ေတာ္သလင္း လျပည့္ေန႔ အေမက ပုဗၺာရံုေက်ာင္းတိုက္ကို
သြားၿပီး
ဥပုပ္ေစာင့္ပါတယ္။ ဥပုပ္ေက်ာင္းကျပန္လာေတာ့
အရင္တပတ္က
ဆြမ္းအလႈအတြက္ အလႈ႐ွင္ဂုဏ္ျပဳလႊာ
ေပးလိုက္တဲ့အေၾကာင္း ဂုဏ္ျပဳလႊာေတြ မေပးဖို႔ ေသခ်ာ
မွာထားပါလ်က္နဲ႔
ေပးျဖစ္ေအာင္ေပးလိုက္လို႔ ယူလာရတယ္
ဆိုၿပီး
အလိုမက်သံနဲ႔ေျပာျပပါတယ္။
ဒီေတာ့ သမီးေတာ္က အေမ ဘာေၾကာင့္ ဂုဏ္ျပဳလႊာကို
မလိုခ်င္တာလဲလုိ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ အိမ္မွာဂုဏ္ျပဳလႊာေတြ
အမ်ားႀကီး႐ွိေနၿပီ မလိုအပ္ဘူး ရႈပ္တယ္ တဲ့။ အေမရယ္
ဂုဏ္ျပဳလႊာကို ထုတ္ေပးတဲ့သူက ထုတ္ေပးတာပဲ ဝမ္းေျမာက္
ဝမ္းသာနဲ႔ ယူလာခဲ့ပါ။ သိမ္းထားလိုက္ေပါ့။ အိမ္မွာထားစရာ
ေနရာမ႐ွိတာမွမဟုတ္တာ။ သိမ္းထားၿပီး အေမ အားတဲ့အခါ
စိတ္ကူးရတဲ့အခါ ဂုဏ္ျပဳလႊာေလးေတြ ထုတ္ၾကည့္ၿပီး
ေအာ္ ငါတိုျဖင့္ ဘယ္တုန္းက ဆြမ္းအလႈေလး လုပ္ခဲ့တာ
ဘယ္တုန္းကေတာ့ျဖင့္ ေက်ာင္းေဆာင္အတြက္ အလႈလုပ္ခဲ့တာ
ဘယ္တုန္းကေတာ့ျဖင့္ သာသနာ့ေျမ အလႈေလးလႈခြင့္ရခဲ့တာလို႔
ဂုဏ္ျပဳလႊာေလးေတြၾကည့္ၿပီး ပီတိျဖစ္လိုက္ေပါ့။
ဒါဟာ အပရာေစတနာပဲ အေမ။ ကိုယ္ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို
ျပန္လည္ေအာင့္ေမ့ၿပီး ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ပီတိျဖစ္လိုက္တာဟာ
ကုသိုလ္ပြား တယ္လို႔ေခၚပါတယ္။ အေမလႈခဲ့တာေတြအမ်ားႀကီးပဲ
ဒီအတိုင္းျပန္စဥ္းစားရင္ အကုန္လံုးကို ဘယ္မွတ္မိပါ့လဲ။
ဂုဏ္ျပဳလႊာေလးထုတ္ၾကည့္ေတာ့ အလႈေတြအားလံုးကို
မွတ္လည္းမွတ္မိတယ္။ အလႈေတြအမ်ားႀကီးလႈခဲ့ဖူးတာကို
ဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးခြင့္ရမယ္။
ေနာက္ဆိုရင္ အလႈတစ္ခု ျပဳၿပီးတုိင္း ဂုဏ္ျပဳလႊာထုတ္ေပးတာကို
ဝမ္းသာအားရလက္ခံခဲ့ပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ သိမ္းထားၿပီး သတိရတဲ့
အခါျပန္ထုတ္ၾကည့္ပါ။ သူမ်ားေတြေျပာၾကတာ႐ွိတယ္ တို႔က
အလႈကိုျပတ္ျပတ္ သားသားလႈတာ ဘာကမၺည္းမွမထိုးဘူး။
ဘာဂုဏ္ျပဳလႊာမွ မယူဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ကျပတ္သားရင္ကုသိုလ္ရတယ္။
ဂုဏ္ေဖၚၿပီးထုတ္ေျပာစရာမလိုဘူးလို႔ ေျပာတတ္ၾကတဲ့သူေတြ ႐ွိတယ္။
အဲ့ဒီစကားကို အမွန္မယူပါနဲ႔အေမ။ အလႈတစ္ခုကို လႈၿပီးတဲ့အခါ
ေရစက္လည္းခ်ပါ။ အမွ်လည္းေဝပါ။ ကိုယ္လႈတယ္ဆိုတာ
သူတစ္ပါးကိုလည္း အသိေပးပါ။ မုဒိတာစိတ္နဲ႔ သာဓုေခၚၾကရင္
သူတို႔လည္း ကုသိုလ္ရၾကတယ္။ ဒီလိုသူတစ္ပါးေတြကိုပါ အသိေပး
