ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာ ေရာင္၀ါေနသို ့လင္းပါေစ
THAMEETAW THIRD
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Posted on: Monday, February 19, 2018

ေစာဒနာထိုက္ေသာဆရာ မေစာဒနာထိုက္ေသာ ဆရာ .

ေစာဒနာထိုက္ေသာ ဆရာသံုးဦး

၅၁၃။ ။ေလာဟိစၥ ေလာက၌
အျပစ္တင္ေစာဒနာထိုက္ကုန္ေသာ
ဤဆရာတုိ႕သည္သံုးဦးရွိကုန္၏။
ယင္းဆရာတို႕ကို တစ္စံုတစ္ေယာက္က
အျပစ္တင္ေစာဒနာသည္ ရွိေသာ္(ထိုသူ၏)
အျပစ္တင္ေစာဒနာခ်က္သည္ ဟုတ္မွန္၍
တရားႏွင့္ေလ်ာ္ေပ၏။အျပစ္လည္းမရွိေပ။
ဤသံုးဦးတို႕ ဟူသည္ အဘယ္နည္း။


ေလာဟိစၥ ဤ(ေလာက)၌ အခ်ိဳ႔ေသာဆရာသည္
အၾကင္ ရဟန္းအျဖစ္ အက်ိဳးအလို႕ငွာ လူ႕ေဘာင္မွ
ရဟန္းေဘာင္သို႕ ၀င္ေရာက္၏။ထို(ဆရာ)သည္
ထိုရဟန္း ျဖစ္က်ိဳးကို မရေသးပဲလွ်က္ တပည့္တို႕အား
ဤကားသင္တို႕၏ အစီးအပြား အလို႕ငွာျဖစ္၏။
ဤကား သင္တို႕၏ ခ်မ္းသာ အလို႕ငွာ ျဖစ္၏ဟု
တရားကို ေဟာ၏၊ ထို(ဆရာ)၏ (တရားကို)
တပည့္တို႕သည္ မနာယူကုန္၊နားမေထာင္ကုန္၊
သိရန္ စိတ္မ၀င္စားကုန္၊ ဆရား၏ အဆံုးအမ မွ
ဖဲခြါ၍လည္း က်င့္ကုန္၏။
ထို(ဆရာ)ကို ဤသို႕ အျပစ္တင္ ေစာဒနာ အပ္၏။
အရွင္သည္ အၾကင္ ရဟန္းျဖစ္က်ိဳး အလို႕ငွာ
လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႕ ၀င္ေရာက္၏။
(ထို႕သုိ႕ ၀င္ေရာက္ေသာ )သင္သည္
ထိုရဟန္းျဖစ္က်ိဳးကို မရေသးပဲလွ်က္
တပည့္တို႕အား ဤကား သင္တို႕၏
အစီးအပြား အလို႕ငွာျဖစ္၏၊ဤကား သင္တို႕၏
ခ်မ္းသာ အလို႕ငွာျဖစ္၏ဟု တရားကို ေဟာဘိ၏။
ထိုသင္၏(တရားကို) တပည့္တို႕သည္ မနာယူကုန္။
နားမေထာင္ကုန္။ သိရန္ စိတ္မ၀င္စားကုန္။
ဆရာ၏ အဆံုးအမ မွ ဖဲခြါ၍လည္း က်င့္ကုန္၏။
ဤေဟာေျပာျခင္းသည္ (အလိုမရွိ၍) ဆုတ္ခြါသြားေသာ
လံုမကိုလိုက္၍ ကပ္သည္ႏွင့္လည္းတူ၏။(မၾကည့္လို၍)
မ်က္ႏွာလြဲေနေသာ လံုမကို (ေနာက္မွ) ေပြ႕ဖက္သည္ႏွင့္လည္း
တူ၏။ (ထို႕ေၾကာင့္)ဤ ေဟာေျပာျခင္းကို ယုတ္မာေသာ
ေလာဘတရားဟု(ငါ)ဆို၏။ တစ္ပါးေသာသူသည္
တစ္ပါးေသာ သူအား အဘယ္ျပဳအံ့နည္းဟု
အျပစ္တင္အပ္၏။
ေလာဟိစၥ ဤသည္ကား ေလာက၌
အျပစ္တင္ ေစာဒနာ ထိုက္ေသာ
ပဌမဆရာေပတည္း။ ယင္းဆရာကို
တစ္စံုတစ္ေယာက္က အျပစ္တင္
ေစာဒနာသည္ရွိေသာ္ ထိုအျပစ္တင္
ေစာဒနာခ်က္သည္ ဟုတ္မွန္၍
တရားႏွင့္ ေလ်ာ္ေပ၏။ အျပစ္လည္း မရွိေပ။
.
