အခ်ိဳ႕ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားက လိုခ်င္သည့္စိတ္ကေလးကိုသိသည္။
သိလိုက္သည့္ခဏ တဏွာပဲဟုဆင္ျခင္လွ်က္ မယူဘူး
မလိုခ်င္ဘူး စြန္႔တယ္ စသည္ျဖင့္မွတ္သိၿပီး မိမိတို႔၏စိတ္ကို
ထိန္းခ်ဳပ္လွ်က္စြန္႔ျခင္းကိုျပဳၾကကုန္၏။
ဤသည့္နည္းလမ္းျဖင့္ႀကိဳးစားဆင္ျခင္ၾကျခင္းသည္လည္း
ေကာင္းေသာအားထုတ္မႈ တစ္ခုဟုဆိုဖြယ္႐ွိသည္။
ဝီရိယစိုက္ထုတ္၍ဆင္ျခင္ျခင္းသည္ ကာလအားျဖင့္
ၾကာျမင့္ႏိုင္ေသာ္လည္း အက်ိဳးမမဲ့ပါ။
သို႔ေသာ္ အနိစၥသေဘာကို ျမင္သိ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ရန္
အထူးအားထုတ္သင့္သည္။
အနိစၥဟူသည္ မျမဲျခင္း ေျပာင္းလဲျခင္း ပ်က္စီးျခင္း
ျဖစ္သည္။
လိုခ်င္ ရခ်င္ ျဖစ္ခ်င္လာသည့္ေတာင့္တမႈမ်ားသည္
သဘာဝ လကၡဏာရပ္မ်ားျဖစ္သည္။ထင္႐ွားသိသာ
သျဖင့္ သဘာဝလကၡဏာကိုသိျမင္ရန္လြယ္၏။
၎သဘာဝ လကၡဏာတို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းသေဘာ
မျမဲျခင္းသေဘာ ပ်က္စီးျခင္းသေဘာတို႔သည္
သာမညလကၡဏာမ်ား ျဖစ္သည္။
ထင္႐ွားသိသာျခင္းမ႐ွိသျဖင့္ ဥာဏ္အား ေကာင္းသူမ်ားသာ
သတိထားႏိုင္ သိႏိုင္ ရႈမွတ္ဆင္ျခင္ႏိုင္သည္။
ဓမၼအာရံုတိုင္းကိုျပည့္ျပည့္စံုစံုေစာင့္ၾကည့္သည့္အခါ
သဘာဝလကၡဏာႏွင့္ သာမညလကၡဏာတို႔ကို
ျမင္ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။သဘာဝလကၡဏာကို
သိရန္လြယ္ကူေသာ္လည္း သာမညလကၡဏာကို
သိရန္ခဲယဥ္းလွသည္။ အရိယာမ်ားေသာ္မွ သာမာန္
အားျဖင့္ သဘာဝလကၡဏာကိုျမင္ႏိုင္ၿပီး
သာမညလကၡဏာကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းခဲယဥ္းသျဖင့္
တဏွာ ဥပါဒါန္ ကမၼဘဝတိုင္လြန္းက်ဴးၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ဥပမာဆိုရေသာ္
ေသာတာပန္အရိယာျဖစ္ေသာ ဝိသာခါေက်ာင္းအမႀကီး
သည္ ေျမးငယ္တစ္ဦးေသသျဖင့္ ဘုရား႐ွင္႐ွိရာသို႔
ပူေဆြးငိုေကြၽးလ်က္သြားေရာက္ခဲ့ေသးသည္။
အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးသည္လည္း သမီးျဖစ္သူ
သုမန ေသလြန္ခါနီးအခ်ိန္၌ ကေယာင္ကတမ္း
ေယာင္ယမ္းေျပာဆိုသည္အထင္ျဖင့္
ပူေဆြးေသာကျဖစ္လ်က္ဘုရား႐ွင္ထံေတာ္
အပါးေမးျမန္းစုူးစမ္းခဲ့ရသည္။ေသာက အပူမီး
တရားကိုယ္အားျဖင့္ ေဒါသကိေလသာကို ျဖစ္လွ်င္ျဖစ္မွန္း
