နိဗၺာန္ဆိုတာ ႐ိုးသားမႈရဲ႕ဆုလာဒ္*****

·

နိဗၺာန္ဆိုတာ ႐ိုးသားမႈရဲ႕ဆုလာဒ္*****

နိဗၺာန္ကုိဝင္စံၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ
႐ိုးသားၾကတယ္။ နိဗၺာန္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳထား
ၿပီးတဲ့အရိယာမ်ားကလည္း႐ိုးသားၾကတယ္။

႐ိုးသားလို႔လည္း အဂတိလိုက္စားျခင္းကို
မျပဳေတာ့တာေပါ့။

မခ်စ္ပဲခ်စ္တယ္လို႔မေျပာဘူး။
မမုန္းပဲမုန္းတယ္လို႔မေျပာဘူး။
မသိပဲသိတယ္လို႔မေျပာဘူး။
မေၾကာက္ပဲေၾကာက္တယ္လို႔မေျပာဘူး။
ကိုယ္ခ်စ္ခင္တဲ့သူမို႔လို႔မွားေနတာကို
မွန္တယ္လို႔ဘက္မလိုက္ဘူး။
ကိုယ္မုန္းေနတဲ့သူမို႔လို႔ မွန္ေနမွန္းသိရဲ႕နဲ႔
မွားတယ္လို႔ေခ်ာက္မခ်ဘူး။
ကိုယ္မသိတဲ့ကိစၥကိုသိခ်င္ေယာင္မေဆာင္ဘူး။
ေၾကာက္လန္႔ၿပီးေတာ့လည္းမဟုတ္တာကို
အဟုတ္လုပ္ၿပီးမေျပာေတာ့ဘူး။

အဲ့ဒီလို႐ိုးသားၾကတယ္။ဒါအရိယာျဖစ္သြားရင္
စိတ္ဓာတ္က ခိုင္မာသြားတယ္။ ခ်စ္ခ်င္းမုန္းျခင္း မသိျခင္း ေၾကာက္ျခင္းေတြ ေၾကာင့္ေတာ့ ေျပာင္းလဲမွာမဟုတ္ဘူး။

အရိယာမျဖစ္ခင္ကလည္း႐ိုးသားတဲ့စိတ္
႐ွိရတယ္။မ႐ိုးသားရင္လည္း အရိယာမျဖစ္ဘူး။

တကယ္ေျပာတာပါ။႐ိုးသားတဲ့စိတ္႐ွိမွ
အရိယာျဖစ္ႏိုင္တယ္။႐ိုးသားတဲ့သူေတြပဲ
အရိယာမဂ္ကိုရႏိုင္တယ္။ မ႐ိုးသားတဲ့သူေတြ
ဆန္းျပားတဲ့သူေတြ အရိယာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
ေကာ္နီဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းထဲမွာေတာင္ပါတယ္
ေလာကမွာ အ႐ိုးဆံုးဟာ အဆန္းဆံုးပါပဲ တဲ့။
တကယ္႐ိုးသားတဲ့သူေတြသာလွ်င္
ဆန္းၾကယ္ၾကတယ္။ အဆန္းတၾကယ္
လုပ္ၾကတဲ့သူေတြက႐ိုးသြားတယ္။
႐ိုးသားျခင္းေတြကသာ အျမဲတမ္းဆန္းၾကယ္
ႏိုင္တယ္။

အဲ့ဒီေတာ့ နိဗၺာန္လိုခ်င္ၾကတဲ့သူေတြလည္း
႐ိုးသားမွရႏိုင္မယ္။ ဓမၼဆိုတာ သိတ္႐ိုး
႐ွင္းတယ္။ ဆန္းျပားတဲ့အရာမဟုတ္ဘူး။
ဆန္းၾကယ္တာ ဆန္းျပားတာကိုႀကိဳက္ၿပီး
အဆန္းထြင္ေနၾကလို႔သာ နိဗၺာန္ကိုမရႏိုင္
ၾကတာ။႐ိုး႐ိုးသားသားနဲ႔ၾကည့္ရင္ ျမင္ရင္
ေတြးရင္ နိဗၺာန္ကို ေ႐ွာေ႐ွာ႐ူ႐ူ လြယ္လြယ္
ကူကူေရာက္တယ္။လူ႕စိတ္ကဆန္းၾကယ္
တာကိုႀကိဳက္ၿပီး အဆန္းထြင္ေနၾကလို႔သာ
နိဗၺာန္ကိုမေရာက္ႏိုင္ပဲ ေကာက္ေကြ႔ေန
ၾကတာပါ။