၅၁၄.။ ။ေလာဟိစၥ တဖန္ထို႕ျပင္လည္း
ဤ(ေလာက)၌ အခ်ိဳ႔ေသာဆရာသည္
အၾကင္ ရဟန္းျဖစ္ က်ိဳးအလို႕ငွာ လူ႕ေဘာင္မွ
ရဟန္းေဘာင္သို႕ ၀င္ေရာက္၏။ထို(ဆရာ)သည္
ထိုရဟန္း ျဖစ္က်ိဳးကို မရေသးပဲလွ်က္ တပည့္တို႕အား
ဤကားသင္တို႕၏ အစီးအပြား အလို႕ငွာျဖစ္၏။
ဤကား သင္တို႕၏ ခ်မ္းသာ အလို႕ငွာ ျဖစ္၏ဟု
တရားကို ေဟာ၏၊ ထို(ဆရာ)၏ (တရားကို)
တပည့္တို႕သည္ နာယူကုန္၊နားေထာင္ကုန္၊
သိရန္ စိတ္၀င္စားကုန္၊ ဆရား၏ အဆံုးအမ မွ
မဖဲခြါမူ၍လည္း က်င့္ကုန္၏။
ထို(ဆရာ)ကို ဤသို႕ အျပစ္တင္ ေစာဒနာ အပ္၏။
အရွင္သည္ အၾကင္ ရဟန္းျဖစ္က်ိဳးအလို႕ငွာ
လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႕ ၀င္ေရာက္၏။
ထိုသို႕ ၀င္ေရာက္ေသာ သင္သည္
ထိုရဟန္း ျဖစ္က်ိဳးကို မရေသးပဲလွ်က္ တပည့္တို႕အား
ဤကားသင္တို႕၏ အစီးအပြား အလို႕ငွာျဖစ္၏။
ဤကား သင္တို႕၏ ခ်မ္းသာ အလို႕ငွာ ျဖစ္၏ဟု
တရားကို ေဟာ၏၊ ထို(ဆရာ)၏ (တရားကို)
တပည့္တို႕သည္ နာယူကုန္၊နားေထာင္ကုန္၊
သိရန္ စိတ္၀င္စားကုန္၊ ဆရား၏ အဆံုးအမ မွ
မဖဲခြါမူ၍လည္း က်င့္ကုန္၏။
ဤေဟာေျပာျခင္းသည္ မိမိလယ္ကို စြန္႕၍
တစ္ပါးလယ္ကို ေပါင္းသင္းအပ္သည္ဟု
မွတ္ထင္သည္ႏွင့္ တူ၏။(ထို႕ေၾကာင့္)
ဤေဟာေျပာျခင္းကို ယုတ္မာေသာ
ေလာဘ တရားဟု(ငါ)ဆို၏။
တစ္ပါးေသာ သူသည္ တစ္ပါးေသာသူအား
အဘယ္ျပဳအံ့နည္းဟု အျပစ္တင္အပ္၏။
ေလာဟိစၥ ဤသည္ကား ေလာက၌
အျပစ္တင္ ေစာဒနာထိုက္ေသာ
ဒုတိယ ဆရာေပတည္း။ယင္းဆရာကို
တစ္စံုတစ္ေယာက္က အျပစ္တင္ ေစာဒနာသည္ရွိေသာ္
ထိုအျပစ္တင္ေစာဒနာခ်က္သည္ ဟုတ္မွန္၍ တရားႏွင့္
ေလ်ာ္ေပ၏။ အျပစ္လည္း မရွိေပ။
.
