အသံေကာင္း။ အေျပာေကာင္း။ အေဟာေကာင္း ဓမၼကထိက တစ္ပါးျဖစ္လို ့ ေပါက္ေခါင္းျမိဳ့နယ္တ၀ိုက္
သာေရး။နာေရး ကိစၥေတြမွာ ပြဲတိုင္းေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ပစၥည္းေလးပါးေပါမ်ားရံုမကပဲ ၀တၳဳေၾကးေငြ
မ်ားပါ စုမိလာေတာ့ ဦးနႏၵ တစ္ပါး သူခိုး ဓါးျပ ရန္ကုိေၾကာက္လာပါတယ္။
ဒါနဲ့ပဲ သပိတ္ၾကီးတစ္လံုးမွာ ၀တၳဳေငြေတြ အျပည့္ထည့္ျပီး သူ ့ေက်ာင္းေလွခါးေအာက္မွာ ေျမက်င္းတူးျပီး
ျမဳပ္ထားလိုက္ပါတယ္။ သူခိုး ဓါးျပ ထက္ႏွစ္ဆ ဆိုးတဲ့ ေလာဘ ဆိုတဲ့ တရားဆိုးၾကီး သူ ့သႏၱာန္ မွာေရာက္
လာျပီ ဆိုတာ သူ ့ခမ်ာ မသိရွာဘူး။
တေန ့ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္မွာပဲ ေဟာေျပာရလြန္းလို ့ ျဖစ္လာတဲ့ ေလနာေရာဂါနဲ့ပဲ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ပါ
တယ္။ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့အတြက္ ပံုမွန္အတိုင္းဆိုရင္ အထက္ နတ္ဘံုကို ပ်ံေတာ္မူရမွာပါ။
အခုေတာ့ ေလွကားေအာက္မွာ ျမဳပ္ထားတဲ့ ေငြသပိတ္အေပၚ စြဲလမ္းတဲ့ ေလာဘေၾကာင့္ ေက်ာင္း၀ိုင္းထဲ
မွာပဲ သံပရာခြံဦးထုပ္ျဖဴေဆာင္းရတဲ့ ဘုန္းၾကီးတေစၦသြားျဖစ္ပါတယ္။
စာတတ္ေပတတ္ ဘုန္းၾကီးဘ၀ က လာတာဆိုေတာ့ ေငြသပိတ္ကိုစြဲလမ္းတဲ့ေလာဘေၾကာင့္ အခုလိုဘ၀
ေရာက္ရတယ္ ဆိုတာေသခ်ာသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ ့ကၽြတ္လမ္း လြတ္လမ္းကိုရွာတဲ့အေနနဲ့ ေနာက္တက္
တဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီးကို ကိုယ္ထင္ျပျပီး အကူအညီ ေတာင္းဖို ့ၾကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တက္တဲ့
ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီးေတြက ေၾကာက္တတ္သူေတြဆိုေတာ့ သရဲေျခာက္တယ္ဆိုျပီးထြက္ထြက္ေျပးၾကတာ
နဲ့ သူ ့ဆႏၵ မျပည့္၀ခဲ့ဘူး။
ဒီလိုနဲ့ ႏွစ္အတန္ၾကာေတာ့ သတၱိရွိတဲ့ဒကာ တစ္ေယာက္ ဦးနႏၵ ေက်ာင္းကို ေရာက္လာပါတယ္။
လာတာက သူ့ငယ္ခ်င္းအိမ္ကိုလာတာပါ။ သူငယ္ခ်င္းမရွိပဲ ဇနီးသည္တစ္ေယာက္ပဲရွိတဲ့အိမ္မွာ ညအိပ္ရမွာ
မသင့္ေတာ္လို ့ ဦးနႏၵေက်ာင္းကိုလာအိပ္ျခင္းပါပဲ။ညေရာက္တာနဲ့ ကိုယ္ထင္ျပတဲ့ ဦးနႏၵကို ဒကာက
သတိၱ ေကာင္းသူဆိုေတာ့ ဘာမေျပာညာမေျပာ ခ်က္ခ်င္းထျပီး နပန္းလံုးတယ္။ ျပီးေတာ့ သရဲေခါင္းမွာ
ေဆာင္းထားတဲ့ ဦးထုပ္ျဖဴကို ျဖဳတ္ယူမိသြားတာနဲ့ သရဲဟာ အားအင္ကုန္ခမ္းျပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚပံုက်သြား
တယ္။
အဲ့ဒီ အခါက်မွ ဦးနႏၵ တစ္ျဖစ္လဲ သရဲက ဒကာေတာ္ သတၱိေကာင္းတဲ့သူနဲ့ ေတြ ့ရလို ့ အားရ၀မ္းသာျဖစ္ရ
ပါတယ္။ ငါဟာ ဒီေက်ာင္းက ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီးပါ။ေလွကားေအာက္မွာျမဳပ္ထား