တရားအားထုတ္ဖူးၾကသူတိုင္း ၾကားဖူး ၾကမွာပါ။

လုပ္မယူနဲ႔၊႐ွာမရႈနဲ႔၊ဗ်ာမမ်ားနဲ႔ ဆိုတဲ့စကား..

ဒီလို မွာေနရတာ လမ္းညႊန္ေနရတယ္ဆိုတာ
အဆန္းထြင္ခ်င္ၾကတဲ့ ပ်ာယာခတ္ၾကတဲ့ သူေတြမို႔လို႔
မွာေနရတာ။
ျဖစ္ေအာင္လည္းမျပဳနဲ႔
ပ်က္ေအာင္လည္းမျပဳနဲ႔
ျဖစ္ေအာင္ျပဳရင္ ေလာဘ
ပ်က္ေအာင္ျပဳတာ ေဒါသ
ျဖစ္မွန္း ပ်က္မွန္းမသိရင္ ေမာဟ။

ဒါျဖင့္ရင္ နိဗၺာန္ရဖို႔ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုေတာ့
ဘာမွလုပ္စရာမလိုဘူး။႐ိုး႐ိုးသားသား ေစာင့္ၾကည့္တတ္ဖို႔ပဲ
လိုတာ။႐ိုး႐ိုးသားသား ေစာင့္ၾကည့္ရင္ ဝိပႆနာရဲ႕
ဥာဏ္စဥ္ေတြ ကိုအစဥ္အတိုင္း သူကျပလိမ့္မယ္။
အဲ့ဒါ႐ိုးသားမႈရဲ႕ဆုလာဒ္ပဲ။

နည္းနည္း႐ိုးသားရင္ တစ္ဆင့္ႏွစ္ဆင့္ ျမင္ရမယ္။ မ်ားမ်ား႐ိုးသားရင္ ဘယဥာဏ္ အဆင့္ေလာက္ျမင္ရမယ္။
အျပည့္အဝ ႐ိုးသားရင္ မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္နဲ႔နိဗၺာန္ကို
ျမင္ရမယ္။

႐ိုးသားတဲ့စိတ္႐ွိေပမယ့္လည္း အလုပ္စဥ္
အမွန္အတိုင္းမလုပ္တတ္ရင္လည္းမရႏိုင္ဘူး။
ဆရာေကာင္း သမားေကာင္းက အလုပ္စဥ္
အတိုင္းသင္ေပးထားတာကို႐ိုး႐ိုးသားသား
မွန္မွန္္ကန္ကန္က်င့္ၾကံႏိုင္ရင္ နိဗၺာန္ကို
ရႏိုင္တယ္။

ေနာက္ထပ္မ႐ိုးသားတာေတြ႐ွိေသးတယ္။
တရားသေဘာေတြေလ့လာထားတယ္။
ဥာဏ္စဥ္ေတြ ေလ့လာက်က္မွတ္ထားတယ္။
တရားစခန္းသြားဝင္တယ္ ၁၀ရက္ ၁၅ရက္ တစ္လ
စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။ ၿပီးေတာ့စခန္းကျပန္ထြက္လာတယ္။
အမွန္တိုင္းဝန္ခံတယ္။ဘာတရားမွမရခဲ့ပါဘူးတဲ့။
တရားဆိုတာက ရဖို႔မလြယ္ဘူးေလ တဲ့။ခုေခတ္မွာ
ေနယ်ပုဂၢိဳလ္တို႔ ပဒပရမပုဂၢိဳလ္တို႔ပဲ႐ွိတာ
ဘယ္သူမွလြယ္လြယ္နဲ႔တရားမရႏိုင္ပါဘူးတဲ့။
ေျပာေတာ့တာပဲ။မရဘူးလို႔သာ႐ိုး႐ိုးသားသားဝန္ခံတာ။
ဟန္ကိုယ့္ဖို႔လုပ္ၿပီး ကာဗာယူေသးတယ္။
ကိုယ္မရတိုင္း သူတစ္ပါးေတြလည္းမရေတာ့သလိုလို။
အဲ့ဒါ ဘာျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့ မာန္တက္တာ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုစာတတ္တယ္ အလုပ္စဥ္ကိုသိတယ္
ဥာဏ္စဥ္ေတြနားလည္တဲ့သူေတာင္မွမရတာ
တျခားသူေတြေကာရႏိုင္မွာလားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
မာန္တက္တာ။

