအာင္မေရးနိုင္ပဲ လိုသြားမွာကို
စိုးမိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အရမ္းကိုေလးနက္တဲ့တရားေတာ္ေတြကိုနာၾကားခဲ့ရေပမယ့္ ေရးဖို ့ခက္ခဲေနတာပါ။
သမီးေတာ္ေရးသားခဲ့တဲ့..ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းကိုမွီ၀ဲပါ..ဆိုတဲ့  စာတစ္ပုဒ္မွာ  ေနာက္ဆံုး
အဆင့္ကိုပဲ သမီးေတာ္ေရးသားနိုင္ခဲ့ျပီး ေရွ ့မွာ စတင္ျပီးအားထုတ္ရမယ့္ အခ်က္အလက္ေတြ
အဆင့္ဆင့္ေတြကိုျပည့္စံုေအာင္ မတင္ျပနိုင္ မေရးသားနိုင္ခဲ့ပါဘူး။အဓိပတိ (၃)ပါးကိုလက္ကိုင္
ထားဖို ့။နီ၀ဏ (၅)ပါးကိုဖယ္ရွားရွင္းလင္းဖို ့ စသည္ျဖင့္ တရားအားထုတ္သူ အတြက္ ေျဖာင့္ေျဖာင္ ့
မွန္မွန္အားထုတ္ရာမွာ ၾကား၀င္တတ္တဲ့ကိေလသာေတြကို ဖယ္တဲ့နည္းေတြ မေရးသားနိုင္ခဲ့ပါဘူး။

တကယ္ ျပည့္ျပည့္စံုစံုေရးသားဖို ့ၾကေတာ့ သမီးေတာ္ကိုယ္တိုင္က က်မ္းေတြ ပါဠိေတာ္ေတြ စသည္ျဖင့္
ျပည့္စံုေအာင္ေလ့လာထားတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ အင္မတန္မွ အားနည္းေနပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း တရားကိုတကယ္ရခ်င္တဲ့သူမ်ားကို စနစ္တက် သင္ၾကားပို ့ခ်ေပးမယ့္ေနရာမွာ
သင္ယူေလ့လာျပီး အားထုတ္ဖို ့ပဲတုိက္တြန္းေနရတာပါ။

သင္ေထာက္ကူပစၥည္းေတြနဲ့ သံုးျပီး ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ေအာင္ စနစ္က်ေအာင္ သင္ၾကားေပးတဲ့
ဆရာေတာ္မ်ား ရဲ႕ လမ္းညႊန္မွ ူနဲ့ ၀ီရိယ စိုက္ျပီး အားထုတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီဘ၀ မွာ နိဗၺာန္ မရဘူးဆိုတာ
မရွိေတာ့ပါဘူး။  ရ ကို ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္လို ့ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျပာပါရေစပါ။

စာဖတ္ရန္ေရာက္ရွိလာၾကသူမ်ားအားလံုးကို တရားေတာ္မ်ားဖတ္ရွ ူသြားၾကတဲ့အတြက္ အထူးပဲေက်းဇူးတင္
ပါေၾကာင္း။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ကို ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတဲ့ သဒၵါစိတ္ ေလးနဲ့ ၾကိဳးစား ေလ့လာၾကတဲ့
အတြက္ အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း ေလးစားစြာေျပာပါရေစပါရွင္။

*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****