တစ္ခ်က္ကေလး သိရံု

နိဗၺာန္ကိုရည္မွန္ျပီး တရားအားထုတ္ၾကေပမယ့္ လမ္းမွန္မဟုတ္တဲ့

နည္းစနစ္ေတြေနာက္လိုက္ရင္း အခ်ိန္ေတြ အခ်ည္းနွီးျဖစ္ေနၾကတဲ့

သူေတြကိုျမင္ေတြ႕ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။

ပရိယတ္သမားႏွင့္ ပဋိပတ္သမား

               

ပရိယတ္သမားႏွင့္ ပဋိပတ္သမား

သာ၀တၳိမွာ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ ဘုရားတရားေတာ္ကို နာရ၍

သာသနာ့ေဘာင္သို႕ ေရာက္လာၾက၏။ တစ္ပါးက ေတာထဲသို႕ ၀င္၍

၀ိပႆနာ အားထုတ္ေတာ့သည္။

အဆင့္အတန္း

ေလ့လာၾကည့္မိသေလာက္ကေတာ့ ဥေပကၡာတရားကို
တကယ္လက္ကိုင္ ထားႏိုင္တဲ့သူဆိုတာ အနာဂါမ္အဆင့္ေလာက္
႐ွိမွ ေသခ်ာပါလိမ့္မယ္...အျခားအဆင့္ေတြမွာေတာ့ အျမဲတမ္း
ဥေပကၡာစိတ္ကိုမေမြးႏိုင္ေလာက္ဘူး..သတိ အားႀကီးၿပီး
အျမဲတမ္းဆင္ျခင္ေနတဲ့သူ သမာဓိအားေကာင္းၿပီး ေလာကီစ်ာန္
စသည္ရတဲ့အထိ က်င့္ၾကံထားသူမွ မွန္ကန္တဲ့ ဥေပကၡာျပဳႏိုင္သူ
ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..ေအာက္မဂ္အရိယာက အထက္မဂ္အရိယာကို
မသိႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့စကားက ႐ွိထားေလေတာ့ ကိုယ့္မွာ႐ွိတဲ့အဆင့္နဲ႔
ေ၀ဖန္ၾကည့္ရတာကလည္း မျမင္ပဲလက္နဲ႔စမ္းၿပီးခန္႔မွန္းၾကည့္ရတဲ့
မ်က္မျမင္ပုဏၰားေတြလိုပါပဲ..အမွန္ျဖစ္ဖို႔ မေသခ်ာပါဘူး
တရားအားထုတ္ရာမွာလည္း ဘယ္ဥာဏ္က စလာတယ္ဆိုတာ
သိဖို႔ထက္ အလုပ္လုပ္တတ္ဖို႔က ပိုၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္
ဥာဏ္စဥ္ေတြအေၾကာင္းကိုသိဖို႔ေတာ့

တရားနာရန္ လြယ္သေလာ

 ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ ေနေတာ္မူစဥ္

ငါးေယာက္ေသာ ဥပါသကာတို႕ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဟာေတာ္

မူေလ၏။