တကယ္နိဗၺာန္ရခ်င္ရင္ မာန္ကိုခ်ိဳးထားရတယ္။
တရားအားထုတ္လို႔မွ အလုပ္စဥ္မွန္ရဲ႕သားနဲ႔
ဥာဏ္စဥ္မတက္ရင္
ကိစၥမၿပီးရင္
***ငါ ဘာလိုေနေသးလဲ... ***လို႔
ကိုယ့္ကို္ယ္ကို ဆန္းစစ္ရမွာ
ဘယ္ေနရာအားနည္းေနလဲ?
ဘယ္ေနရာမွာ ဟာကြက္႐ွိလဲ?
ဘယ္ေနရာမွာ အလုပ္စဥ္ကေန ေခ်ာ္ထြက္သြားသလဲ
စသည္ျဖင့္ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ကို သံုးသပ္ၾကည့္ရမယ္။
ဆင္ျခင္ၾကည့္ရမယ္။ဆန္းစစ္ေဝဖန္ရမယ္။
သို႔မွသာ တခါအားထုတ္တိုင္းအားနည္းခ်က္ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို
ဖာေထးႏိုင္မယ္၊ျပဳျပင္ႏိုင္မယ္၊ျဖည့္စြက္ႏိုင္မယ္။
ဒါမွ ဥာဏ္စဥ္တက္လာႏိုင္မယ္။

ဒီလိုမဟုတ္ပဲ တရားဆိုတာ ရဖို႔လြယ္တာမဟုတ္ဘူး။
သူမ်ားေတြလည္းရတာမဟုတ္ဘူး။ကိုယ္လည္းမရေသးဘူး။
အတူတူပဲလို႔ ေတြးၿပီးေနလိုက္ရင္ မ႐ိုးသားမႈပဲ။
နိဗၺာန္ကိုလိုခ်င္တယ္ေျပာၿပီး အေခ်ာင္ခိုတာ။
႐ိုးသားတဲ့သူကႀကိဳးစားတယ္။
မ႐ိုးသားတဲ့သူက မာယာမ်ားတယ္။
အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ အကာအကြယ္ယူၾကတယ္။

တကယ္နိဗၺာန္ရခ်င္သူက အတၱာဓိပတိ၊ေလာကာဓိပတိ၊
ဓမၼာဓိပတိနဲ႔. ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီး
စိတ္ကိုျမင့္တင္ေနရမယ္။ကိုယ္လည္းမရဘူး။
သူမ်ားလည္းမရဘူး လို႔ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ထားလိုက္ရင္
နိဗၺာန္ျမင္ဖို႔ေဝးလို႔ ဥာဏ္စဥ္ေတာင္တက္မွာမဟုတ္ဘူး။