၅၁၅။ ။ေလာဟိစၥ တဖန္ ထို႕ျပင္လည္းဤ(ေလာက)၌
အခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာသည္ အၾကင္ရဟန္းျဖစ္က်ိဳး အလို႕ငွာ
လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႕ ၀င္ေရာက္၏။
ထိုဆရာသည္ ထိုရဟန္းျဖစ္က်ိဳးကို ရျပီးလွ်င္ တပည္႕တို႕အား
ဤကား သင္တို႕၏ အစီးအပြား အလို႕ငွာျဖစ္၏။
ဤကား သင္တို႕၏ ခ်မ္းသာ အလိုငွာျဖစ္၏။ ဟု
တရားကို ေဟာ၏။ ထို(ဆရာ)၏ (တရား)ကို
တပည့္တို႕သည္ မနာယူကုန္ ၊ နားမေထာင္ကုန္၊
သိရန္ စိတ္မ၀င္စားကုန္၊ ဆရာ၏ အဆံုးအမ မွ
ဖဲခြါ၍လည္း က်င့္ကုန္၏။
ထို(ဆရာ)ကို ဤသို႕ အျပစ္တင္ ေစာဒနာအပ္၏။
အရွင္သည္ အၾကင္ ရဟန္းျဖစ္က်ိဳးအလို႕ငွာ လူ႕ေဘာင္မွ
ရဟန္းေဘာင္သို႕ ၀င္ေရာက္၏။
သင္သည္ ထိုရဟန္းျဖစ္က်ိဳးကို ရျပီး၍ တပည့္တို႕အား
ဤကားသင္တို႕၏ အစီးအပြား အလို႕ငွာျဖစ္၏။
ဤကား သင္တို႕၏ ခ်မ္းသာ အလို႕ငွာ ျဖစ္၏ဟု
တရားကို ေဟာ၏၊ ထို(ဆရာ)၏ (တရားကို)
တပည့္တို႕သည္ နာယူကုန္၊နားေထာင္ကုန္၊
သိရန္ စိတ္၀င္စားကုန္၊ ဆရား၏ အဆံုးအမ မွ
မဖဲခြါမူ၍လည္း က်င့္ကုန္၏။
ဤေဟာေျပာျခင္းသည္ အေနွာင္အဖြဲ႕ေဟာင္းကိုျဖတ္၍
အျခားအေႏွာင္အဖြဲ႕သစ္ကို ျပဳသည္ႏွင့္ တူ၏။
(ထို႕ေၾကာင့္)
ဤေဟာေျပာျခင္းကို ယုတ္မာေသာ
ေလာဘ တရားဟု(ငါ)ဆို၏။
တစ္ပါးေသာ သူသည္ တစ္ပါးေသာသူအား
အဘယ္ျပဳအံ့နည္းဟု အျပစ္တင္အပ္၏။
ေလာဟိစၥ ဤသည္ကား ေလာက၌
အျပစ္တင္ ေစာဒနာထိုက္ေသာ
တတိယ ဆရာေပတည္း။ယင္းဆရာကို
တစ္စံုတစ္ေယာက္က အျပစ္တင္ ေစာဒနာသည္ရွိေသာ္
ထိုအျပစ္တင္ေစာဒနာခ်က္သည္ ဟုတ္မွန္၍ တရားႏွင့္
ေလ်ာ္ေပ၏။ အျပစ္လည္း မရွိေပ။
ေလာဟိစၥ ေလာက၌ အျပစ္တင္ေစာဒနာထိုက္ေသာ
ဆရာသံုးဦး ဟူသည္ ဤသူတို႕ပင္တည္း။
ယင္းဆရာတို႕ကို တစ္စံုတစ္ေယာက္က
အျပစ္တင္ ေစာဒနာသည္ ရွိေသာ္ ထိုသူ၏
ထို အျပစ္တင္ ေစာဒနာ ခ်က္သည္ ဟုတ္မွန္၍
တရားႏွင့္ေလ်ာ္ေပ၏။ အျပစ္လည္း မရွိေပ ဟု
မိန္႕ေတာ္မူ၏။
…….
