ခ်စ္တတ္ မုန္းတတ္ပါေစ

နတၳိ ေလာေက အနိႏၵိေတာ။
ေလာေက” ေလာကႀကီးအတြင္း၌
အနိႏၵိေတာ” ကဲ့ရဲ႕လြတ္ေသာသူသည္
နတၳိ” မ႐ွိေခ်။

…
"အ႐ွင္ဘုရားကိုမုန္းၾကတယ္”,
"ဪ..က်ဴပ္ကိုမုန္းၾကသတဲ့လား”
"တင္ပါ့ဘုရား…အ႐ွင္ဘုရားရဲ႕ ေျပာပံု_ဆိုပံု တို႔ကို
မႀကိဳက္လို႔ မုန္းၾကသတဲ့ ဘုရား”
"သူတို႔က ခုမွ မုန္းၾကတာပါ၊  က်ဴပ္က က်ဴပ္ကိုက်ဴပ္
မုန္းေနတာၾကာၿပီ”

ေက်ာင္းအမႀကီး ေဒၚေဒၚဖံု၏ ေလ်ာက္ထားခ်က္ကို
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမွ ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္း
ျဖစ္သည္။
…
လူတိုင္းလူတိုင္း မိမိကိုမိမိခ်စ္လ်င္
သစၥာသိေအာင္လုပ္ရမည္။
သစၥာမသိျခင္းေၾကာင့္ သံသရာ၌ဆင္းရဲစြာက်င္လည္
ခဲ့ရသည္ကို ဆင္ျခင္သင့္သည္။သံသရာ၌က်င္လည္ေနသမွ်
ကာလပတ္လံုး ဆင္းရျဲခင္းသာလာေပလိမ့္မည္။
အရိယာမ်က္လံုး သစၥာမ်က္လံုးျဖင့္ရႈဆင္ျခင္လွ်က္
သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ေရးကို အခ်ိန္မဆိုင္းပဲ
ႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္သည္။
ထိုကဲ့သို႔ မိမိကိုကိုယ္ဆင္းရဲတြင္းမွလြတ္ေအာင္
ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္းသည္သာ မိမိကိုယ္ကို
ခ်စ္ရာ ေရာက္ေပလိမ့္မည္။
မိမိကိုကိုယ္ခ်စ္ပါက သစၥာသိေအာင္ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမည္။
ကာမဂုဏ္အာရံုမ်ားကိုခံစားေမ့ေလ်ာ့ေနျခင္းသည္
မိမိကိုယ္ကို ဆင္းရဲေအာင္ႏွိပ္စက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ကာမဂုဏ္အာရံုကိုခံစားရင္းသတိျဖင့္ဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားၾကရမည္။ ဝိပႆနာအလုပ္သည္ အခ်ိန္မေရြး
ေနရာမေရြး အားထုတ္ပြားမ်ားႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္
ကာမဂုဏ္အာရံုကိုခံစားေပ်ာ္ပါးႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေပ်ာ္ပါးေနျခင္းမဟုတ္ပဲ
ခံစားေပ်ာ္ပါးရင္း ဝိပႆနာအလုပ္ကိုပါလုပ္တတ္ေအာင္
ေလ့က်င့္သင္ၾကားၿပီး ေနထိုင္တတ္ၾကရမည္။
သြားရင္း လာရင္း စားရင္း ေသာက္ရင္း ေနရင္းထိုင္ရင္း
စကားေျပာရင္းျဖင့္သစၥာသိႏိုင္သည္။အရိယာျဖစ္ႏိုင္သည္။
ဝိပႆနာအလုပ္ကိုသာလုပ္တတ္ဖို႔လိုပါသည္။
ဤနည္းအားျဖင့္ကာမဂုဏ္အာရံုကိုခံစားရင္း
မိမိကုိယ္ကိုခ်စ္တတ္ၾကရလိမ့္မည္။ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့
ေနလ်င္ မိမိကိုယ္ကိုခ်စ္ရာမေရာက္နစ္ရာေရာက္ေပလိမ့္မည္။

