၁။ပရမတ္မသိ၊ (၀) မရွိ၊ (၀ိ) လည္း
မျဖစ္နိုင္။
၂။၀ိ မျဖစ္က၊ အနတၱ ၊မုခ် ဥာဏ္မပိုင္။
၃။ဥာဏ္မျမင္ရ၊ သံသာရ ၊ ဒုကၡ မဆံုးနိုင္။
၄။ဒုကၡဆံုးရန္၊ အလုပ္မွန္၊ က်င့္ၾကံ
ဇြဲ ခိုင္ခိုင္။
ပရမတ္ဥာဏ္မ၀င္၍၊ သူေတာ္စင္ မဟုတ္ၾကလွ်င္။
ျမဳပ္ရမည္ စုန္းစုန္း၊ စိတ္ခ်ေတာ့
ဒုန္းဒုန္း၊
ေသမင္းကလဲ ျမင္တိုင္းမုန္း။
ႏွလံုးသားက ကၽြတ္ဆတ္ဆတ္၊ ဒိ႒ိကိုလဲ
မခြာတတ္၊ အ၀ီစိမွာ ေအာက္ခ်ိဳးကပ္။
ပရမတ္ကို ၾကပ္ၾကပ္ၾကည့္ ၊ ခ်ိန္ခြင္ၾကီးလို
မတ္မတ္တည့္၊ အရႈခံ- အရႈဥာဏ္ ထပ္ထပ္မိ။
ပရမတ္သေဘာကို ေကာင္းစြာ မသိလွ်င္
(၀)ဆိုတဲ့ ၀၀တၳာန=ပိုင္းျခားနိုင္မႈ
မရွိ။ ဒါက ပညတ္ ဒါက ပရမတ္ ဟူ၍ ပိုင္းျခားနိုင္မႈ မရွိ။
ပိုင္းျခားနိုင္မႈ မရွိလွ်င္ ၀ိ
ဆိုတဲ့ ၀ိပႆနာလည္း မျဖစ္နိုင္။ ပညတ္နဲ႕ ပရမတ္ကို
ပိုင္းျခားနိုင္မႈ မရွိေတာ့ ဘယ္ဟာကို
ရႈရမွန္းမသိ၊ စင္စစ္ ပရမတ္ကိုရႈရမွာ။
ပညတ္ၾကီးကိုရႈမိေနတဲ့အတြက္ ၀ိပႆနာ
မျဖစ္နို္င္ေတာ့။
၀ိပႆနာ မျဖစ္ေတာ့ အနတၱဥာဏ္လည္းမရ၊
အနတၱဥာဏ္မရေတာ့
သံသရာ မဆံုးနိုင္ျဖစ္ၾကရေတာ့သည္။
သိုျဖစ္၍ ပိုမိုျပီး ကြဲကြဲျပားျပား
ျဖစ္ေအာင္ ပညတ္ကို ခြာထားခဲ့၍ ပရမတ္သားသို႕
ေရာက္ေအာင္
ဥာဏ္ျဖင့္ ေထာက္လ်က္ ေဖာက္ျပီးသိရမည္။
ပရမတ္ တရားတို႕၏ ျဖစ္-ပ်က္ ေဖာက္ျပန္မႈကို
ျမင္ေအာင္ ရႈရပါမည္။
ပညတ္ကို ၀ိပႆနာမရႈရ။ ပညတ္သည္ ၀ိပႆနာ၏
အာရံုလည္းမဟုတ္။
ပညတ္သည္ ရွိလည္း မရွိ။ မရွိေသာအရာကို
ရႈေနရန္ မလို။
ရွိေသာ ပရမတ္ကိုသာ ရႈရမည္ ျဖစ္၏။
ထို႕ေၾကာင့္ မရွိပဲလွ်က္
ထင္စြဲေနခဲ့ေသာ ပညတ္ကို ခြာထားခဲ့ရမည္။
(မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၏ တစ္ဘ၀
သာသနာ မွ)
*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****
0 comment:
Post a Comment