ထူးျခားေသာ စကားလက္ေဆာင္

အခါတပါး၌ ျမိဳ႔တျမိဳ႔တြင္ ကုေဋၾကြယ္ ကံုလံုၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးႀကီးတဦးရွိ၏။ တေန႔ေသာအခါ ထိုသူေ႒းႀကီး ေနေသာျမိဳ႔သို႔ ရေသ့တပါးၾကြလာသည္။ ရတနာသံုးပါး ရိုေသဆည္းကပ္သူ သူေ႒းႀကီးသည္ ထိုသတင္းကိုၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္း ရေသ့ဆရာႀကီးအား မိမိေနအိမ္သို႔ ပင့္ဖိတ္ျပီး ဆြမ္းကပ္သည္။ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျပီး၍ ရေသ့ႀကီး ျပန္ၾကြမည္အျပဳတြင္ ကုန္သည္သူေ႒းႀကီးက ရေသ့ႀကီးအား

အရွင္ရေသ့၊ ျပန္မၾကြမီ တပည့္ေတာ္အား တန

္ဖိုးရွိေသာ အဆံုးအမၾသ၀ါဒ စကားေလးမ်ား ေျပာၾကားေတာ္မူပါ-ဟု ပန္ၾကားသည္။

ရေသ့ႀကီးက-သူေ႒းမင္း၊ ေနာက္တပတ္ ဒီလိုအခ်ိန္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္က္ုိ ေစာင့္ပါ၊ ထိုအခါ သင္လိုခ်င္ေသာ တရားအဆံုးအမစကားကို ကၽြႏ္ုပ္ျမြက္ၾကားမည္။ ယခုေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ ခရီးဆက္ရန္ တာ၀န္ရွိ၍ ခြင့္ျပဳေပဦးေလာ့-ဟု ဆိုကာ ၾကြသြားေလသည္။

အ႐ြယ္သုံးပါးစလုံး ကာမဂုဏ္၌ မေနေကာင္း

ေ႐ွးလြန္ေလၿပီးေသာအခါ မႈးမတ္တစ္ဦး၏သား (ဘုရားေလာင္း) ႏွင့္ ပညာ႐ွိတစ္ဦး၏သား ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ႐ွိၾကေလ၏။ အ႐ြယ္ေရာက္ၾကေသာအခါ မိဘမ်ားမွ တကၠသိုလ္ျပည္ ဒိသာပါေမာကၡထံ ေစလႊတ္၍ အတတ္ပညာမ်ား ဆည္းပူးေစ၏။ မူး

မတ္၏သားသည္ ေယာက်္ားတို႔ တတ္အပ္ေသာ အတတ္ပညာ (၁၈) ရပ္တို႔ကို ေကာင္းစြာ အထူးႀကိဳးစားတတ္ေျမာက္ၿပီး ပညာ႐ွိ သူေတာ္ေကာင္း၏သားမွာ အတတ္ပညာမ်ား တတ္ေျမာက္ေသာ္လည္း တိုင္းေရျပည္ရာ၌ စိတ္၀င္စားမႈနည္းကာ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ထားမ်ိဳးျဖင့္သာ ေအးခ်မ္းစြာ ေနလိုေသာဆႏၵ႐ွိ၏။

လူသားႏွင့္ အခ်စ္

                             ကိေလသာေတာတြင္ ႏွစ္ေမ်ာေနသူမ်ားပီပီ လိုခ်င္ရခ်င္ ေပ်ာ္ခ်င္ပါးခ်င္ၾကသည္။
ထိုထိုေသာ ေလာဘေစရာေနာက္ကိုလိုက္ရင္း ဘ၀ ေမာတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းရွင္သန္  ရွင္သန္ရင္းေမွ်ာ္လင့္
 ကာ  အဓိပၸါယ္တို ့ က ေလးနက္ျမင့္မား ခြန္းအားေတြအျပည့္ျဖင့္ ဘ၀ ကိုခ်ီတက္ၾကသည္။
ေမွ်ာ္လင့္စရာရွိသူတို့ က ထိုကဲ့သို ့ေမွ်ာ္လင့္ရွင္သန္ၾကေသာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္စရာဘာမွမရွိသည့္မိန္းမသား
တစ္ေယာက္၏ဘ၀  ။ ဘာဆက္လုပ္သင့္သလဲစဥ္းစားတိုင္း ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ေသမိန္ ့ေပးေနမိသည္။
       
                                  ေနျခင္းထက္ ေသျခင္းကို  အလိုရွိခဲ့ျပီ။

    သစ္ပင္ပင္စည္မွာ မ်က္စိစံုမွိတ္ အံ ကိ္ုၾကိတ္၍ စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ မိုက္ကန္းစြာ .......
                  ++++++++

ေက်းဇူးရွင္ ဆားေတာင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၾသ၀ါဒေတာ္မ်ား

၁။ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တရားကေတာ့ အားထုတ္ရမွာပဲ။ အားထုတ္ခြင့္ႀကံဳတုန္း အားထုတ္ ၾက။ သာသနာပၿပီဆိုရင္ ၀ိပႆနာနဲ႔ ေတြ႕ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ပိုနစ္နာတယ္။

... ၂။ တရားအားထုတ္ဖို႔ေတာ့ မအားဘူး။ မအားဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္။ ေသခ်ိန္က်လာလို႔ မေသ ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ မအားဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။

၃။ တရား အားထုတ္တယ္ဆိုတာ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ အားထုတ္ရတယ္။ မေသခ်ာ မေရရာတဲ႔ အ လုပ္ေတြေတာင္မွ ဟုတ္ႏိုးႏို္း၊ ေတာ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား လုပ္ေနရတာပဲ။ ေသခ်ာေရရာတဲ႔အလုပ္ ဘာမလုပ္ရဲစရာ ရွိလဲ။ ဆင္းရဲ တစ္ဘ၀ေပါ့။ တစ္ဘ၀ေတာင္မွ ခဏေလးပါ။