…
တစ္ခါတစ္ခါ ျဖစ္သလိုပံုကိုဓာတ္ပံု႐ိုက္သည္။
ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚတင္သည္။ဘယ္သူမွလွတယ္ဟု
လာမေျပာ။အိုသြားၿပီ။အဖြားႀကီး။စသျဖင့္
ဝိုင္း ေနာက္ၾကသည္။ ေကာင္းၿပီ ေရခ်ိဳးေခါင္းေလ်ာ္
သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး ဆယ္ဖီဆြဲလိုက္သည္။
ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚတင္သည္။ လွတယ္ လန္းတယ္
အလန္းဇယား စသျဖင့္မွတ္ခ်က္ေပးၾကသည္။

တကယ္ဆိုရင္ အရင္ေန႔ကလည္း ဒီလူပံု
ခုလည္းဒီလူပံု အတၱပညတ္အားျဖင့္ မေျပာင္းပါ။
သို႔ေသာ္ ကာယအပုပ္ေကာင္ကို႐ုပ္ေဆာင္၍
ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ တင့္တယ္ေအာင္ျပင္ဆင္၍
ဟန္မူယာေလးမ်ားျဖင့္စီရင္ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေလေသာအခါ
စိတၱဝိပလႅာသအျမင္ျဖင့္တပ္မက္ဖြယ္ျဖစ္ေလ၏။

ကာယအပုပ္ေကာင္သာျဖစ္သည္ကိုသစၥာမ်က္လံုးျဖင့္
သိႏိုင္ေသာ္လည္းတဏွာမ်က္လံုးျဖင့္ၾကည့္သည္႐ွိေသာ္
တပ္မက္ဖြယ္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ကာယအပုပ္ေကာင္
ျဖစ္ေၾကာင္းကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ဆန္းစစ္ၾကလ်င္
ခႏၶာကိုခင္တြယ္ေနသည့္စိတ္ကေလး အနည္းငယ္ေသာ္
လည္း ဥာဏ္အျမင္မွာရင့္က်က္လာပါလိမ့္မည္။

မိမိတို႔ခႏၶာကို သတိေလးစိုက္ၿပီး ဆင္ျခင္ျကည့္လိုက္ပါ။
မနက္ဆိုရင္ မ်က္ေခ်း ႏွပ္ေခ်း သြားေခ်း စသည္ျဖင့္
ေဆးေၾကာသန့္စင္ရသည္။
ညစ္ပတ္လို႔လား
သန္႔႐ွင္းလို႔လား။
က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ေတြစြန္႔ထုတ္ရသည္။
ေခြၽးေတြ သလိပ္ေတြ ေခ်းေညာ္ေတြထြက္သည္။
မစင္ထုတ္တဲ့စက္လား။
နာတာက်င္တာ ကိုက္တာ ခဲတာ မျဖစ္ခ်င္ပဲျဖစ္ရသည္။
ကိုယ္ပိုင္လို႔လား မပိုင္လို႔လား။

ေရမိုးသန့္စင္ၿပီး လွလွပပဝတ္စားျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့
ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရႈခ်င္ဖြယ္ ေပါ့။
ခဏတာလွည့္စားျခင္းပါပဲ။
ႏွစ္ရက္ေလာက္ေရမခ်ိဳးပဲေနၾကည့္။
ဆပ္ျပာတိုက္လို႔ေတာင္ အျမဳပ္ေကာင္းေကာင္းမထြက္ေတာ့။
ကိုယ္ကထြက္တဲ့အေငြ႔အသက္ေတြနဲ႔
ေခြၽးေတြ ေခ်းေတြ စီးကပ္လို႔။ႏွစ္သက္စဖြယ္ျဖစ္ရဲ႕လား။
လွပတယ္ တင့္တယ္တယ္ဆိုတာ
ကာယအပုပ္ေကာင္ကို႐ုပ္ေဆာင္ထားလို႔ပါ။
မစင္စြန္႔စရာ႐ွိတာစြန္႔။အဟာရစားစရာ႐ွိတာစားနဲ႔
ပံုမွန္လည္ပတ္ရင္း ဒီခႏၶာစက္ႀကီးကအိုလာသည္။
ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ မြမ္းမံခ်ယ္သရင္းနဲ႔ ယိုယြင္းပ်က္စီးေနသည္။
ခင္တြယ္စရာ တပ္မက္စရာဘာမွကိုမ႐ွိ။