ကိုယ့္ကိစၥေလးၿပီးထားဖို႔အတြက္ အရိယာမဂ္ဖိုလ္ေလး
တစ္မဂ္ တစ္ဖိုလ္ေလာက္ရထားဖို႔အတြက္ တကယ္႐ိုးသား
မႈ႐ွိဖို႔လိုတယ္။မာယာေတြနဲ႔မသြားပါနဲ႔။မာနေတြနဲ႔
မသြားပါနဲ႔။အဲ့ဒီကိေလသာေတြကိုျဖစ္မွန္းလည္းသိေပး
လိုက္ပါ။သတိ ၊ အသိနဲ႔လည္းဆင္ျခင္လိုက္ပါ။
ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာအရိယာျဖစ္ဖို႔မလြယ္ပါဘူးဆိုၿပီး
မ႐ိုးသားတဲ့စိတ္နဲ႔မလွည့္ျဖားမိပါေစနဲ႔။ သစၥာတရားေတြ
ထြန္းကားေနသမွ် အရိယာဆိုတာ႐ွိႏိုင္ေသးတယ္။
ငါလည္း အရိယာျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အားမာန္သြင္းထားပါ။ ဒီလိုစိတ္နဲ႔ယံုၾကည္စြာမာန္သြင္း
ထားမွနိဗၺာန္နဲ႔နီးမွာေပါ့။ ဘယ္အရာမွာမဆို အဓိပတိ
ထားမွေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ စာေပက်မ္းဂန္ေတြမွာ
လက္ေတြ႔အေျခအေနေတြမွာ အခို္္င္အမာ႐ွိေန ေတြ႔ေနတာ
ပဲေလ။ လက္ေတြ႔က်က်က်င့္သံုးၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။

ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္မွာ အဓိပတိပစၥေယာဆိုတာပါတယ္။ အဘိဓမၼာကိုေလ့လာထားၾကသူေတြ သိမွာပါ။အဓိပတိမတပ္ပဲ
ေအာင္ျမင္ႏိုင္ရဲ႕လားဆိုတာ စဥ္းစားေဝဖန္ၾကည့္ၾကပါ။
႐ိုးသားတဲ့စိတ္နဲ႔ ႀကိဳးစားတာမွန္ရင္ အဓိပတိျဖစ္ပါတယ္။

႐ိုး႐ိုးသားသားနဲဘာမွအဆန္းမထြင္ပဲႀကိးစားရင္
နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ဆုလာဒ္ႀကီးကို အရ အပိုင္ ဆြတ္ခူးႏိုင္မွာ
ဧကန္မလြဲပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္႐ိုး႐ိုးသားသားနဲ႔ႀကိဳးစားၾကပါလို႔
တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။႐ိုးသားမႈရဲ႕ဆုလာဒ္ႀကီးကို
လက္ဝယ္ပိုင္ပိုင္ရေအာင္ယူၾကပါ။

နိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ကို မပင္မပန္း မေၾကာင့္မၾကပဲ
ရလြယ္ ေရာက္လြယ္ႏိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါေစ။

**** တတိယေျမာက္ သမီးေတာ္္*****

(2017 July 21 at 7:50pm ·)

နိဗၺာန္ဆိုတာ ႐ိုးသားမႈရဲ႕ဆုလာဒ္(၂)*****

႐ိုး႐ိုးသားသားေအးေအးေဆးေဆးေလး
ဘာမွ မကြန္႔ မၫြန္႔ မေကာက္ မေကြ႔ပဲ
ခႏၶာကျပတာကိုသာ ေစာင့္ၾကည့္တတ္ရင္
နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ ဆုလာဒ္ကိုလြယ္လြယ္ကူကူ
ဆြတ္ခူးရ႐ွိႏိုင္ပါတယ္။

တရားအားထုတ္ၾကတဲ့သူတိုင္း အားထုတ္ရင္းနဲ႔
ပ်င္းရိလာတတ္ၾကတယ္။ လြယ္လြယ္နဲ႔လည္း
မရႏိုင္ဘူးေလ လို႔ စိတ္အားလည္းေလ်ာ့တတ္ၾကတယ္။
ကိေလသာရဲ႕ဆြဲအားေတြပါပဲ။အဲ့ဒီကိေလသာေတြကို
အဓိပတိ(၃)ပါးလက္ကိုင္ထားၿပီးတိုက္ထုတ္ပစ္မွ
ရႏိုင္မယ္။