မေစာဒနာထိုက္ေသာ ဆရာသံုးဦး
၅၁၆။ ။ ဤသို႕ မိန္႕ေတာ္မူေသာ္ ေလာဟိစၥက ျမတ္စြာဘုရားအား
အရွင္ ေဂါတမ ေလာက၌ အျပစ္တင္ေစာဒနာျခင္းငွာ မထိုက္ေသာ
တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ ဆရာသည္ ရွိပါေသးသေလာဟု
ေလွ်ာက္၏။
ေလာဟိစၥ ေလာက၌ အျပစ္တင္ေစာဒနာျခင္းငွာ မထိုက္ေသာ
ဆရာသည္ ရွိေသး၏ ဟု မိန္႕ေတာ္မူ၏။
အရွင္ ေဂါတမ ေလာက၌ အျပစ္တင္ ေစာဒနာျခင္းငွာ မထိုက္ေသာ
ထိုဆရာကား အဘယ္နည္း။
ေလာဟိစၥ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ
(အလံုးစံုေသာ တရားတို႕ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ
သိေတာ္မူေသာ။ပ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္
ဤေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူ၏။
(သာမည ဖလ သုတ္၌ကဲ့သို႕ နည္းတူ ခ်ဲ႕အပ္၏။)
ေလာဟိစၥ ဤသို႕လွ်င္ ရဟန္းသည္ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေပ၏။ပ။
ပဌမစ်ာန္သို႕ ေရာက္၍ေန၏။ေလာဟိစၥ အၾကင္ဆရာ့ထံ၌
တပည့္သည္ ဤသို႕ သေဘာရွိေသာျမတ္ေသာ(တရား)
အထူးကို ရ၏။ ေလာဟိစၥ ဤဆရာသည္လည္း
ေလာက၌ အျပစ္တင္ ေစာဒနာျခင္းငွာ မထိုက္ေသာ
ဆရာေပတည္း။ ဤသို႕ေသာ ဆရာကို တစ္စံုတစ္ေယာက္က
အျပစ္တင္ ေစာဒနာသည္ ရွိေသာ္ ထိုအျပစ္တင္
ေစာဒနာခ်က္သည္ မဟုတ္ မမွန္၍ တရားႏွင့္ မေလ်ာ္ေခ်။
အျပစ္လည္းရွိေခ်၏။
.
။ပ။ဒုတိယစ်ာန္၊ တတိယစ်ာန္။ စတုတၳစ်ာန္သို႕ ေရာက္၍
ေန၏။ေလာဟိစၥ အၾကင္ ဆရာ့ထံ၌ တပည့္သည္
ဤသို႕ သေဘာရွိေသာ ျမတ္ေသာ(တရား) အထူးကို ရ၏။
ဤဆရာသည္လည္း ေလာက၌ အျပစ္တင္ ေစာဒနာျခင္းငွာ မထိုက္ေသာ
ဆရာေပတည္း။ ဤသို႕ေသာ ဆရာကို တစ္စံုတစ္ေယာက္က
အျပစ္တင္ ေစာဒနာသည္ ရွိေသာ္ ထိုအျပစ္တင္
ေစာဒနာခ်က္သည္ မဟုတ္ မမွန္၍ တရားႏွင့္ မေလ်ာ္ေခ်။
အျပစ္လည္းရွိေခ်၏။
.
။ပ။(၀ိပႆနာ) ဥာဏ္အျမင္ အလို႕ငွာ စိတ္ကို
ေရွ႕ရႈ ပို႕ေဆာင္၏။ေရွ႕ရႈ ညြတ္ေစ၏။
ေလာဟိစၥ အၾကင္ဆရာ့ထံ၌
တပည့္သည္ ဤသို႕ သေဘာရွိေသာျမတ္ေသာ(တရား)
အထူးကို ရ၏။ ေလာဟိစၥ ဤဆရာသည္လည္း
ေလာက၌ အျပစ္တင္ ေစာဒနာျခင္းငွာ မထိုက္ေသာ
ဆရာေပတည္း။ ဤသို႕ေသာ ဆရာကို တစ္စံုတစ္ေယာက္က
အျပစ္တင္ ေစာဒနာသည္ ရွိေသာ္ ထိုအျပစ္တင္
ေစာဒနာခ်က္သည္ မဟုတ္ မမွန္၍ တရားႏွင့္ မေလ်ာ္ေခ်။
အျပစ္လည္းရွိေခ်၏။
.
