သူတစ္ပါးစိတ္အၾကံအစည္ကိုသိေသာသူ

    ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္တံုးက
ဟိမ၀ႏၱာေတာင္ေျခမွာ မာတိက ဆိုတဲ့ရြာေလးတစ္ရြာ ရွိတယ္..
အဲ့ဒီရြာမွာ မာတိကမာတာ လို့ရြာသူရြာသားေတြက ေလးစားရိုေသျခင္း
ခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရွိတယ္..
              ၀ါဆိုခါနီးတေန ့မွာ ရဟန္းအပါး(၆၀)ဟာ ရြာကိုေရာက္
လာတယ္..မာတိကမာတာ က ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဒီရြာမွာပဲသီတင္း
သံုးေနထိုင္ဖို့ေလွ်ာက္ထားတာေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ားကလဲ လက္ခံေတာ္
မူတယ္…ရဟန္းမ်ားက လက္ခံေတာ္မူတာနဲ ့..ရဟန္းေတာ္မ်ားေနဖို ့

ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ေဆာက္လုပ္လိုက္သတဲ ့…
   သဒၵါတရားျပည့္၀ တဲ ့မာတိကမာတာ ဟာ တညေန ့မွာေတာ့
ေက်ာင္းကိုသြားျပီး ညဘက္မွာသံုးေဆာင္ေကာင္းတဲ ့ ပ်ားရည္
သကာကိုယူေဆာင္ျပီးသြားလွဴသတဲ့..ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့
ရဟန္းေတြ တစ္ပါးမွမေတြြ ့တာနဲ ့ ေက်ာင္းေပၚမွာေတြ ့တဲ ့ တံုးၾကီး
ကို ေခါက္လုိက္သတဲ ့…တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ ့..ရဟန္းေတြ က
ဟို က တစ္ပါး  ဒီ ကတစ္ပါးနဲ ့ေတာထဲကေနထြက္လာၾကတာေတြ ့ပါ
ေလေရာ…ေက်ာင္းေပၚကိုေရာက္ေတာ ့လဲ တစ္ပါးစီ တစ္ပါး စီ  ကိုယ့္
ေနရာကိုယ္ ထိုင္ျပီး  စကားမေျပာၾကတာေတြ ့သတဲ့…...
                           မာတိကမာတာက………..
ရဟန္းေတာ္မ်ားကို အေျခအတင္ျငင္းခုန္ ျပီးမသင့္မတင့္ ျဖစ္တယ္လို ့
ထင္တာနဲ ့ေမးေလွ်ာက္ေတာ့..  နာယက ရဟန္းေတာ္ကေန မညီမညြတ္
စိတ္၀မ္းကြဲတာမဟုတ္ေၾကာင္း ကမၼဌါန္း တရားစီးျဖန္း
ေနၾကျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္းကိုေျပာျပသတဲ ့..
                           အဲ့ဒီေတာ ့မာတိကမာတာ  က အလြန္ပဲ
စိတ္၀င္စားတာနဲ ့….တပည့္ေတာ္တို့ဒါယကာမေတြ ေကာလုပ္ခြင့္ရွိ
သလားလို ့ေမးပါတယ္..``ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က မိန္းမ
ေယာက်ၤားမေရြး။ျဗဟၼဏသုဒၶမေရြး။ပညာရွိ ပညာမဲ ့မေရြး။
နိဗၺာန္ေရာက္ဖို့နည္းေပးလမ္းျပကယ္မ ေတာ္မူတယ္``လို့ေျပာျပေတာ့
တပည့္ေတာ္ကိုလဲသင္ေပးပါဆိုျပီး  ေလွ်ာက္သတဲ ့….
              မာတိကမာတာ ဟာ ရဟန္းေတာ္ဆီမွာသင္ယူျပီးကမၼဌါန္း
တရားစီးျဖန္းလိုက္တာ ရဟန္းမ်ားထက္ေစာျပီေသာတာပတၱိမဂ္ကို
ရသတဲ ့…(မွတ္ခ်က္။ေသာတာပန္ျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း အေၾကာင္းေလးပါး
ကို အေရွ ့ မွာ ဘေလာ့ တစ္ခုတင္ခ့ဲျပီးျဖစ္ပါတယ္)..
              ေသာတာပတၱိမဂ္ ကိုရျပီးေတာ ့ခ်မ္းသာကိုသိလာတယ္။
အဲ့ဒီကေန သကဒ္ဂါမိမဂ္ သကဒါဂါမိ ဖိုလ္ ကိုမွာတည္လာတယ္။
အဲ့ကတဆင္ ့ထပ္တက္လို ့ အနာဂါမိမဂ္ ကိုဆိုဒ္ေရာက္ျပန္တယ္တဲ ့.
ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ဥာဏ္ေကာင္းသလဲဆိုရင္  အနာဂါမိမဂ္ကိုရ
ျပီးေတာ့ ေလာကီအဘိညာဏ္ ငါးပါးကိ္ုပါရသတဲ ့…
ေလာကီအဘိညာဥ္ငါးပါ ကေတာ့
၁။ဒိဗၺစကၡဳ=နတ္တို ့၏မ်က္စိႏွင့္ၾကည့္သလိုအေ၀းအနီးကို
ျမင္နိုင္ျခင္း။
၂။ဒိဗၺေသာတ=နတ္တို့၏နားကဲ ့သို ့အေ၀းက အသံတို ့ကို
ၾကားနိုင္ျခင္း။
၃။ဣဒိၶ၀ိဓ=မိမိ၏ တန္းခိုးႏွင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးဖန္းဆင္းနိုင္ျခင္း။
၄။ေစေတာပရိယ=သူတစ္္ပါးတို့၏ စိတ္အၾကံကို ကိုယ္က သိေနျခင္း။
၅။ပုေဗၺနိ၀ါသာနုႆတိ=ေရွးဘ၀ ကျဖစ္ခဲ့သမွ်ေတြကို သိျမင္နိုင္ျခင္း။
     စတဲ့ အဘိညာဥ္မ်ားကို ရရွိထားပါတယ္ တဲ ့…
                     မာတိကမာတာ ဟာ  အနာဂါမိဖလသမာပတ္က
ထေတာ္မူတဲ့အခါသူကိုယ္တိုင္ဆြမ္း၀တ္ျပဳေနတဲ ့ရဟန္းေတာ္ေတကိုြ
အဘိညာဥ္နဲ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တမဂ္တဖိုလ္မွမရၾကေသးတာကိုေတြ ့
ရသတဲ ့..ဘာလိုမ်ားမရတာလဲဆိုတာကိုထပ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့…
ဆြမ္းေဘာဇဥ္တို ့နဲ ့သပၸာယ မွ်တမွဴမရွိတာကို ေတြ ့ျပန္သတဲ ့..
ဒါနဲ ့ပဲမာတိကမာတာ ဟာဆြမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ယာဂု အမ်ိဳးမ်ိဳးကို
ေထာပတ္ဆီဦးနဲ ့တကြ စီမံျပီး ကပ္သတဲ ့….
အဲ့ဒီေတာ့မွ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ တရားထိုင္ျပီးမၾကာမီပဲ..
အာသေ၀ါကုန္ခမ္းရဟႏၱာမ်ား ျဖစ္ကုန္ၾကသတဲ ့…မာတိကမာတာရ ဲ ့
အဟာရဆက္ကပ္လွဴဒါန္းမွဳေၾကာင့္ရရွိတယ္ ဆိုတာကိုလဲသိေတာ့
ရဟန္းမ်ားရ ဲ့မိခင္ၾကီးသဖြယ္ ျဖစ္ထိုက္ပါေပရဲ ့လို့ဂုဏ္ျပဳၾကပါတယ္။
မာတိကမာတာ ၾကီး ကေတာ ့ မိမိရဲ ့အေထာက္အပံ့နဲ ့ ရဟႏၱာမ်ား
ျဖစ္သြားၾကတာကိုအင္မတန္ပဲ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာပီတိျဖစ္တာေပါ့ေလ
၀ါကၽြတ္လို့ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဘုရားရွင္ရွိရာေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္
သို ့့ျပန္ၾကြၾကတယ္..  ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အရိယာျဖစ္ျပီး ျပန္လာတဲ့
ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုေတြ ့တဲ ့အခါမွာ``က်န္းခံသာယာၾကရဲ ့လား
ဆြမ္းကြမ္းအဟာရ သပၸာယ မွ်ခဲ့ၾကသလား``လို ့ေမးေတာ္မူသတဲ ့
ဒီေတာ ့ ရဟန္းမ်ားကလဲ မာတိကမာတာ က မိမိတို့စိတ္အၾကံကို
သိလို့ဆြမ္းအဟာရမ်ားဖြယ္ဖြယ္ရာရာစီမံေပးပါတယ္ လို့ ေလွ်ာက္ထား
ပါတယ္။  ဒီလိုေလွ်ာက္ထားတာကိုအနီးအနားက ဘြဲ ့မထင္မရွားတဲ ့
ရဟန္းတစ္ပါးက ၾကားေတာ့အဲ့ဒီရြာကိုသြားျပီး ဆြမ္းကြမ္း ေ၀ယ်ာ၀စၥ
၀တ္တို့ကိုခံယူရင္း တရားက်င့္ခ်င္လာသတဲ ့…ဒါနဲ့ ျမတ္စြာဘုရားကို
ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္လို ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ့ပဲ..မာတိကရြာကို
ထြက္လာခဲ့တယ္။ရြာကိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းထဲကိုမ၀င္ခင္မွာ
ရဟန္းက ေအာက္ေမ ့တယ္ ဒီခရီးကိုလာရတာ ပင္ပန္းေနျပီ
ေက်ာင္းၾကီးကိုလွည္းက်င္းဖို ့မတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး  သူတစ္ပါး
စိတ္အၾကံ ကိုသိတဲ့အနာဂါမ္ဒါယိကာမၾကီးက တေယာက္ေလာက္
လႊတ္လိုက္ရင္ေကာင္းမွာပဲ လို ့တမ္းတ  လိုက္သတဲ ့..
                     မၾကာပါဘူးေယာက်ၤားသံုးေလးေယာက္ေလာက္
တံျမက္စည္းေတြ ေရပံုးေတြ ဖံုသုတ္အ၀တ္ေတြ နဲ ့ေရာက္လာၾက
ျပီးသန္ ့ရွင္းေရးလုပ္လိုက္တာ တစ္ေက်ာင္းလံုးသန္ ့ျပန္ ့သြားေရာတဲ ့။
အညတရ ရဟန္း က အံ့ၾသျပီးေနာက္  တလမ္းလံုးေရငတ္လာတာ
အရသာရွိတဲ ့အေဖ်ာ္ရည္ေလးေသာက္ရရင္ေကာင္းမွာပဲလို ့ေတာင့္တ
မိျပန္ေရာတဲ ့။အဲ့ဒါလဲမၾကာပါဘူးဒါယကာ တစ္ေယာက္ေက်ာင္းကို
ခပ္သြက္သြက္ ေရာက္လာျပီးသန္ ့ျပန္ ့တဲ ့ခြက္တစ္လံုးနဲ ့အေဖ်ာ္ရည္
အျပည့္ထဲ့လို့ မာတိကမာတာ ဒါယကာမ ၾကီး ကကပ္လိုက္ပါတယ္ဆို
ျပီး တန္းကပ္လိုက္တာ ရဟန္းခမ်ားအံ့ၾသ ရျပန္ ပါသတဲ ့…
ေနာက္တေန ့အေစာၾကီး မွာ ရဟန္း က  ငါ့ကိုေပ်ာ့ေပ်ာင္းနုညံ့ တဲ ့
ယာဂု လက္သုပ္ဟင္းလ်ာ ပို့ေစသတည္းလို ့ ဆႏၵ ျပဳလိုက္တာ
ဒါလဲမၾကာဘူး ဆြမ္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ ့ေဒါင္းလန္းလင္ပန္းနဲ့
လာကပ္ျပန္ေလေရာ  အံ့ၾသေနတဲ ့ရဟန္းဟာ   သူ ့စိတ္ၾကံစည္တိုင္း
သိေနတဲ့မာတိကမာတာ ကိုလူကိုယ္တိုင္ျမင္ဖူးခ်င္ျပန္သတဲ ့..
ဒါယကာမၾကီးေက်ာင္းကိုလာပါေစလို့ ဆႏၵျပဳလိုက္တဲ့ ခဏမွာပဲ
အိမ္ေဖၚမ်ားနဲ့ဒါယကာမၾကီးက ေက်ာင္းေပၚကိုေရာက္လို့ ကန္ေတာ ့
၀တ္ခ် လိုက္သတဲ ့…အဲ့ဒီမွာ ရဟန္း က မာတိကမာတာကိုေမးတယ္။
ဒါယိကာမၾကီးက သူတစ္ပါးစိတ္အၾကံကိုသိတယ္ဆိုတာ မွန္ပါသလား
သားေမာင္ပဥၥင္း ဘာျပဳလို ့ေမးတာလဲ
ကၽြနု္ပ္ဆႏၵျပဳလိုက္တိုင္းကၽြန္ုပ္၏ အလိုကိုဒါယကာမၾကီးျဖည္ ့စြမ္းေနတာမ်ားလွျပီ 
ဒါေၾကာင္ ့ဒါယိကာမၾကီးကို ေမးတာပါ
သားေမာင္ပဥၥင္း သူတစ္ပါးစိတ္အၾကံကိုသိတဲ ့ရဟန္းေတာ္မ်ား
ရွိတတ္ၾကပါတယ္
သူမ်ားကိုေမးတာမဟုတ္ဘူး ဒါယိကာမ ၾကီးကိုေမးတာ
အဲ့ဒီမွာ မာတိကမာတာ က သိပါတယ္ လို့ မေျပာပဲ
သူမ်ားစိတ္ကိုသိတဲ့လူမ်ားဟာ ခုလိုပဲ ျပဳတတ္ၾကပါတယ္ လို့
မယုတ္မလြန္ ပဲေျဖလိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ရဟန္းကသိသြားျပီ အဲ့ေတာ့ ငါ့စိတ္ကေဖါက္ျပန္မိရင္
သူကသိမွာ ခိုးထုတ္ခိုးထည္နဲ့မိတဲ ့သူခိုးလို ငါျငင္းနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး
လို့ေတြးျပီးေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္ကို ထြက္ေျပးခဲ့သတဲ့..