အမွ်ေဝတာ *ပရဟိတ အလႈ* ပါ အေမ ။ ကိုယ့္ဘာသာလႈတာ
ကိုယ္ကုသိုလ္ရတယ္ ဘယ္သူမွ သိစရာမလိုဘူး ဆိုရင္
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲပဲ ကုသိုလ္ရတာမို႔ *အတၱဟိတ အလႈ* ပါတဲ့။
ဂုဏ္ျပဳလႊာေလးေတြရလာရင္ လူုျမင္ေအာင္ ခ်ိတ္ထား။
အသိမိတ္ေဆြေတြလာလို႔ ေတြ႔ေတာ့ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ
သာဓုေခၚသြားရင္ သူတို႔လည္းကုသိုလ္ရတယ္။
မေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ျမင္ၿပီး ႂကြားတယ္လို႔ထင္ရင္လည္း
သူ႔သေဘာေပါ့ အေမရယ္။
တခ်ိဳ႕ အုတ္တံတိုင္းေတြမွာ အလႈ႐ွင္ေတြနာမည္ ထိုးထားတယ္။
အသိမိတ္ေဆြေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြက ေတြ႔တဲ့အခါ နာမည္ေတြဖတ္မိၿပီး
ဝမ္းသာဂုဏ္ယူၾကတယ္။ ဒါက မုဒိတာစိတ္မို႔ ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ အေမ။
တခါက ၿပိတၱာႀကီးတစ္ေကာင္ဟာ ၿပိတၱာတို႔ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း
ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႕ ေနစရာ စားစရာ လိုက္႐ွာတယ္။သြားရင္းလာရင္း
ေရဆာလာလို႔ ေရလိုက္႐ွာေတာ့ ေရအိုးစင္ေလးတစ္ခုကိုေတြ႔တယ္။
အဲ့ဒီလမ္းေဘး ေရအိုးစင္ေလးမွာ ကမၺည္းထိုးထားတဲ့ နာမည္ေလးေတြ
ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔သားသမီးေတြ ေျမးေတြျဖစ္ေနတယ္ တဲ့။
ေအာ္ ငါ့သားသမီးေတြ ေျမးေတြ ကုသိုလ္လုပ္ထားတဲ့
ေရအိုးစင္ပါလားလို႔
ေတြးၿပီး ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚလိုက္တာ ၿပိတၱာဘဝက
ကြၽတ္လြတ္တယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ လမ္းေဘး ေရအိုးစင္ေလးမွာ
ကမၺည္းထိုး တာက အစ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ နည္းတယ္လို႔
မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ အလႈတစ္ခုလုပ္တိုင္း ကမၺည္းထိုးစရာ႐ွိထိုးပါ။
ဂုဏ္ျပဳလႊာယူစရာ႐ွိယူပါ။ ေရစက္ခ်လို႔လည္း အမွ်ေဝပါ။
သမီးေတာ္က စကားေတြမနားတမ္းေျပာတာကို အေမက ၿငိမ္ၿပီး
နားေထာင္ပါတယ္။ တရားစခန္းေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ဝင္ခဲ့ဖူးတဲ့အေမဟာ
ဒါနနဲ႔ပတ္သက္တဲ့တရားေတြလည္း နာၾကားခဲ့ရမွာပါပဲ။ သို႔ေသာ္လည္း
အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ၿပီးမွ တရားစခန္း ဝင္ဖူးတာျဖစ္လို႔ တရားေတာ္မ်ား