အဓိပတိသံုးပါးဆိုတာ
(၁)အတၱာဓိပတိ
(၂)ေလာကာဓိပတိ
(၃)ဓမၼာဓိပတိ ဆိုၿပီးသံုးပါး႐ွိတယ္။

တရားအားထုတ္လို႔ပ်င္းလာတယ္။ၿငီးေငြ့လာတယ္။
အာရံုေတြစုစည္းလို႔မရေအာင္ပ်ံ့လြင့္မႈမ်ားလာတယ္
ဆိုရင္......
ငါေလ...ဘာမွမဟုတ္တဲ့ အေပ်ာ္အပါး အေမာ္အႂကြားေတြ
အတြက္ သားေကြၽးမႈ မယားေကြၽးမႈေတြအတြက္ေတာ့
စိတ္ပါလက္ပါ အားႀကိဳးမာန္တက္ အပင္ပန္းခံၿပီး
စြမ္းစြမ္းတမံ ေခြၽးထြက္ေသြးထြက္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား
လုပ္ခဲ့သေလာက္ ဒုကၡသိမ္းလို႔ၿငိမ္းရမယ့္ ၊နိဗၺာန္ကိုမ်က္ေမွာက္
ျပဳရမယ့္ အလုပ္ၾကေတာ့ ပ်င္းရိေနလိုက္တာ။ဒုကၡျဖစ္တဲ့
ခႏၶာႀကီးကိုထမ္းၿပီးဒုကၡကလြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းကိုေတာ့
စြမ္းစြမ္းတမံအားမထုတ္ပဲ တဏွာရဲ႕အလိုကိုလိုက္ေနမိပါလား။
မျဖစ္ေသးဘူး။တဏွာကြၽန္ဘဝကလြတ္ေအာင္ ရံုးထြက္မွ။
မရအရလြတ္ေအာင္ကိုရံုးထြက္မွပဲ။
အဲ့ဒီလိုေလး ကိုယ့္ကိုယ္ကို *အတၱာဓိပတိ*နဲ႔ မာန္သြင္းၿပီး
ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။

ေအာ္..ငါ့ကိုေတာ့တရားသမားဆိုၿပီး လူေတြက အထင္ႀကီး
ေနၾကတာ။ငါက ခုခ်ိန္ထိ တစ္မဂ္ တစ္ဖိုလ္မွမရေသးဘူး။
တရားထိုင္ တရားအားထုတ္ တရားစကားသာေျပာေနတယ္
ကိေလသာတစ္ပါးမွ မပယ္ရေသးဘူး။ အျပင္ပန္းသ႑ာန္
မွာ လူအထင္ႀကီးခံ အၾကည္ညိဳခံေနရေပမယ့္ ငါ့ခႏၶာတြင္းမွာ
ကိေလသာပိုးထိုး ေလာက္တက္ျဖစ္ေနတာမ်ားသိသြားရင္
႐ွက္စရာႀကီးပါလား။တစ္မဂ္တစ္ဖိုလ္ေတာ့ျဖင့္ ရေအာင္
ႀကိဳးႀကိဳးစားစားအားထုတ္မွပဲလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို
႐ွက္ေၾကာက္တဲ့စိတ္ထားၾကပါ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို
အႀကီးအမႈးထားၿပီး*ေလာကာဓိပတိ*နဲ႔
မာန္သြင္းၿပီးႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကပါ။
ကိုယ့္ဝမ္းေခါင္းထဲကကိေလသာကိုဘယ္သူမွမျမင္ဘူူး။
မသိဘူးလို႔မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကသိတယ္။
အဘိညာဥ္ရတဲ့ အရိယာႀကီးမ်ားကသိတယ္။
အရိယာနတ္ျဗဟၼာႀကီးေတြကသိၾကတယ္။ညာလို႔မရဘူး။
ပုထုဇဥ္အ႐ူးအကန္း အမိုက္အမဲေတြကိုသာ ညာလို႔
ရရင္ရမယ္။ပညာ႐ွိသူေတာ္ေကာင္းေတြကိုညာလို႔မရဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ေလာကာဓိပတိကိုလည္း လက္ကိုင္ထားဖို႔
မေမ့ပါနဲ႔။

ျဖစ္ပ်က္ဆိုတာေလးျမင္ၿပီးရင္ နိဗၺာန္ရမယ္မွန္းသိထားမွေတာ့
ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္။ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္
ရႈမွတ္မယ္လို႔တရားေတာ္ကို အႀကီးအမႈးထားၿပီး
* ဓမၼာဓိပတိ* နဲ႔လည္း တရားအားထုတ္ၾကပါ။

ဒီလို အဓိပတိေလးတပ္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖို႔လည္း
လိုပါတယ္ေနာ္။

လူဆိုတာ ကိေလသာရဲ႕ဆြဲအားေနာက္ကိုပါဖို႔လြယ္တယ္။
အဲ့ဒီကိေလသာကိုဖယ္ဖုိ႔ခြာဖို႔ၾကေတာ့ ေလးပင္ ဖင့္ႏြဲ႔
ေနတတ္ၾကတယ္။တစ္သံသရာလံုးကိေလသာနဲ႔
ေပါင္းဖက္ေမြ့ေလ်ာ္ခဲ့ၾကတာဆိုေတာ့လည္း ခြဲဖို႔ ခြာဖို႔
ခက္တာေပါ့ေလ။ကိေလသာဆိုတာ ႐ိုးသားမႈကိုဖ်က္ဆီးတယ္။
႐ိုးသားတဲ့သူေတြဟာ ကိေလသာကင္းတယ္ ကိေလသာပါးတယ္။
မ႐ိုးသားတဲ့သူေတြဟာ ေကာက္က်စ္တယ္ စဥ္းလဲတယ္
မာယာမ်ားတယ္ ကိေလသာထူေျပာတယ္။
တခ်ိဳ႕ေတြက ဝိပႆနာဥာဏ္စဥ္ေတြ က်က္မွတ္ၿပီး
ဘယ္ဥာဏ္ၿပီးရင္ ဘယ္ဥာဏ္ရတယ္ကြလို႔ ေလလံုးထြားတယ္။
အႂကြားပိုတယ္။ကိေလသာပိုထူလာတာပဲ႐ွိတယ္။
ဘာဥာဏ္မွလည္းရတာမဟုတ္ဘူး။ဥာဏ္စဥ္ေတြေလ့လာ
က်က္မွတ္ထားျပီးအက်ိဳး႐ွိေအာင္အသံုးခ်ၾကပါ။
အလုပ္စဥ္အတိုင္းတရားအားထုတ္တဲ့အခါ ဥာဏ္စဥ္တက္
မတက္ သံုးသပ္ၾကည့္ရမယ္ ေဝဖန္ၾကည့္ရမယ္။
ဥာ ဏ္စဥ္မတက္လာရင္ ဘာေၾကာင့္မတက္တာလဲ
ဘာလိုေနလို႔လဲလို႔ ၾကံစည္တတ္ရမယ္။ဒီလိုၾကံစည္တာက
သမၼာသကၤပၸပဲ။ေကာင္းေသာၾကံစည္ျခင္းပဲ။
ဝိတက္နဲ႔ဝိစာရမွန္ကန္မွတရားတက္ႏိုင္တာ။
အၾကံအစည္မေကာင္းရင္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္စြမ္းအားနည္းရင္
လမ္းမေပါက္ႏိုင္ဘူး။ ဓားအတံုးႀကီးနဲ႔ျမက္ထူထူကို
ခုတ္ေနသလိုပဲ။ ျမက္ပင္ေတြျပတ္မွာမဟုတ္ဘူး။
ကိေလသာကထူရတဲ့အထဲ ဥာဏ္ဓားက ခပ္တံုးတံုးဆိုရင္
ကိေလသာျပတ္ဖို႔မလြယ္ဘူး။

ဒီၾကားထဲမာယာမ်ားၿပီးလွည့္ပတ္ဖံုးကြယ္ေနေတာ့ပုိဆိုးေပါ့။
ခ်စ္ေကာင္းရဲ႕သီခ်င္းထဲကလိုပဲ.. မာယာေတြတကယ္ကိုမ်ားတဲ့
ေလာကႀကီး မာယာဟာတကယ့္အမွန္တရားလား..တဲ့
လူေတြကမာယာမ်ားတာကိုအမွန္တရားလို႔ထင္လာၾကတယ္။
ဟိုကအျပစ္ကိုဖံုးကြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားၿပီး အေထာက္အထားေတြ
ထုတ္ျပတယ္။ မာယာဆိုမွေတာ့မမွန္ေတာ့ဘူး။ မမွန္ဘူးဆိုမွ
အမွားေပါ့။အဲ့ဒီအမွားကိုအမွန္ထင္ေနၾကတာ။
အမွားၾကာေတာ့ အမွန္ျဖစ္
အမွန္အစစ္ အမွားထင္
ဘုရား႐ွင္ပင္ ခြၽတ္လို႔မကြၽတ္။ တဲ့
အမွားကိုအမွန္မျပင္သမွ်၊ မွားတာကိုမွားမွန္းမသိသမွ်
သစၥာသိဖို႔အေဝးႀကီးပဲ။႐ိုး႐ိုးသားသားအမွားကိုဝန္ခံၿပီး
အမွန္ျပင္ပါ။မရေသးတာကိုရဖို႔ ၾကံစည္ပါ။သင္ယူပါ။
ဒါမွလမ္းကအမွန္ျဖစ္လာမယ္။
လမ္းမွန္မွ နိဗၺာန္ထိေပါက္ေရာက္ႏိုင္မယ္။

ဒီေတာ့ ႐ိုးသားတဲ့သူေတြတရားအားထုတ္ရင္ ျမန္ျမန္ရလြယ္တယ္။ မ႐ိုးသားတဲ့သူေတြ တရားအားထုတ္ရင္
ေကြ႔ေန ေကာက္ေနတာနဲ႔ ေလာဘ ေဒါသႀကီးေနတာနဲ႔ပဲ
တရားရဖို႔မလြယ္ပဲျဖစ္ေနတတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက
ေလာဘ ေဒါသႀကီးေပမယ့္ ဟန္ေဆာင္ၿပီးေနတတ္တယ္။
လွည့္ဖ်ားၿပီးေနတတ္တယ္။မာယာနဲ႔ေနတတ္တယ္။
အဲ့ဒီလိုလူေတြဟာ ပင္ကိုိယ္ဗီဇအားျဖင့္ေကာက္ေကြ႔တဲ့
သေဘာ႐ွိလို႔ ဘယ္ကိစၥမွာမဆို ေကာက္ေကြ႔တတ္ၾကတယ္။
တရားအားထုတ္ရာမွာလည္း ေကာက္ေကာက္ေကြ႔ေကြ႔
ဖံုးဖံုးဖိဖိ ဟန္ေဆာင္လွည့္ဖ်ားၿပီးအကာအကြယ္စကားေတြ
ေျပာတတ္ၾကတယ္။

ဟိုဟာ အေၾကာင္းျပ ဒီဟာအေၾကာင္းျပနဲ႔ဖံုးကြယ္
လွည့္ပတ္ၿပီးေျပာေနရင္ေတာ့ လူဖ်င္း လူညံ့ လူလိမ္ပဲ။
ေလာကမွာ လူဖ်င္းေတြ လူညံ့ေတြ လူလိမ္ေတြဟာ
အလုပ္ကိုေအာင္ျမင္ၿပီးစီးေအာင္မလုပ္တဲ့အျပင္
အေၾကာင္းျပခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးတတ္ၾကတယ္။
မရေသးတာကိုမရေသးဘူး။ထပ္ၿပီးႀကိဳးစားရအံုးမယ္လို႔
႐ိုး႐ိုးသားသားဝန္ခံၾကတဲ့သူေတြက နိဗၺာန္ျမင္ဖို႔နီးတယ္။
အေၾကာင္းျပခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးၿပီးလွည့္ပတ္ဖံုးဖိေနတဲ့
သူေတြက နိဗၺာန္ျမင္ဖို႔ေဝးတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ႐ိုးသားၾကပါ။႐ိုး႐ိုးသားသားႀကိဳးႀကိဳးစားစား
အားထုတ္ပါ။ ႐ိုး႐ိုးက်င့္၊ ျမင့္ျမင့္ၾကံၿပီး၊ မွန္မွန္ေျပာပါ။

႐ိုးသားသူတို႔အတြက္ နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ ဆုလာဒ္ႀကီး
ဆြတ္ခူးရ႐ွိဖို႔ေသခ်ာပါတယ္။႐ိုးသားမႈ႐ွိတဲ့သူအတြက္
နိဗၺာန္ဆိုတာခရီးမေဝးပါဘူး။

သစၥာသိေသာအရိယာသူေတာ္စင္ အစစ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။

တတိယေျမာက္ သမီးေတာ္

(2017 July 23 at 4:43pm · )