ျမတ္စြာဘုရားကေတြ ့လို ့ေမးေတာ ့ အမွန္တိုင္းပဲ ေလွ်ာက္ထား
ရတာေပါ့..ဒီမွာ ျမတ္စြာဘုရားက အဲ့ဒီရြာကိုျပန္သြားဖို ့မိန္ ့ေတာ့
ေၾကာက္ေၾကာက္လန္ ့လန္ ့ျပန္သြားရရွာသတဲ ့..
              ရြာကိုျပန္ေရာက္ျပီးမာတိကမာတာရဲ ့ဆြမ္းအေထာက္အပံ ေတြ နဲ ့
သပၸာယ မွ်တျပီး  ျမတ္ဘုရားမိန္းေတာ္မူတဲ့အတိုင္း တရား
ဘာ၀နာ ပြားမ်ားလိုက္တာရက္ပိုင္းအတြင္း ပဋိသမၻိဒါေလးပါးနဲ ့တကြ
ရဟႏၱာျဖစ္သတဲ ့..  တေန ့ေတာ့ရဟန္းကမာတိကမာတာနဲ့ ေရွးဘ၀ က
ဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္ခဲဖူးလဲဆိုတာကိုပုေဗၺနိ၀ါသာနုႆတိနဲ ့
ၾကည့္လိုက္တာဘ၀ေပါင္းကိုးဆယ္ ့ကိုးဘ၀ တိုင္ေအာင္ဇနီးခင္ပြန္း
ေတာ္စပ္ခဲတာကိုေတြ ့သတဲ့…ကိုးဆယ့္ကိုးဘ၀ လံုး လဲ တျခား
ေယာက်ၤားမ်ားနဲ ့ေဖါက္ျပန္ျပီး မိမိကိုသတ္ခဲ့တာလဲ ေတြ ့သတဲ ့..
အဲ့ဒီမွာ မာတိကမာတာကလဲ ရဟန္းေတာ္က ဒီလိုစိတ္ၾကံတာကို
သိေတာ့  အရွင္ဘုရားကိုးဆယ္ ့ကိုးဘ၀ မွာ ရပ္မထားပါနဲ ့ ဘ၀ေပါင္း
တစ္ရာမွအစျပဳ လို ့အရွင္ဘုရားအတြက္ တပည့္ေတာ္ရဲ ့အသက္ ကို
စြန္ ့လြတ္ ကယ္ဆယ္ ခဲ့တာကို အာရံုျပဳၾကည့္ပါလို့ စိတ္တန္ခိုးနဲ ့
ေလွ်ာက္ထားသတဲ ့…..ဒီေတာ ့မွပဲ ရဟႏၱာေထျမတ္ကလဲ ဒိဗၺေသာတ
နဲ ့ၾကားျပီးမာတိကမာတာေလွ်ာက္တဲ့အတိုင္းဆငိျခင္လို့
သိျမင္သတဲ့ေလ။    အဲ့ဒီအခါ ကစလို ့ အရိယာသူေတာ္အခ်င္းခ်င္း
ၾကည္နုူးေက်နပ္စြာေနထိုင္လာၾကတာရဟႏၱာမေထျမတ္ၾကီး ေက်ာင္း
မွာပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္တဲ့ထိပါပဲ….။
              အားလံုးလဲ  သူေတာင္ေကာင္းတို့နဲ့ေပါင္းေဖၚမွီ၀ဲရ
သည္ျဖစ္ၾက၍ အရိယာႏြယ္၀င္သူေတာ္စင္မ်ားျဖစ္ၾကပါေစေနာ္…..


*******တတိယေျမာက္သမီးေတာ္********