တဲ့ ေငြသပိတ္ကိုစြဲခဲ့လို ့ မကၽြတ္မလြတ္ျဖစ္ေနရတာပါ။ ဒကာ ငါ့ကိုကူညီပါ။ အဲဒီ ေငြသပိတ္ကိုေဖၚယူျပီး
သံဃာေတြပင္ ့ဆြမ္းေတြ သဃၤန္းေတြလွူျပီးကၽြန္ု္ပ္ကို အမွ်ေပးပါ။က်န္တာကို ဒကာသံုူးပါလို ့ေျပာတဲ့အတြက္
ဒကာကလည္း ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ေပးတယ္။အဲ့ဒီေတာ့မွ သရဲဘ၀ ကလြတ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ဒါပါပဲ ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)ရဲ ့ အေသျမတ္ခ်င္ ေသနည္းသင္ စာအုပ္က ထုတ္ယူ
ေဖၚျပတာပါ
ဘုန္းၾကီး ကလည္း ေလာဘ နဲ့ ေသတယ္။ ဒိဌိလည္း မပယ္ရေသးေတာ့ ငါစြဲ စြဲျပီးေသလို ့ သရဲျဖစ္တာပါ။
တကယ္ပယ္ရ သတ္ရမွာက ဒိဌိ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓါတ္ေတာ္က်သြားျပီ ျဖစ္တဲ့ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ ့
တရားေတာ္ေတြမွာလည္းေဟာၾကားထားပါတယ္။တျခားေသာ ဆရာေတာ္မ်ားလည္းသစၥာ တရားေဟာ
ရင္ ဒီတိုင္းေဟာပါတယ္။သစၥာ တကယ္သိဖို ့ဆိုတာ အရင္ဆံုး ေသာတာပန္တည္ျပီး ဒိဌိျဖဳတ္ဖို ့ျဖစ္ပါတယ္။
၀ီစိကိစ ၦာက သူ ့အလိုလိုေသသြားေရာ။နာမ္နဲ့ ရုပ္ပဲရွိတယ္။ငါဆိုတာမရွိဘူး ။ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ မရွိဘူး။
ေယာက္်ား မိန္းမ မရွိဘူးဆိုတာ ကြဲကြဲျပားျပား ျဖစ္သြားတဲ့ အရိယာမွာ ငါဆိုတဲ့ သကၠာယ ဒိဌိ မရွိေတာ့လို ့
ေလာဘ ျဖစ္ေပမယ့္ အစြဲမရွိဘူး။ ဒိဌိ ဦးေဆာင္ျခင္း မရွိေတာ့ဘူး။
သမီးေတာ္ တရားစခန္း ၀င္စဥ္က ဦၸဇင္း ဦးဣႆရိယက ပလႅင္ေပၚကေနေမးဖူးပါတယ္။
ဘုန္းၾကီးနဲ့ လူ ဘယ္သူက ပိုျပီး ေလာဘ ၾကီးသလဲတဲ့။ ေအာက္က သံဃာေတာ္ေတြက ေျဖမေျဖေတာ့
မသိဘူး။ အမ်ိဳးသားေရာ အမ်ိဳးသမီးေယာဂီေတြေရာ ၀ိုင္းျပီး ေအာ္ၾကတာ။
ဘုန္းၾကီး
အဲ့လို၀ိုင္းေအာ္ေတာ့ ဦၸဇင္း မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္ ဟမ္ တဲ ့ ဆက္လည္းေျပာပါတယ္။း ဘုန္းၾကီးေလာဘ
အနႏၱ တဲ ့ဒါေပမယ့္ လူေတြရဲ႕ ေလာဘ ကေတာ့ ဘုရားေတာင္ ေျခေရာလက္ေရာ ေျမာက္ထားရေလာက္
ေအာင္ၾကီးတယ္တဲ ့။အေသာမသတ္နိုင္ၾကပံုမ်ားေျပာပါတယ္။ သို ့ေသာ္ အရိယာျဖစ္သြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ
အတြက္ေတာ့ ေလာဘ ကိုေလာဘ မွန္းသိတဲ့အတြက္ အစြဲအလမ္းမျဖစ္ပါဘူး ။
ဘုန္းၾကီးဦးနႏၵ ကေတာ့ အစြဲအလမ္းေၾကာင့္ သရဲျဖစ္တယ္လို ့ သက္ေသျပသြားခဲ့ပါျပီ။
စြဲစြဲလမ္းလမ္းျဖစ္ေစတဲ့ ဒိဌိ ကို ပယ္သတ္ၾကပါလို ့ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။
*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****
0 comment:
Post a Comment