လူမမာေမးသြားတဲ့အခါ -ေရာဂါ ဘယ့္ႏွယ္ေနသလဲ သက္သာရဲ႕လား
လို႕ ေမးေတာ့-လူမမာက ေျဖတယ္..ဟာ
..ဒီ ေ၀ဒနာ မသက္သာဘူးတဲ့။
ဒါဟာ ေ၀ဒနာနဲ႕ အနိစၥ မကြဲပဲ
ျဖစ္ေနတာ။ ဒါေၾကာင့္ မသက္သာဘူး
ျဖစ္ေနတာ။ ဒီေတာ့ ဘုန္းၾကီးက
ကူညီျပီးနည္းေပးပါ့မယ္။
ေ၀ဒနာေက်ာ္ျပီးအနိစၥေတြ႕ေအာင္ရွာပါ။
ဥပမာ သစ္တံုးၾကီးတစ္ခုကို
ေဘးသားအကာေတြခြာလိုက္ရင္
အတြင္းသားအႏွစ္ေပၚလာမွာေပါ့။
အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ။ ဒီမွာလည္း
ေ၀ဒနာေတြခြာလိုက္လို႕ရွိရင္
အနိစၥကိုေတြ႕လာရမွာေပါ့။
ၾကပ္ၾကပ္ သတိျပဳပါ။ အင္မတန္
အေရးၾကီးတဲ့တရား။
ျဖစ္တာနဲ႕ ပ်က္တာ ႏွစ္ခုပဲ
ရွိတဲ့ဥစၥာ။ အဲ့ဒီ အထဲက ျဖစ္တုန္းမွာ
ေ၀ဒနာ။ ပ်က္သြားေတာ့ ေ၀ဒနာ
သေဘာကိုစြန္႕ျပီး အနိစၥ
ေရာက္သြားတယ္။ ထပ္ေျပာဦးမယ္။
ျဖစ္တုန္းမွာ ေ၀ဒနာ။
ပ်က္သြားေတာ့ အနိစၥ။
ေၾသာ္…ခင္ဗ်ားတို႕ သႏ ၱာန္မွာ
အပ်က္ကေလးေတြကို
ေတြ႕ျပီ ဆိုရင္ျဖင့္ ႏွိပ္စက္တတ္တဲ့ေ၀ဒနာခြာ၍
အနိစၥ
ေတြ႔ပါျပီ။ သာမည အေရးၾကီးတယ္လို႕မ်ားမထင္လိုက္ပါနဲ႕။
အလြန္႕ အလြန္ အေရးၾကီးတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့ ေ၀ဒနာသည္ကားဆိုလို႕ရွိရင္ ျဖစ္တာနဲ႕ ပ်က္တာပဲ
ရွိတယ္။ ျဖစ္တုန္းက ေ၀ဒနာ။
ပ်က္သြားေတာ့ အနိစၥ။
ဒါျဖင့္ ေ၀ဒနာတုန္းက ဒုကၡေ၀ဒနာက
နိွပ္စက္တယ္။ ထားပါေတာ့။
ပ်က္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ သူေတာင္
ပ်က္တဲ့ဓမၼျဖစ္ေနတဲ့အတြက္
ကိန္းရာ ပုဂၢိဳလ္ကိုႏွိပ္စက္ေသးရဲ႕လား။
ေ၀ဒနာကိုမေတြ႕ပဲ
အနိစၥသာေတြ႕ေနေသာေၾကာင့္
အနိစၥေနာက္ကေနျပီး မဂၢလိုက္ေန
ေသာေၾကာင့္ ေ၀ဒနာ အနိွပ္စက္မခံရ။
ဒါဟာ ေ၀ဒနာကို ခြာထားနိုင္
လို႕႔ပဲ။ ဒါျဖင့္ အနိစၥကလည္း
နာတာ မဟုတ္။ မဂၢကလည္း နာတာ
မဟုတ္။ နာတယ္ ဆိုတာက ေ၀ဒနာကသာ
နာတာ မဟုတ္လား။
အခု မနာတဲ့သူေတြနဲ႕ ေနတာ။
အဲ့ဒီ နာတဲ့ ေ၀ဒနာကိုခြာထားျပီး
အခု အနိစၥကိုေတြ႕ေအာင္ရႈထားတယ္။
ျဖစ္ပ်က္ ျမင္ေအာင္ရႈထားတယ္
ဆိုပါေတာ့။ အနိစၥကလည္းနာတာ
မဟုတ္။ မဂၢကလည္း နာတာ မဟုတ္။
ေ၀ဒနာကို ခြာနိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က
အဲ့ဒီ မနာတဲ့ (၂)ခ်က္ကို
ရနိုင္တယ္။ ေ၀ဒနာ ေပၚလာရင္ ဥာဏ္နဲ႕
ၾကည့္လိုက္ပါ။ အနိစၥေရာက္သြားတဲ့
သေဘာကေလးေတြ ေတြ႕မယ္။
အပ်က္ ကေလးေတြကိုျမင္မယ္။
အဲ့ဒီလိုျမင္ရင္ အပ်က္ကေလးက
ဘာပါလိမ့္။ အနိစၥ။ ျမင္တာက မဂၢ။
ေနရာ က်လိုက္တာဗ်ာ။
အပ်က္ကေလးက အနိစၥ။ ျမင္ေအာင္ၾကည့္နို္င္တာက
မဂၢ။
တယ္လည္း အဖိုးတန္ပါလား။ ဒါဟာ ေ၀ဒနာကို ခြာတာပဲ။
ေ၀ဒနံ ၀ိကၡေမ ၻတြာ= ေ၀ဒနာကိုခြာ၍..ဆိုတာ
ဒါပဲ။ ေ၀ဒနာကို
ခြာထားေတာ့ မနာဘူးေပါ့။
ဒါျဖင့္ရင္ ေသခါနီးမွာ ေ၀ဒနာ
ေရာက္လာမွာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
အဲ့ဒီ ေ၀ဒနာကို ဥာဏ္နဲ႕ခြာထားျပီး
ေ၀ဒနာကိုေက်ာ္လြန္ျပီး ေသခါနီး
မွာ ေ၀ဒနာေနာက္က မဂၢလိုက္ျပီး ေနၾကပါလို႕ ဘုန္းၾကီးက မွာေနတယ္။
ေတာ္ေတာ္ အေရးၾကီးတဲ့ စကားေနာ္။
သာမည နားနဲ႕ မေထာင္ပါနဲ႕လို႕
ေလးေလးနက္နက္ သတိေပးပါတယ္။
“ဒါက ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးမွ
ရမတံုးဘုရား။..” လို႕ ေမးရင္ အခုကတည္းက
အနိစၥပိုင္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး
မွ ရမယ္။ မီးေလာင္ခါမွ ေရရွာလို႕ကေတာ့ မရဘူး။
မီး မေလာင္ခင္က မဂ္တည္း ဟူေသာ
ေရစင္ ေရေအးကို ရွာထားတဲ့သူမွ
ရမယ္ေႏွာ။ အဲ့လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးမွ
ေသခါနီးမွာ မဂၢသစၥာျဖစ္ျပီး ေသလို႕ရမယ္။
ေသနည္း သင္ေပးေနတယ္ေနာ္။
ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္ဖဂၢဳန ရဟန္းအား
ေသနည္းသင္ေပးတဲ့တရားလို႕
မွတ္လိုက္ၾကစမ္းပါ။ ေလးေလးနက္နက္
မွတ္ၾကစမ္းပါ။
ေ၀ဒနာကိုမေတြ႕ေစပဲနဲ႕ ေ၀ဒနာရဲ႕
အျဖစ္ အပ်က္ေတြခ်ည္း ဥာဏ္ထဲ
ေတြ႕ေနပါေစ။ ဆိုလိုရင္းက
အျဖစ္ အပ်က္နဲ႕ ဥာဏ္နဲ႕ တည့္ေနပါေစ။
ဘယ္သူမွ ၾကားမ၀င္ေစနဲ႕။ ျဖစ္ပ်က္နဲ႕
ဥာဏ္နဲ႕ တြဲေနပါေစ။
ဒါဆိုရင္ ဒုကၡသစၥာကို မဂၢသစၥာနဲ႕
သိေနျခင္းပဲ။ အဖန္ဖန္ သိေနပါ။
ၾကာေတာ့ မုန္းလာမယ္။ ေနာက္ေတာ့
ဒုကၡသစၥာေတြ အျဖစ္ အပ်က္ေတြ
ဆံုးသြားတာကို ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။
(မိုးကုတ္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏
တစ္ဘ၀ သာသနာ မွ)
*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****
0 comment:
Post a Comment