ဒီေတာ့ ဒါေတြကိုစြန္႔လြတ္ပစ္လိုက္ပါလို႔ မေျပာလို။
သံုးပါ။ထိေတြ႔ပါ။ ပတ္သက္ပါ။
တစ္ခါ.တစ္ေလ သတိဝင္တဲ့အခါ ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ။
ဟုတ္မဟုတ္။ မွန္မမွန္ ။ဥာဏ္နဲ႔ျမင္ေအာင္ၾကည့္။
ခႏၶာတိုင္းကအတူတူပင္။ မစင္ေတြအညစ္အေၾကးေတြ
အခ်ိန္တိုင္းထြက္ေနသည္။ ကိုယ့္ခႏၶာမွာထြက္သလို
သူတစ္ပါးခႏၶာမွာလည္းထြက္သည္။သူတစ္ပါးခႏၶာက
ရြံစရာေကာင္းသလို ကိုယ့္ခႏၶာကလည္း ရြံစရာေကာင္းသည္။
ဥာဏ္မ်က္လံုးနဲ႔ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္တတ္ မၾကည့္တတ္ေသးရင္
မက္ေမာစရာလို႔ထင္ေနေသးသည္။ကိစၥမ႐ွိ။
ဘယ္အရာမွ ခ်က္ခ်င္း တိခနဲ ျပတ္တာမ႐ွိ။
တေျဖးေျဖးႀကိဳးစားၾကည့္။ ခႏၶာကအညစ္အေၾကးထြက္တဲ့အခါ
ေညာင္းညာကိုက္ခဲတဲ့အခါ ရြံစရာႀကီးပါလား
ကိုယ္မပိုင္ပါလားလို႔ ေလးေလးနက္နက္ေတြးၾကည့္ပါ။
တေျဖးေျဖးခ်င္းဥာဏ္ရင့္လာပါလိမ့္မည္။
ကိုယ္ကဘယ္ေလာက္ထိ ျပဳစုယုယၿပီး ဂ႐ုစိုက္ပါေစ။
သူကကိုယ္ျဖစ္ခ်င္သလို ကိုယ္လိုခ်င္သလို ျဖစ္မလာ။
သူ႔လမ္းစဥ္အတိုင္းပဲ သူသြားသည္။ ဘယ္ေလာက္
မုန္းစရာေကာင္းသလဲ။ သူက သူအလုပ္သူလုပ္သည္။
ကိုယ္က ခခယယ လိုက္ေတာင္းပန္ေနရသည္။
မအိုပါနဲ႔ ၊မနာပါနဲ႔ ၊ေတာင္းပန္လည္းမရ၊
အိုတာပဲ ၊ နာတာပဲ ၊ ဘယ္ေလာက္စိတ္နာဖို႔ေကာင္းလဲ၊
ဒီေလာက္ထိစိတ္နာဖို႔ ေကာင္းေနတာကို ေနာက္ထပ္ခႏၶာရခ်င္ေသးလား။
ဒါ ဆိုရင္ အမွတ္မ႐ွိလို႔ တံုးအလို႔ ထပ္လိုခ်င္တာေပါ့။
ဒီခႏၶာကို  ျပဳစုယုယသေလာက္ သူကတစ္ခ်က္ေလးမွ
မငဲ့ကြက္ပဲ သူ႔လမ္းစဥ္အတိုင္းပဲသြားေနသည္။
စိတ္နာလို႔မုန္းသင့္ၿပီ။ မုန္းတတ္ရဲ႕လား။
ခ်က္ခ်င္းႀကီးမမုန္းရင္လည္း တေျဖးေျဖးေတာ့
မုန္းႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။
..
အရိယာသူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္
ခ်စ္လည္းခ်စ္တတ္သည္။
မုန္းလည္းမုန္းတတ္သည္။

မည္သူမဆို
ခ်စ္တတ္ မုန္းတတ္ပါေစ။

*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****