ေမာဟအေမွာင္ထဲ၌
စမ္းတဝါးဝါး ေလ်ာက္ခဲ့သည့္ခရီးမွာ
အလြန္ပင္႐ွည္လ်ားလွပါသည္။
သံသရာတစ္ေလ်ာက္လံုး အလင္းေရာင္ကို
မျမင္ပါပဲ ေလ်ာက္ခဲ့သည့္အတြက္
ငရဲေခ်ာက္ထဲလည္းက်ခဲ့ဖူးမည္။
ၿပိတၱာဘဝျဖင့္လည္း အစာငတ္ခဲ့ဖူးမည္။
တိရိစၦာန္ဘဝျဖင့္လည္း မစင္ေတြစားခဲ့ဖူးမည္။
ကုသိုလ္အ႐ွိန္ေကာင္းျဖင့္ လူစည္းစိမ္၊နတ္စည္းစိမ္
ခံစားခဲ့ဖူးမည္။ ယခုခ်ိန္ထိေတာ့ ေမာဟအေမွာင္ထဲမွ
႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေသး။
အလင္းျပမည့္သူမ်ား႐ွိပါလ်က္ အေမွာင္ကိုတိုးဝင္ေနၾကဆဲ။
မစင္ထဲက ေလာက္ဆိုသည္မွာေရမိုးသန္႔စင္ေပးလ်င္မႀကိဳက္။
သံသရာစက္ဝိုင္းထဲတြင္ေနေပ်ာ္ေနဆဲျဖစ္သည္။
ဤေမာဟ အေမွာင္ထုေအာက္မွအၿပီးသတ္လြတ္ေျမာက္
ေအာင္ ဘယ္အခ်ိန္မွ႐ုန္းထြက္ႏိုင္မည္မသိ။
ေသျခင္းတရားကိုေအာင့္ေမ့မိေသာ္လည္း
မိမိကိုမိမိ မေသႏိုင္ေသးဟု အထင္ေရာက္ေနမိ၏။
က်န္းမာေရးဆိုးရြားေနသူမ်ားပင္ ေသရေတာ့မည္ဟု
ေတြးမိလ်င္လည္း အသက္႐ွင္ခြင့္ကိုတဏွာျဖင့္
ေတာင့္တလိမ့္အံုးမည္။
သတၱဝါတို႔၏ ဘဝ ဘဝ ခႏၶာရေနျခင္းသည္
ေမာဟဆိုေသာအဝိဇၨာ အဖံုး ႏွင့္ တဏွာ ဆိုေသာ လိုခ်င္
တပ္မက္မႈ အဖံုး ႏွစ္ခ်ပ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အဝိဇၹာႏွင့္ တဏွာသည္ မူလအရင္းခံျဖစ္သည္။
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္စက္ဝိုင္း၏ အလယ္ဗဟိုတြင္
ေဖၚျပထားသည္။ သတၱဝါတို႔၏ သံသရာ႐ွည္ရျခင္းမွာ
အဝိဇၨာႏွင့္တဏွာသာလွ်င္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တြင္*မူလႏွစ္ျဖာ*ကို
*အဝိဇၨာႏွင့္တဏွာ*ဟုေဖၚျပထားသည္။
သတၱဝါဟူသေရြ႔ ၊ သစၥာတရားႏွင့္
ေတြ႔လည္းေတြ႔ ၊ ႀကိဳက္လည္းႀကိဳက္ၾကပါေစ။
*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****
0 comment:
Post a Comment