တဏွာနဲ႔ၾကည့္တဲ့အခါ
ကာမဂုဏ္ေတြကို
တပ္မက္ျခင္းျဖင့္ သာယာတယ္။
မာယာနဲ႔ၾကည့္တဲ့အခါ
လွည့္ပတ္ဖ်ားေယာင္းျခင္းေတြကို
ပညာလို႔ထင္ၿပီး သာယာတယ္။
ေမာဟနဲ႔ၾကည့္တဲ့အခါ
ဘာမွမသိျခင္းေတြကို
ေအးခ်မ္းတယ္လို႔ ထင္ၿပီး သာယာတယ္။
ဥဒစၦနဲ႔ၾကည့္တဲ့အခါ
စိတ္ရဲ႕ဖ႐ိုဖရဲပ်ံ့လႊင့္ျခင္းေတြကို
အႏုပညာလို႔ ထင္ၿပီး သာယာတယ္။
ဟိရီျသတပၸ ကင္းၿပီး ၾကည့္တဲ့အခါ
မဖြယ္မရာျမင္ရျခင္းေတြကို
တပ္မက္စြာ သာယာတယ္။
သမထနဲ႔ၾကည့္တဲ့့အခါ
စ်ာန္အဘိညာဥ္ ရျခင္းေတြကို
ျမင့္ျမတ္ခ်မ္းသာတယ္လို႔ထင္ၿပီး သာယာတယ္။
ပညိေျႏၵနဲ႔ၾကည့္တဲ့အခါ
ကိေလသာကင္းဆိတ္ျခင္းေတြကို
ႏွစ္ႏွစ္လိုလို သာယာတယ္။
ေသာတာပန္တစ္ေယာက္
ရႈျမင္တဲ့အလွတရားဟာ
ငါ့ ကိုယ္ မဟုတ္လို႔
သိျခင္း ပညာရပ္မွာ သာယာတယ္။
မိမိရႈျမင္တဲ့အလွတရားဟာ
မိမိရဲ႕ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး
ကိေလသာ ထႂကြျခင္း
ကင္းဆိတ္ျခင္းအေပၚမွာ မူတည္တယ္။
*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****
0 comment:
Post a Comment