သမၹပၸလာပ ကံကို က်ဴးလြန္ေသာ ဂါမဏိ ၀တၳဳ

လြန္ေလျပီးေသာအခါက ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂိဳလ္ျပည္ေ၀ဠဳ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္`

၌ေနေတာ္မူ၏။ကေခ်သည္တစ္ေထာင္တို့၏ အၾကီးအမွ ူး ဂါမဏိသည္ ပစၦိမဘ၀ိကသားျဖစ္၍ 

ရင့္က်က္ေသာ ဥာဏ္ရွိသည္ အျဖစ္ေၾကာင့္ အျခံအရံႏွင့္အတူ ျမတ္ဗုဒၶထံသို ့ခ်ဥ္းကပ္ျပီးလွ်င္-

 

“ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား- ကေခ်သည္တို ့သည္ ပြဲသဘင္၏ အလယ္`၌

 မွန္ေသာအမွ ူ ။ခၽြတ္ယြင္းေသာအမွ ူျဖင့္ ပြဲသဘင္ရွ ူသူ လူအေပါင္းကို ရႊင္ပ်၀မ္းေျမာက္ေစ

လ်က္ ႏွစ္သက္ေမြ ့ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ပါးေစ၏။ ထိုကေခ်သည္သည္ ေသသည္မွ ေနာက္`၌ ပဟာသ 

အမည္ရွိေသာ နတ္သမီးတို ့၏ အေပါင္းအေဖာ္ အျဖစ္သို ့ ေရာက္၏ဟု ေရွးအဆက္

ဆက္ျဖစ္ကုန္ေသာကေခ်သည္ ဆရာတို့ထံမွ ဤ စကားကိုၾကားဖူးခဲ့ပါသည္။ ဤအရာ၀ယ္

 ျမတ္ဗုဒၶသည္ အဘယ္အယူေတာ္ ရွိပါသနည္း ”ဟု  ေမးေလွ်ာက္၏။

 

ဗုဒၶျမတ္စြာလည္း “ ဂါမဏိ- သင္သည္ ဤစကားကို ငါ့အား မေမးလင့္ “ ဟု သံုးၾကိမ္တိုင္ေအာင္

ပယ္ေတာ္မူ၏။ ဂါမဏိ သည္ သံုးၾကိမ္တိုင္ေအာင္ ထပ္မံေလွ်ာက္ထား၏။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားလည္း

“ သင့္ကို ငါးအား  မေမး မေလွ်ာက္ႏွင့္ဟု ပယ္ေတာ္မူပါလွ်က္ သံုးၾကိမ္တိုင္ေအာင္ထပ္၍ ပင္ေမး

သည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင့္အား ငါေျပာၾကားအံ့။

 

ဂါမဏိ လြန္ေလျပီးေသာအခါက သတၱ၀ါတို ့သည္မကင္းေသာ ရာဂ  ေဒါသ ေမာဟ ရွိကုန္၏။

ယင္းတို့္ျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲ့ကုန္၏။ ကေခ်သည္သည္  ထိုသတၱ၀ါတို့အလယ္သို ့ ၀င္၍ ထိုသတၱ၀ါတို့အား

လြန္စြာႏွစ္သက္ျခင္း။အမ်က္ထြက္ျခင္း။မိုက္မဲေတြေ၀ျခင္းငွါ တပ္ႏွစ္သက္ေစတတ္ေသာ အာရံု။

မိုက္မဲေတြေ၀ေစတတ္ေသာ အာရံုတို့ကို အနီးသို့ေဆာင္၏။ ထိုကေခ်သည္သည္ မိမိလည္း

ေမ ့ေလ်ာ့ လြန္စြာေမ့ေလ်ာ့လွ်က္ သူတစ္ပါးတို့ကိုလည္း ေမ့ေလ်ာ့ လြန္စြာေမ့ေလ်ာ့ေစတတ္ေသာ

ေၾကာင့္ ေသသည္မွ ေနာက္`၌ ပဟာသ အမည္ရွိေသာ ငရဲ`၌ ျဖစ္ရ၏။ ”   ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။

 

ပဟာသ ငရဲ ဟူသည္ အသီးအျခား မရွိေပ။ စင္စစ္ေသာ္ကား အ၀ီစိငရဲ၏ သာလွ်င္ တစ္ခုေသာ

အဖို ့`၌ ကကုန္  သီကုန္ သကဲ့သို ့ ကေခ်သည္ အသြင္ကိုယူ၍သာ က်က္ရကုန္၏။ ထိုက်က္ရာအရပ္

ကိုသာ ပဟာသ ငရဲ ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။

(သံယုတ္  အ႒ကထာ)

 

                             *****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****