နာၾကားရာမွာ အာရံုေတြပ်ံ့လႊင့္ေနတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္လိမ့္မယ္
ထင္ပါတယ္။
ဥာဏ္ရည္ ထက္ျမက္တဲ့အခ်ိန္ အာရံုစူးစိုက္ႏိုင္စြမ္းအား ျပည့္ဝတဲ့အခ်ိန္က
တရားေတာ္မ်ားကို ရင္းႏွီးစြာနာၾကားခြင့္လည္း မရခဲ့သူမို႔
စိတ္မေကာင္းလည္း
ျဖစ္မိပါတယ္။ အဆင္မေျပတဲ့ သားအတြက္ ပူပန္ရ၊ ေျမးေလးေတြကို
စိတ္မခ်တာနဲ႔ပဲ တရားစခန္းေရာက္ေအာင္သြားဖို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို
တြန္းအားေတြေပးခဲ့ရတာပါ။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕
တရားေတာ္မ်ားကို နာၾကားတတ္ေနပါၿပီ။ ပဋိစၥသမုပၸဒ္ကိုလည္း
ထိုက္သင့္သေလာက္ နားလည္ေနပါၿပီ။ စူးစိုက္ႏိုင္တဲ့ ဥာဏ္အားနည္းၿပီး
ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက မလိုက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ တရားထိုင္တဲ့အခါမွာေတာ့
ထင္သေလာက္ ခရီးမေပါက္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အလႈ႐ွင္ဂုဏ္ျပဳလႊာေလးကို အေၾကာင္းျပဳလို႔
ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔မွာ အေမ့ကို ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
တိမ္ေနတဲ့ အသိဥာဏ္ကိုတူးေဖၚေပးလိုက္တယ္။
နိမ့္ေနတဲ့ အသိဥာဏ္ကို ျမင့္တင္ေပးလိုက္တယ္။
ေကာက္ေကြ႔တဲ့ အသိဥာဏ္ကို ေျဖာင့္မတ္ေအာင္တည့္ေပးလိုက္တယ္။
မွားယြင္းေနတဲ့ အသိဥာဏ္ကို မွန္ကန္ေအာင္
လမ္းေၾကာင္းေပးလိုက္တယ္။
ေမွာင္ေနတဲ့ အသိဥာဏ္ကို အလင္းေရာင္ရေအာင္ထြန္းညႇိေပးလိုက္တယ္။
မိမိစြမ္းနိုင္သေလာက္နဲ႕ အေမ့ကို ဓမၼဒါနျပဳလိုက္ပါတယ္။
ဒီလိုတရားဓမၼေလ့လာဖို႕ စိတ္အားသန္ခဲ့တာလည္း အေဖ့ရဲ႕ေက်းဇူး
ေတြပါ။ အေဖ့ေက်းဇူးနဲ႕ တရားဓမၼေတြကို စိတ္၀င္စားခဲ့တယ္။
ဆရာဘုန္းဘုရားရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႕ သစၥာတရားေတြ အထိုက္အေလွ်ာက္
နားလည္သိရွိခဲ့တယ္။ တျခားေသာဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားရဲ႕ တရားေတာ္
မ်ားနာၾကားမွတ္သားခဲ့လို႕လည္း ဗဟုသုတမ်ားစြာရရွိခဲ့ပါတယ္။
တရား အသိကို ျမင့္တင္ေပးခဲ့ေသာ ေက်းဇူးရွင္မ်ားအားလံုးကို
ဂါရ၀ျပဳပါတယ္ရွင္။
အနႏၱေက်းဇူး႐ွင္ အေမ အသိဥာဏ္ေတြထြန္းလင္းေတာက္ပ
ေျဖာင့္မတ္ မွန္ကန္ပါေစ။ သစၥာသိေသာဥာဏ္ကို ရပါေစ။
သေဗၺသတၱာ သုခိအတၳာနံ ပရိဟာရန ၱဳ။
*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****
0 comment:
Post a Comment