သိေသာ္လည္း အပ်က္သေဘာကို မဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကသျဖင့္
ပူေဆြးေသာက ႐ွည္ၾကာျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္အရိယာပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း သာမညလကၡဏာကို
အခ်ိန္မေရြးေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္ႏိုင္သည္မဟုတ္။
ဥာဏ္အားစူးစိုက္မွသာလ်င္ သာမညလကၡဏာ၏
သေဘာကိုျမင္သိႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။
သဘာဝလကၡဏာကိုသိရံုမွ်ျဖင့္ ကိေလသာကိုပိုင္းျဖတ္
ပယ္သတ္ႏိုင္သည္မဟုတ္။၎သဘာဝလကၡဏာ၏
ေနာက္၌ ပ်က္ျခင္းသေဘာ ၊ခ်ဳပ္ျခင္းသေဘာ
အနိစၥလကၡဏာကို ျမင္သိျခင္းသည္သာ
ကိေလသာခ်ဳပ္ရာ ၿငိမ္းရာ ပယ္ရာအစစ္အမွန္ကို က်င့္ၾကံျခင္းမည္ပါ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ခႏၶာစြန္႔ တဏွာစြန္႔ဟုဆိုေသာစကားကို
နားလည္သေဘာေပါက္ရန္မွာ ဆရာေကာင္း
သမားေကာင္း၏ လမ္းညႊန္မႈကို နာယူမွ သိႏိုင္မည္။
ၿငိမ္းရာ ပယ္ရာ မဂၢလမ္းစဥ္အမွန္အတိုင္းသြားမွ
စြန္႔ႏိုင္လိမ့္မည္။ သဘာဝလကၡဏာကို သိရံုမွ်ျဖင့္
မလံုေလာက္ ။ အနိစၥသေဘာကို အနိစၥသေဘာဟု
ဆင္ျခင္သံုးသပ္ ဥာဏ္ျဖင့္ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ရန္အေရးႀကီးသည္။
အနိစၥသေဘာကိုနားလည္သေဘာေပါက္၍
အနိစၥဟုသိ အနိစၥဟုမွတ္ အနိစၥဟု ယူသျဖင့္
ဒုကၡသစၥာကို ဒုကၡသစၥာဟုသိျခင္းမည္၏။
ဒုကၡသစၥာကို သိျခင္းသည္ မဂၢသစၥာမည္၏။
မဂၢသစၥာသည္ သမုဒယသစၥာကိုၿငိမ္းပယ္၏။
သမုဒယသစၥာၿငိမ္းျခင္းခ်ဳပ္ျခင္းသည္ နိေရာဓသစၥာမည္၏။
ထိုသစၥာေလးပါးကို သစၥာေလးပါးဟု သိေနရန္မလိုပါ။
ဓမၼအာရံုမ်ား၏ အနိစၥသေဘာေလးကို သိေနရန္သာလိုသည္။
ဓမၼအာရံုတို႔၏ အနိစၥသေဘာကိုသိျမင္ျခင္းသည္ပင္
သစၥာေလးပါးႏွင့္ျပည့္စံုေနျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုဓမၼအာရံုတို႔၏ အနိစၥသေဘာ သာမညလကၡဏာကို
သိျခင္း ဆင္ျခင္ ရႈမွတ္ႏိုင္ျခင္း သည္
ခႏၶာစြန္႔ျခင္း တဏွာစြန္႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ဥာဏ္အျမင္ထက္သန္စြာျဖင့္ အနိစၥဟု သိ
အနိစၥဟု မွတ္ အနိစၥဟု ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾက၍
တဏွာႏွင့္ ခႏၶာကိုစြန္႔ႏိုင္ၾကပါေစ။
*****တတိယေျမာက္သမီးေတာ္*****
0 comment:
Post a Comment