။ပ။ဤမဂ္ကိစၥ အလို႕ငွာ တစ္ပါးေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥ မရွိေတာ့ျပီဟု
သိ၏။ ေလာဟိစၥ အၾကင္ဆရာ့ထံ၌
တပည့္သည္ ဤသို႕ သေဘာရွိေသာျမတ္ေသာ(တရား)
အထူးကို ရ၏။ ေလာဟိစၥ ဤဆရာသည္လည္း
ေလာက၌ အျပစ္တင္ ေစာဒနာျခင္းငွာ မထိုက္ေသာ
ဆရာေပတည္း။ ဤသို႕ေသာ ဆရာကို တစ္စံုတစ္ေယာက္က
အျပစ္တင္ ေစာဒနာသည္ ရွိေသာ္ ထိုအျပစ္တင္
ေစာဒနာခ်က္သည္ မဟုတ္ မမွန္၍ တရားႏွင့္ မေလ်ာ္ေခ်။
အျပစ္လည္းရွိေခ်၏။ဟု မိန္႕ေတာ္မူ၏။
.
၅၁၇။ ။ဤသို႕ မိန္႕ေတာ္မူေသာ္ ေလာဟိစၥ ပုဏၰားသည္
ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ စကားကိုေလွ်ာက္၏။
အရွင္ ေဂါတမ ေယာက်္ား(တစ္ေယာက္)သည္
နရက္ေခ်ာက္သို႕ က်ေသာ ေယာက္်ားအား
ဆံပင္တို႕ကို ဆုပ္ကိုင္လွ်က္ ဆြဲတင္ကာ
ကုန္းေပၚ၌ တည္ေစသကဲ့သို႕ ဤနည္း အတူပင္
အရွင္ ေဂါတမသည္ နရက္ေခ်ာက္သို႕ က်ေသာ
အက်ြနု္ပ္ကို ဆြဲတင္ကာ ကုန္းေပၚ၌တည္ေစပါေပ၏။
အရွင္ ေဂါတမ(တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္
ရွိပါေပစြ။ အရွင္ ေဂါတမ(တရားေတာ္သည္)
အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ။ အရွင္ေဂါတမ
ေမွာက္ထားသည္ကို လွန္ဘိသကဲ့သို႕၎၊
ဖံုးလႊမ္းထားသည္ကို ဖြင့္လွစ္ဘိသကဲ့သို႕ ၎၊
မ်က္စိလည္ေသာသူအား လမ္းမွန္ကို ေျပာၾကား
ဘိသကဲ့သို႕၎၊ မ်က္စိ အျမင္ရွိေသာ သူတို႕သည္
အဆင္းတို႕ကို ျမင္ၾကလိမ့္မည္ဟု အေမွာင္မိုက္၌
ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို ေဆာင္ျပဘိသကဲ့သုိ႕ ၎၊
အရွင္ေဂါတမ ဤအတူသာလွ်င္ အရွင္ေဂါတမသည္
မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ တရားေတာ္ကို ျပေတာ္မူ
ပါေပ၏။ အရွင္ ေဂါတမ က်ြန္ုပ္သည္ အရွင္ ေဂါတမကို
ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။ တရားေတာ္ကိုလည္း
ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ဆည္းကပ္ပါ၏။ သံဃာေတာ္ကိုလည္း
ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။ အရွင္ ေဂါတမသည္
အက်ြန္ုပ္ကို ယေန႕မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး ကိုးကြယ္
ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါ ဟု
ေလွ်ာက္ေလသတည္း။
.
(ဒီဃနိကာယ္ သီလကၡန္ ပါဠိေတာ္ ေလာဟစၥသုတ္)

0 comment: